Tom Hudson van Pulled Apart By Horses
Klinkt nogal wreed he die bandnaam? En de eerlijkheid gebiedt te bekennen dat de eerste concerten die we van Pulled Apart By Horses zagen ook tamelijk niets ontziend waren. De band uit Leeds maakte destijds een soort mathcore-punk met screamo zang en veranderde ieder optreden in één grote moshpit. PABH stond te boek als ‘een van UK’s beste live-bands’ en gooide ook een crowdsurfende gitarist en regelmatig kotsende zanger in de strijd. De grap is dat de groep niet eens zozeer veranderd is, niet eens zoveel toontjes lager brult, maar wel een breder publiek aanspreekt en nu soms al als alternatieve rock neergezet wordt. Op 17 april staan ze met Brutus, Belgen die met hun furieuze punk ook hele goede liedjes weten te smeden, in EKKO en wij willen dat jij daarheen kan.
Komt mooi uit, want wij mogen 2×2 kaarten weggeven voor deze waarlijk dikke package. Geen stikvragen over vierendelen en Popeye ditmaal, maar je gaat gewoon naar onze Facebook waar je deze post kan delen+liken om kans te maken.
PULLED APART BY HORSES
Pulled Apart By Horses dus. De furious four uit Leeds sloeg met tweede album Tough Love (2012) en die liveshow tijdens een Europese headlinetour dusdanige deuken in ook de Nederlandse boterberg dat de weg volledig geplaveid leek. Uitverkochte shows aan beide kanten van het kanaal en grote supportgigs voor Biffy Clyro, Foal en Muse volgden. Er waren wat pauzes waarin de band even gas terug nam, en bassist Rob Lee zijn kunsten aan stadgenoten Menace Beach leende, maar verder hielden hij, zanger-gitarist Tom Hudson, gitarist James Brown en drummer Tommy Davidson vooral het pedaal in.
The Haze in sessie:
Na derde album Blood in 2014, waarvoor ze bij een sublabel van Sony tekenden, werden we op 17 maart getrakteerd op The Haze. Op de vierde langspeler is PABH ietsje toegankelijker en lijkt het dat ze toch wat meer naar psychrock, garage en voorbeelden als The Jesus Lizard en Queens of the Stone Age geluisterd hebben. Maar in vergelijking tot Blood heeft de groep op The Haze het rauwe, wilde en onvoorspelbare karakter weer wat teruggevonden. Heel fijn, want we werden niet voor niks verliefd op beesten als High Five, Swan Dive, Nose Dive en I Punched A Lion In The Throat. Terwijl tegelijkertijd de gewonnen ‘radiovriendelijkheid’ er niet onder geleden heeft. En dus gaan we lekker van het castchy garagefuzzende titelnummer via de Britpunkende, post-grungende single The Big What If tot de Ty Segall-achtige slotsong Dumb Fun. Klasse.
Tekst gaat door onder de nieuwe plaat, met… Brutus!
We vertellen je vast niks nieuws als we zeggen dat deze Belgische formatie heet, wild en fenomenaal live is. Hier een aanbeveling van Mark Verver. Nog maar eens dan. De groep begon ooit met Refused-tributes en is dankzij de liveshow al even een van onze favoriete Belgische bands. Brutus heeft naast drummer-zangeres Stefanie nog meer troeven, zoals straffe songwriting in nummers als Drive en All Along:
Brutus, niet te verwarren met de Noorse heavy bluesrockers, is een Leuvens trio dat er ook post-hardcore, -metal, punk en shoegaze op gaat. Peter (bas), Stijn (gitaar) en Stefanie brachten 3 februari debuutalbum Burst uit op Hassle Records en dat is nogal een tour de force geworden. Ze zitten nu middenin een beste Europese tournee. Daarin zit tussen De Kroepoekfabriek (15-04) en Reflektor in Luik (21-04) nog een mooi gaatje om naar Utrecht te scheuren en Pulled Apart By Horses te supporten!
EKKO, Utrecht
Maandag 17 april vanaf 20:00 uur
Prijsvraag voor 2 tickets
Facebook-event
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.