The Sound Of Revolution bewijst dat hardcore wel degelijk leeft

Madball op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Vanaf de aankondiging van The Sound Of Revolution hing er al direct een sfeer omheen dat er iets speciaals stond te gebeuren. Dit vermoeden werd versterkt toen het festival in het Eindhovense Klokgebouw enkele dagen van tevoren uitverkocht. Het was immers lang geleden dat er zo’n groot ‘hardcorefeestje’ georganiseerd werd in Nederland, compleet met een line-up van legendarische bands, underground acts en jong talent. Een feestje waar niet alleen de Benelux of Europa, maar de hardcoregemeenschap wereldwijd op zat te wachten. Want met 3600 bezoekers, waarvan 40% uit het buitenland, mag het festival zich direct het grootste (indoor) hardcorefestival ter wereld noemen. Het ter ziele gegane Speedfest heeft zo meer dan een waardige opvolger gekregen in Eindhoven Rockcity.

Tekst Daan Holthuis, foto’s Dave van Hout

Persoonlijk is het lang geleden dat ik zo’n zin had in een festival. Niet zo gek met een line-up waar een paar van mijn favoriete hardcorebands deel van uitmaken, zoals Madball, Judge, jeugdhelden Ignite (‘Our Darkest Days’ heb ik meer dan grijsgedraaid), het Brabantse No Turning Back en het upcoming 18 Miles uit de omgeving van Amsterdam. Speciaal voor die laatstgenoemde band ben ik al vroeg in de middag aanwezig, maar mis ik Paddy And The Rats die momenteel met Ignite mee op tour zijn.

Ignite op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Dead Swans op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Bij binnenkomst in het Klokgebouw valt direct op dat talloze vrijwilligers afkomstig uit de lokale muziekscene bezig zijn om mee te werken aan het festival. Daarnaast hangt er een grote banner waarmee de organisatie drie reeds overleden stuwende krachten uit de hardcorescene eert, namelijk: Warzone-frontman Raybeez, spil in de hardcorescene Onno Cro-Mag en Backfire!-drummer Richie. Verder zijn de bezoekers van alle leeftijden, komen ze uit alle windstreken en hebben ze diverse achtergronden. Overal om je heen vinden spontane ontmoetingen plaats van bekenden die elkaar na een lange tijd weer tegenkomen. Vooral in de merch- en cateringzaal waar het Engels de voertaal is en het bier rijkelijk vloeit. Allemaal voorbeelden van hoe hardcore en de gemeenschap eromheen hier worden gekoesterd, wat sterk bijdraagt aan de speciale sfeer van saamhorigheid.

Coldburn op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Lifeless op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

World Eater op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Het publiek dat aan het begin van de zaterdagmiddag al binnen is moet duidelijk nog wakker worden tijdens de eerste paar bands op het kleine True Spirit Stage en grote Revolution Stage. Gelukkig ontstaat er gaandeweg de dag vooral voor het kleine podium steeds vaker een oorlogsgebied waar het een strijd om te overleven is. In andere woorden: er wordt al snel genoeg gemosht, meegezongen en pile-on na pile-on vindt plaats. Veel daarvan is te danken aan de daadkracht, overtuiging en furiositeit waarmee de bands zichzelf presenteren. True Spirit Stage-opener 18 Miles, de Duitse bands Coldburn en World Eater, het Britse Dead Swans en het typisch Amerikaanse Lifeless bruisen van de energie. Ze zijn ontzettend opgefokt, en wisselen pure agressie en frustratie af met positiviteit.

Strength Approach op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Hoewel Strength Approach (met een ongenadig hard blastbeat-spelende drummer) dit ook niet ontzegd kan worden op het grote podium, lijkt het wel te worstelen met het nog taaie publiek zo vroeg op de dag. Iets wat het chaotische, maar vermakelijke Angel Crew al beter af gaat. Muzikaal varieert het van de moderne hardcore door 18 Miles en Dead Swans tot Amerikaanse oldschool hardcore van de straat door Lifeless, inclusief pislinke frontman. Het is te merken aan deze bands dat ze zich vandaag van hun beste kant hebben willen laten zien.

Angel Crew op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Lifeless op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

In de grote zaal slaat de vlam pas echt in de pan met een ontzettend strakke set door het legendarische Madball aan het begin van de avond. Frontman Freddy Cricien jut het publiek op en doet zijn bijnaam eer aan. Hij lijkt niet kapot te krijgen terwijl hij op de barrière springt, over het podium rent en tegelijkertijd z’n teksten door de microfoon spuwt zonder een steek te laten vallen. Van klassiekers als “Set It Off” en “Pride” tot en met afsluiter “Hardcore Still Lives” heerst de band over The Sound Of Revolution. Een van de hoogtepunten van de dag wat mij betreft.

Madball op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Discipline op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Dat betekent niet dat de lokale helden Discipline even daarvoor geen indruk achterlaten. Ook zij weten het publiek prima te vermaken met hun streetcore tijdens deze thuiswedstrijd. Met de familie en vrienden aan de zijkanten van het podium en een PSV-vlag gedrapeerd over de versterker kan het eigenlijk ook niet misgaan (hoewel de Eindhovense ploeg nog wel wat hardcore pit kan gebruiken). Songs als “Young & Reckless” en natuurlijk “Nice Boys Finish Last” worden massaal meegezongen met deze herrezen band, die eerder dit jaar met nieuwe frontman Merijn het 16e album ‘State Your Claim’ presenteerde.

Na de solide show van de ‘Motörhead van de punk’ Discharge vindt echter het toppunt van de avond plaats bij de sets van No Turning Back en Judge op het kleine True Spirit Stage. Ten eerste was het onbetaalbaar om te zien hoe trots (organisator en NTB-frontman) Martijn en z’n band daar omringd door familie en vrienden op dat podium stonden, om nog maar te zwijgen over de zwaar euforische sfeer die er hing. Om deze show van de Brabantse band kon je echt niet heen. Van begin tot het einde gaat het dak eraf en wordt er massaal meegeschreeuwd met songs als “True Love”, “Stronger” en “Destination Unknown”.

Discharge op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

No Turning Back op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Ignite op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Na deze show kan de set van Ignite alleen nog maar tegenvallen en dat deed ‘ie helaas ook. Desalniettemin windt Judge er vervolgens geen doekjes om. Met een dikke knipoog wordt de band geïntroduceerd met de “Imperial March” uit Star Wars, waarna ze zelf het podium opkomen met “Take Me Away”, tevens de opener van het fenomenale en enige album van de band ‘Bringin’ It Down’. Dat de groep rondom gevierde gitarist John Porcelly na jaren van afwezigheid weer een fameuze status heeft opgebouwd, is niet alleen te merken aan de uitpuilende hal of het podium dat overspoeld wordt met crowdsurfers, maar ook aan het feit dat de merch in zeer korte tijd is uitverkocht.

Tenslotte laat ik met pijn in m’n hart, maar vooral in de benen en met nog een hele rit voor de boeg, Life Of Agony en Cockney Rejects links liggen voor een volgende keer (om de dagen erna vooral heel veel spijt te hebben…).

Life of Agony op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

The Sound Of Revolution bewijst dat hardcore niet zozeer een sound is, maar net zo goed een gemeenschap en een mentaliteit. Zoals al vermeld valt vandaag de saamhorigheid op, ondanks de diversiteit van het publiek. Muzikanten, vrienden, familie en natuurlijk de muziek zelf worden gekoesterd. Daarnaast staat het festival ook voor de mentaliteit van hardcore punk: het do-it-yourself denken. Een instelling die meer uitgaat van zelf initiatief nemen, assertiviteit en ondernemerschap of – zoals organisator en No Turning Back-frontman Martijn van den Heuvel het had kunnen zeggen: ‘gewoon doen’. Een van zijn dromen was het organiseren van een festival en dat heeft hij gedaan, met direct een uitverkochte editie bovendien. Daarom niets dan respect voor Van den Heuvel, Loud Noise, Dynamo en de rest van de organisatie. We mogen concluderen dat het festival meer is dan alleen bandjes kijken en bier drinken. TSOR is een evenement dat staat voor wat hardcore is en dat in zijn totaliteit viert.

Ignite op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

Discipline op The Sound Of Revolution, foto Dave van Hout

De volgende editie is meteen aangekondigd. The Sound Of Revolution 2017 vindt plaats in het Klokgebouw Eindhoven op 4 november. Er zijn al kaarten te koop via soundofrevolution.nl.

Meer foto’s van Dave van Hout in de galerij hieronder en op zijn site www.concertpics.nl.

Deze diashow vereist JavaScript.