Is er een betere plek voor een metalfeestje dan op een kerkhof? In Leeuwarden viert Into the Grave zijn lustrum zoals gebruikelijk op het Oldehoofsterkerkhof met meer dan 7000 metalheads. Organisatorisch zijn er wel wat aanmerkingen te plaatsen, maar de gebroederlijke sfeer van een metalfestival, het lekkere zonnetje en de sterke gevarieerde line-up zorgen voor een uiterst succesvolle editie.

Tekst Lodewijk Hoebens, foto’s Sandra Grootenboer

Vrijdag rockten onder meer The Answer, Peter Pan Speedrock en Epica het kerkhof nog op CityRock, vandaag is het de beurt aan Friezen, Fransozen, Scandinaviërs, Amerikanen en Brazilianen, die metal-smaken aanbieden als folk, death, thrash en power metal. De eerste twee bands, het Friese Cornered en Franse Betraying the Martyrs, gooien er een schoot hardcore doorheen wat de eerste bezoekers zeker weet aan te spreken.

Into The Grave, foto: Sandra Grootenboer

Into The Grave, foto: Sandra Grootenboer

Het grootse podium onder de scheve Oldehove kerk is trouwens niet de enige place to be. De vijfde editie biedt een veel grotere metalmarkt dan vorig jaar, waar naast bijzonder vinyl, zeldzame bootlegs en excentrieke merchandise ook gratis metal bijbels te krijgen zijn. Jammer dat bij de kassa’s niet alle pinautomaten werken, wat voor redelijk lange rijen zorgt. Net als bij de toiletten, waar je 50 cent betaalt voor een eenmalig bezoek of een jeton à 2,50 euro doneert zodat je de hele dag het sanitair kan gebruiken. Terwijl de controle bij de ingang met behulp van een oldschool stempelsysteem soepel verloopt, kan dat niet gezegd worden van een toiletbezoek. Bovendien probeert men met wierook de geur van ontlasting te camoufleren, wat nogal een verkeerde impact heeft op de maaginhoud.

Avatar, foto: Sandra Grootenboer

Avatar, foto: Sandra Grootenboer

Maar genoeg gezeik, men is hier vooral om met vrienden van de muziek te genieten. Overal zitten groepjes metal-liefhebbers, de één nog meer uitgedost dan de ander. Alle generaties door elkaar. Na de jeugdige metalcore begint rond tweeën een Scandinavisch blok van Audrey Horne, Avatar en Ensiferum. De Noormannen van Audrey Horne brengen met hun classic hardrock misschien wel de ‘rustigste’ muziek van de dag, terwijl de leden toch afkomstig zijn van enkele van de hardste bands uit Scandinavië als Enslaved en Gorgoroth. Laatste wapenfeit heet misleidend Pure Heavy, maar na enkele biertjes doet niemand daar moeilijk over. Bovendien speelt de band vol overgave en dat waardeert het publiek.

Zweedse circusmetal en Finse stoere metalposes met epische clean vocals
De groovende circusmetal van Avatar klinkt ook lekker, al voert frontman Johannes Eckerström, met een aanstekelijke Joker smile, de act iets te lang door. De oneliner “Speleuh!” zou prima passen bij de Zweedse band. Maar goed, hetgeen wat ze laten horen zit boordevol flitsend gitaarspel, stevige grunts en mechanisch gedrum. Bovendien zijn de mannen uit Göteborg, allen met griezelige make-up en in fraaie uniformen, al enkele jaren internationaal bezig met het verwerven van een steeds groter wordende fanbase. Dat valt ook op bij het publiek, waarin we naast Sabaton opvallend veel Avatar-shirts zien. Het zijn deze twee bands, die het vooral goed doen bij de jeugdige metalheads. Avatar maakt melodic death metal met pakkende titels als Hail the Apocalypse, de titeltrack van het laatste album, Let it Burn, Bloody Angel en – nadat de frontman even onder zijn oksel ruikt – Smells Like a Freakshow. Moeiteloos weet hij als een kruising van een Insane Clown en The Crow het uitgelaten publiek te bespelen.

Iets wat Ensiferum normaliter ook zou moeten kunnen, maar technische problemen gooien roet in het eten. Zowel de eerste twee als de laatste song komen van het meest recente album One Man Army en worden gespeeld op nieuwe, blauwe gitaren. Die zitten totaal verkeerd in de geluidsmix, waardoor we tien minuten luisteren naar repeterende drums. De band maakt ook een wat uitgebluste indruk, de temperatuur ligt trouwens inmiddels dik boven de 25 graden. Gelukkig is er nog altijd de enthousiaste bassist op six strings. Non-stop rondrennend, in kilt, strooiend met stoere metalposes en de epische clean vocals voor zijn rekening nemend. Jammer van de probleempjes maar afsluiter Two of Spades maakt een hoop goed met een vervaarlijk ritme inclusief discobreak en Fins gebrabbel waar volop op gemosht wordt.

Into The Grave, Obituary, foto: Sandra Grootenboer

Obituary, foto: Sandra Grootenboer

Rond zessen is het tijd om een hapje te eten, want wat volgt zijn twee gore grootheden uit de deathmetal scene. Obituary klinkt ‘frisser’ dan vroeger, wat te maken kan hebben met zowel een nieuwe gitarist als bassist binnen de gelederen en het feit dat er ruim vijf jaar voorbij zijn gegaan sinds Darkest Day uit 2009. Van het vorig jaar verschenen Inked in Blood komen de titeltrack en de kort maar krachtige single Violence voorbij. Zo gaat het er in de pit wel aan toe. Vooral de oudere metalfan komt aan zijn trekken bij het puike spel van de broertjes Tardy en co.

Into The Grave, Cannibal Corpse, foto: Sandra Grootenboer

Cannibal Corpse, foto: Sandra Grootenboer

Murw geslagen door Cannibal Corpse
Toch is er maar één band, vroeger de schrik van menig ouder, die het voor elkaar krijgt om heel Leeuwarden murw te slaan: Cannibal Corpse. Tot ver buiten het terrein, staan mensen even stil om te kijken wat er aan de hand is. George ‘Corpsegrinder’ Fisher kun je alweer 20 jaar het boegbeeld noemen van de band uit New York. Zelfs Ace Ventura is fan! Als de frontman niet bezig is met het produceren van death growls staat hij hevig te headbangen. Richting het einde, wanneer de meesten Hammered en Smash Faced zijn, laat hij toch even weten dat hij niet zo blij is met het tamme publiek. “We have a new album and this is your response?”

Sepultura zet vervolgens de stevige lijn door en kan onmiddellijk rekenen op een warm onthaal. De band bestaat alweer 30 jaar en haalt daarom alle klassiekers van stal. Zowel Max als Igor Cavalera zijn al jaren weg bij de Braziliaanse band, maar de Amerikaanse frontman Derrick Green blijkt na enkele moeizame beginjaren een vaste waarde en werkt zich samen met originele bassist Paulo Pinto en gitarist Andreas Kisser door een uur aan Sepultura-classics van voornamelijk Arise, Chaos A.D. en Roots. Meest opvallend is misschien wel de pas 24-jarige drummer Eloy Casagrande die moeiteloos, met steun van Green, de kenmerkende percussie van Rattamahatta en Roots Bloody Roots voor zijn rekening neemt.

Into the Grave, Sepultura, foto: Sandra Grootenboer

Sepultura, foto: Sandra Grootenboer

De grande finale van Sabaton
Wat een finale en dan moet de power van Sabaton nog komen. Inclusief een tank. Vorig jaar mochten de thrash metal iconen van Megadeth Into the Grave afsluiten met metal voor jong en oud. Dit jaar is het de beurt aan de Zweedse powermetal van Sabaton. Ondanks het opstappen van de hele band met uitzondering van de zanger en bassist in 2012, blijft de populariteit van het vijftal toenemen. Zo hebben ze ondertussen hun eigen festival en cruise.

Into The Grave, Sabaton, foto: Sandra Grootenboer

Sabaton, foto: Sandra Grootenboer

De zon is inmiddels ondergegaan boven Into the Grave, als een gigantische tank wordt onthuld op het podium. Vlammen schieten omhoog en de mannen verschijnen op het toneel. Virtuoze gitaarsolo’s bevredigen de oren van het jonge publiek. De oudere garde staat aan de zijkant en geniet van hun biertje. Anderen moeten niks hebben van de commerciële onzin, maar er lijkt geen ontkomen aan de kracht van Sabaton. De serieuze teksten, veelal over WOII, spreken aan. Met name Screaming Eagles, dat gaat over de bevrijding van Arnhem. De bandleden houden het onder elkaar vooral luchtig met een roze slip als hoofddeksel en zetten op verzoek van het publiek af en toe rebels andere nummers in dan de setlist aangeeft.

Frontman Joakim Brodén vind het allemaal niet zo verstandig, waarna hij prompt alleen wordt gelaten met een gitaar. Na wat zwoegen en enkele tips, krijgt de zanger het voor elkaar om de riff van Smoke Under Water te spelen. Gelukkig beschikt de man over een krachtige strot en in combinatie met de muziek en vele vlammen blaast de show alle aanwezigen omver. Niemand kan wat negatiefs zeggen over het Zweedse totaalplaatje. Benieuwd hoe snel de aangekondigde show volgend jaar in de nieuwe 013 zal uitverkopen.

Na een succesvolle vijfde editie heeft ook Into The Grave al een naam bekendgemaakt voor nummertje zes: De Californische thrashers van Exodus, de band waar Metallica’s Kirk Hammett het vak leerde, zullen op 13 augustus 2016 present zijn in Leeuwarden. Net als wij overigens! Meer foto’s in de galerij:

Deze diashow vereist JavaScript.



Deel dit artikel