Ensiferum in de Maassilo, foto Sandra Grootenboer
De Maassilo staat in Rotterdam bekend om haar grootse dancefeesten, maar af en toe gebruiken Rotown of Baroeg de zalen ook als de eigen infrastructuur te weinig ruimte biedt. Ensiferum mag dit jaar twintig kaarsjes uitblazen en om dat te vieren heeft Baroeg voor het industriële pand in Rotterdam Zuid gekozen. Waar zijn de drinkhoorns?
Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer
Ensiferum in de Maassilo, foto Sandra Grootenboer
Ensiferum in de Maassilo, foto Sandra Grootenboer
Het Ensiferum van vanavond is heel anders dan de originele bezetting halverwege de jaren ‘90. De Finse folkmetalband heeft door de jaren heen heel wat bandleden de revue zien passeren. De huidige vorm wordt gesmeed in 2004 met het aantrekken van een nieuwe frontman en bassist. Laten nu juist enig origineel lid Markus Toivonen en kersverse toetseniste Netta Skog, op eigen wijze, de show extra kleur geven. Vanaf de eerste tonen van March of War, de intro van het succesvolle laatste wapenfeit One Man Army, weet de band explosief voor de dag te komen met passende blauwe gitaren, folkloristische kostuums en typerende warpaint. Dat was op Into the Grave wel anders, met uitzondering van oermens Sami Hinkka op bas.
Frontman Petri Lindroos kondigt drie nummers verderop, beersong One More Magic Potion aan. Gitarist Toivonen, met misschien wel eentje te veel op, denkt al aan een volgende, stoere rockpose, tot een spoor van zijn cowboylaars blijft vast zitten tussen de monitor, waardoor de stoere Fin gestrekt gaat. Respect voor het feit dat hij gewoon blijft doorspelen. ‘’When the Axe of Judgement Falls!’’
Na de duikeling blijven er helaas enkele technische gitaarproblemen opduiken. Gelukkig is daar Netta Skog die samen met Sami voor vrolijke intermezzo’s zorgt. Haar accordeonkwaliteiten geven sowieso een betere swing aan de muziek van Ensiferum dan de ‘standaard’ keyboards binnen het genre. Jammer dat ze genoegen moet nemen met een plekje op de achtergrond. Houd dan op zijn minst een spotlight op haar gericht. Maar goed er valt natuurlijk veel meer te beleven vanavond. Na het Ragnarok festival in Duitsland is Rotterdam de eerste stop van de nieuwe Europese tour, die in het teken staat van Two Decades of Greatest Sword Hits. De Scandinaviërs nemen het enthousiaste publiek mee ‘Into battle’.
De setlist is op de schop genomen maar toch opent de band met het razendsnelle Axe of Judgement van het laatste album. Een polonaise raast door de Maassilo, richting de grote moshende menigte. Een gezellige drukte met een harde pit waarin je kan meezingen met de vele gebroederlijke ‘’oooohoohooooooo’’ –koren of je kiest om een potje met de band te headbangen. Rookwolken schieten omhoog, maar het rondcirkelende haar klieft als een propeller door de wolkenmassa heen. Rook die door de spots van een dreigend rode naar een mysterieus groene kleur gaat.
Ensiferum in de Maassilo, foto Sandra Grootenboer
De liedjes van Ensiferum zijn eigenlijk gewoon sprookjes die muzikaal fraai omlijst worden. Sami zorgt regelmatig voor een zware vertelstem terwijl Petri de stevige grunts voor zijn rekening neemt. Markus voegt er vleugjes Fins aan toe. Publieksfavoriet en absoluut hoogtepunt Lai Lai Hei schept door het bijzondere taaltje net een ander, episch sfeertje. De band kiest vanavond naast de klassiekers en recenter werk, ook voor minder bekend werk zoals Slayer of Light en My Ancestors’ Blood. De trouwe fans blijven een feestje bouwen. Devil horns pronken in de lucht.
“Double the beer, triple the booze!” Tijd om naar de Twilight Tavern te gaan. Tijd om het tempo nog wat op te schroeven. Two of Spades gooit er zelfs een scheve scheut disco doorheen. Ensiferum wordt misschien niet door de gehele metalscene serieus genomen, de Finnen blijven zich wel elke keer op ingenieuze wijze ontwikkelen. Sami en Neta hebben al een battle uitgevochten met bas en accordeon, maar na het feesten moet er andermaal gestreden worden. ‘’We have been warned!’’, schreeuwt Petri namelijk tijdens From Afar. Sami vraagt nog even waarom het zo rustig is in de zaal. Dat verandert binnen no time wanneer de eerste tonen van From Afar klinken en een volgende circle pit ontstaat. De band zet het op een simultaan headbangen en gitaar bespelen. Zowel Petri als Markus laten regelmatig imposant gitaarspel zien. De bassist blijft het publiek opjutten en zingt uit volle borst mee. Netta is de lieve, kleine verschijning met de verfijnde accordeon en straalt naast haar noeste bandmakkers.
De gitaren fungeren bij Ensiferum eigenlijk als muzikale zwaarden binnen het concurrerende metal-landschap. De bandnaam betekent tenslotte vrij vertaald Drager van het Zwaard in het Latijn. In My Sword I Trust is dan ook een mooie terugkeer van de Finnen, nadat ze met Lai Lai Hei de zaal tot een kolkende massa hebben gebracht. Petri wordt door Sami zelfs uitgeroepen tot de folk messiah, maar daar heeft de bassist eigenlijk meer recht op. Hij is tenslotte de belangrijkste songsmid binnen de band.
Helaas geen covers vanavond om het feestje misschien wel naar de next level te brengen. Elk studioalbum bevat een bijzondere cover, gaande van Bamboleo tot Rawhide. In Vosselaar speelden ze vorig jaar Breaking the Law met Netta Skog als een treffende Rob Halford, maar Battery van Metallica’s inmiddels dertigjarige Master Of Puppets was toepasselijker geweest. Sami laat wel even een stukje Orion horen tijdens het zoveelste technische mankementje maar het vijftal uit Helsinki gaat voor de populairste track uit de catalogus. De titeltrack van het tweede album Iron.
Ensiferum in de Maassilo, foto Sandra Grootenboer
Het ijzer is gesmeed en andermaal bevinden we ons op het slagveld. ‘’As the stars are painted with blood!’’ De pit wordt nog een keer opengetrokken en overal bewegen hossende mensen. De band neemt de tijd, stelt elkaar voor en werkt richting een laatste climax. De dankbaarheid achteraf is groot en met een diepe buiging neemt iedereen genoegen. Hoewel het vanavond niet uitverkocht is, kan Ensiferum de show in Rotterdam als een succesvol begin van de tour beschouwen. Op naar de volgende twintig jaar. Waarin de wereld alleen maar moderner wordt, maar Ensiferum gelukkig aan het front blijft staan om de oude Viking-verhalen te blijven verkondigen.
Meer foto’s van Sandra Grootenboer in de galerij onder deze:
Ensiferum in de Maassilo, foto Sandra Grootenboer
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.