Release the River

Het is soms niet meer bij te houden, maar het feit dat deze rubriek nog steeds gaande is, zegt genoeg! Er blijft maar muziek uitkomen in een rotvaart, en met een Nederland die hopelijk gestaag opengaat binnenkort, hopen we gauw genoeg in levenden lijve muziek tot ons te nemen. Tot het zover is, verzamelen we een verse bak bangers om je laatste middaguur mee door te komen. Scheur je blik dus even los van die Zoom-meeting en check hier welke releases je zeker een draai of twee moet geven.

Release the River – Spirit Corrupt
Recentelijk mochten we al de nieuwe track Behold the Skygazer van Release the River verwelkomen, nu is hier sinds vrijdag de nieuwe EP Spirit Corrupt. En dat is wederom een erg vernuftig totaalpakket van pittige metal! Oorspronkelijk ontstaan uit de progressieve death van Illusionless, vermengd Release the River elementen van die band met invloeden van buitenaf. Luister bijvoorbeeld eens naar die eigenaardige gitaarloopjes in opener Spiritual Poison. Of die stop/start Meshuggah groove van Prometheus. Maar er is gedurende de EP een solide basis in de blackened death, waar Release the River zich onderscheidt door net een stapje verder te gaan in het muzikale avontuur, iets dat bij tracks als River of Sorrow of Wide Eyes Worshipper middels hallucinante synth en effecten wordt bewezen. Kortom, een vettige EP om het laatste middaguur mee te starten:

Tusky – What’s For Dinner
Jazeker! Een Valentijnssingle van Tusky. What’s For Dinner is het titelnummer van de aanstaande langspeler, en een heerlijk to-the-point punkrocker zoals we die graag horen van de band. Simpelweg catchy en boordevol energie en positiviteit, die het live ongetwijfeld goed zal doen. Maakt ons alvast lekker voor de vele optredens die hopelijk gaan volgen binnenkort! Hier te horen:

Rockford – Walkin’ In
Alweer de derde dikke single van Klundertse grungerockers Rockford. En opnieuw een aangenaam sterke track. Walkin’ In lijkt zo uit de vroege 90’s te komen, grunge zoals het klonk, met snedige riffs en grooves. Afkomstig van het opkomende album Broken Records, is de track slepend en pakkend met een sterke atmosfeer eroverheen gedrapeerd. Tekstueel gaat het over shows spelen, en je persona op en af het podium. Erg lekker in ieder geval:

Sad State of Decay – Desolation
Een flink cv hebben de heren van Sad State of Decay op zak. Met leden van Drive By Wire, Stone in Egypt en Tragacanth heb je namelijk heel wat uiteenlopende bands te pakken. En het resultaat is er dan ook naar. Nieuwe single Desolation is pittige techdeath/thrash die een zekere bruutheid gemengd met trippy progpassages. Het intro zou zo van een Cynic of latere Death-plaat kunnen komen, vooraleer het gas flink ingetrapt wordt. Toch vervalt de band niet in enkel techniek, want er is duidelijk een goede focus op songwriting met ruimte voor vettige grooves. Bruut:

Tarzan & the Beachwaiters – Magic Seaweed
Jawel, surfende badmeesters die ook nog eens een rockband hebben opgericht! Ze zijn al enkele keren in het Bruut Nationaal Product terecht gekomen, met tracks als Mystery Juice en SK8 M8, maar vandaag staan ze aan de vooravond van een gloednieuwe langspeler die op 1 april uitkomt en is gemastered door Wessel Oltheten (DeWolff, Navarone). Magic Seaweed is de eerste smaaktest, en het lijkt vooralsnog een koosnaampje voor het groene gras dat je in een lange vloei stopt. De track zelf is een beetje apart, maar wel lekker, waarbij een vleugje stoner, psychedelic en garage tot een aangename rocker wordt gemetseld:

Villaintropist – Black Blood
Soms kom je toch maar even erg goede Nederlandse thrash metal tegen. Zo ook bij Villaintropist en diens debuut EP Black Blood. Deze Noord-Hollandse thrashers doen niet aan bondige nummer, met zo’n 6 a 7 minuten per track. Maar de sleutel zit hem wel in het fraai volbouwen van de songs met genoeg interessante wendingen en wisselingen. De hoofdmoot blijft aanwezig op tracks als Dark Is the Land en Eyes of God: shredden tot je een ons weegt, thrash die lekker uptempo en melodieus is. Laat die moshpit maar komen: 

Mouflon – Death By a Thousand Cuts
Lekker hoor! Arnhemse death metal dondert hier even door je dak heen. Afkomstig van het binnenkort te verschijnen album Pure Filth dat op 25 maart uitkomt, is Death By a Thousand Cuts de nieuwe single. Aldus de band: ”Het gaat over de Lingchi methode of dood door duizend sneden , het is een terechtstelling door marteling, wettelijk in gebruik in het oude China begin van de 10de eeuw en in 1905 officieel afgeschaft. De veroordeelde vastgebonden aan een paal of hekwerk, en ter dood gebracht door het veelvuldig, maar langzaam afsnijden van stukken weefsel en ledematen, tot de dood intrad.” Toepasselijk thema dus, die ook in de sound doorsijpelt middels vuige grooves, vernuftig opgezette drumpatronen en een vettig ingesmeerde grunt van frontman RJ. Death op het scherpst van de snede, die als toegevoegde bonus ook nog eens tegen de doom aan schuurt. Worden we blij van:


Deel dit artikel