Martijn van den Heuvel , foto Daan Holthuis

Martijn van den Heuvel , foto Daan Holthuis

Zaterdag 19 november is het Brabantse Eindhoven voor een dag het centrum van de wereldwijde hardcorescene tijdens de eerste editie van The Sound Of Revolution in het Klokgebouw. Legendarische Amerikaanse hardcorebands Life Of Agony, Ignite, Judge, Madball, Britse streetpunkers Cockney Rejects en Discharge, het Italiaanse Strength Approach, Brabantse oude rotten Discipline en No Turning Back, en het uit veteranen bestaande Angel Crew zullen oude tijden doen herleven. Tevens laten jonge bands als Dead Swans, World Eater, Coldburn, Paddy and the Rats, Lifeless en ons eigen 18 Miles zien dat hardcore nog steeds leeft bij een nieuwe generatie. Een line-up waar het hart van elke hardcore-liefhebber sneller van gaat kloppen. Voor Never Mind The Hype genoeg reden om naar Eindhoven af te reizen om daar te spreken met No Turning Back frontman, grote man achter The Sound Of Revolution en sinds kort ook boeker bij Loud Noise: Martijn van den Heuvel. Daar spraken wij hem over het nieuwe festival, zijn band en de staat van hardcore anno nu. ‘Vroeger was niet alles beter, vroeger was alles anders. Maar voor mij is er geen enkel festival op deze planeet beter dan Dynamo in 1995, zowel qua programma als de rest.’

Door Daan Holthuis

Martijn is met No Turning Back alle continenten over geweest. Het bewijs staat op z'n benen. Foto: Daan Holthuis

Martijn is met No Turning Back alle continenten over geweest. Het bewijs staat op z’n benen. Foto: Daan Holthuis

Persoonlijk ken ik hem als een van “the hardest working men in the music business” die sinds 1997 over de hele wereld toert met No Turning Back en daarnaast al een aantal jaar zijn eigen boekingskantoor Stronger Bookings runt. Afgelopen jaar is het er ook niet rustiger op geworden. Zo werd hij dit voorjaar gepresenteerd als nieuwe boeker bij het alsmaar groeiende boekingskantoor Loud Noise van Tjerk Maas en Paul van Berlo en begonnen de voorbereidingen van The Sound Of Revolution. En dan is hij deze zomer ook nog getrouwd. Bovendien nam No Turning Back in diezelfde periode een nieuw album op in de Duitse Kohlekeller Studio en moet in 2017 het twintigjarige jubileum van de band uitgebreid gevierd worden. Terwijl de hondjes Mia, Luna en Ties het Loud Noise kantoor onveilig maken en we plaats nemen in de ruimte ernaast, vraag ik me af hoe vol zijn agenda wel niet is. ‘Vol haha! Sinds ik bij Loud Noise aan de slag ben gegaan is die een stuk voller geworden. Al was die al vol met No Turning Back en alles daaromheen. Daar komt The Sound Of Revolution ook nog even tussendoor. Het is allemaal wel heel erg leuk en ik houd er van om bezig te blijven. Het is dus niet dat ik loop te zeuren en te zaniken.’

‘Loud Noise vroeg wat mijn grootste droom is’
The Sound Of Revolution wordt naar het publiek gepresenteerd als “we hadden gewoon weer zin in een hardcore feestje in Eindhoven”. Zo simpel is het natuurlijk niet, want er komen uiteraard meerdere factoren bij kijken. Bijvoorbeeld Loud Noise die Van Den Heuvel inlijft en Speedfest werd natuurlijk aan het begin van dit jaar opgeheven. Zo is er een gigantische mogelijkheid gecreëerd voor een nieuw festival om in dat gat te stappen. Dat beaamt hijzelf ook. ‘Dat was eigenlijk wel een mazzeltje en was niet zo gepland. Aan het begin van dit jaar was ik nog in gesprek met Tjerk en Paul over een eventuele samenwerking. Zij hebben mij toen gevraagd wat m’n grootste droom was die ik bij Loud Noise zou willen verwezenlijken; iets dat ik niet zou kunnen doen met Stronger Bookings. Waarop ik antwoordde dat mij een festival wel te gek leek. Zo kwam het idee rond The Sound Of Revolution op tafel. Binnen een of twee weken na dat gesprek viel ineens Speedfest weg en dat bood mogelijkheden. We willen echter geen Speedfest II worden. We hebben ook echt gekozen voor traditionele hardcore als de rode draad en afgezien van bands die het “Speedfest-achtig” zouden maken.’

The Sound of Revolution Speedfest was natuurlijk een heel ander festival dan wat men met The Sound Of Revolution voor ogen heeft. Zit het publiek daar eigenlijk wel op te wachten? ‘Weet je, in Duitsland zijn meerdere van dit soort festivals, zowel indoor als outdoor. In Nederland heb je alleen het outdoor festival Jera On Air dat hardcore nog wegzet. Scumbash doet dat natuurlijk ook met een of twee hardcorebands, Speedfest deed dat ook, maar als je dan kijkt naar Duitsland of België is er veel meer animo voor traditionele hardcore. Het is simpelweg een scene die vrij klein is. Er zijn geen duizenden in Nederland die naar hardcore luisteren. Met wat wij nu doen moeten we het ook vooral hebben van de Belgen, de Duitsers, de Fransen, de Engelsen en die hebben we bereikt. Zij komen in groten getale. Er komt zelfs iemand uit Australië overvliegen. Die landt zaterdagochtend in Düsseldorf en vliegt maandag weer terug. Dat is gewoon bizar natuurlijk. Nederland heeft eigenlijk altijd zo’n festival gehad, de European Hardcore Party. Nadat dit festival een hele tijd geleden stopte, hebben ze dit ongeveer vier jaar geleden weer proberen op te pakken met Onno Cro-Mag. Als hij niet overleden was (25 februari 2013, red.), was de European Hardcore Party nu het feestje van de Benelux geweest.’

No Turning Back rode draad in line-up
Waar Speedfest werd gehost door Peter Pan Speedrock, wordt The Sound Of Revolution gehost door No Turning Back. ‘Ja inderdaad, zo is de line-up ook in elkaar gezet. We spelen vaker met de jongere bands, daar zijn we close mee. Zo gaan we in november met Lifeless door Europa touren. Die oude bands, Ignite, Madball, Cockney Rejects, dat zijn allemaal acts waar ik vroeger en nu nog steeds naar luister. Daarna hebben we gekeken naar wat zijn de coole bands van deze generatie. Daar kwamen Coldburn, World Eater, 18 Miles bij naar voren, de bands waar de jeugd naar luistert. Uiteindelijk zal je toch wel terugvallen op die oude bands als je een groter publiek wilt aanspreken. De namen die hardcore uiteindelijk hebben opgebouwd en waar zowel de mensen van mijn generatie, de gasten die richting de veertig gaan als de jeugd van twintig naar luistert. Zo heb je uiteindelijk een breder publiek dat je bereikt en een line-up waar No Turning Back eigenlijk een beetje de rode draad in is geweest. Vergelijkbaar met wat Peter Pan was voor Speedfest.’

De band die echter bovenaan het verlanglijstje staat is Life Of Agony. ‘Nu toevallig is het zo uitgekomen dat ze Dynamo Metalfest hebben afgezegd, maar ze stonden toen ook al vast voor The Sound Of Revolution. Ze zijn zelf dolenthousiast voor deze show. Logisch, want Life Of Agony is gewoon een hardcoreband. De andere band waar ik erg blij mee ben is Judge. Samen met Madball is dat misschien wel mijn favoriete band. Dat kun je ook horen aan No Turning Back. Wij klinken als Madball en dat zal altijd zo blijven. Bands die ik nog zou willen boeken voor de toekomstige edities zijn bijvoorbeeld Trapped Under Ice, Turnstile, Backtrack, maar dat zijn dan meer de nieuwe bands. Verder zou ik het heel cool vinden om Sick Of It All te boeken, Hatebreed lijkt me erg gaaf. Agnostic Front, Wisdom In Chains, Knuckledust, Nasty, ik kan er zoveel noemen haha! Welke band ik absoluut niet zou boeken voor The Sound Of Revolution? Dat is een hele moeilijke vraag. Alhoewel ik denk dat er niet echt hardcorebands zijn die ik absoluut niet zou boeken, denk ik wel dat bands die wat emotioneler zijn zoals een Title Fight of Touché Amoré. Zij passen minder goed in het concept achter The Sound Of Revolution. Van de andere kant zou ik een Modern Life Is War maar al te graag boeken, ondanks dat ze uit diezelfde hoek komen.’

Foto: Daan Holthuis

Foto: Daan Holthuis

’18 Miles kan de positie van No Turning Back overnemen’
De doelstelling van The Sound Of Revolution is wat hem betreft al bereikt. ‘Ik heb de afgelopen vijf jaar nog nooit meegemaakt dat er zo enthousiast gereageerd wordt op een nieuw festival, zowel binnen Nederland of België als alles daarbuiten. Ik denk dat de animo die we dit jaar hebben al genoeg zegt over de komende editie van volgend jaar. De mensen die dit jaar niet komen gaan absoluut iets missen. Dit moet een festival gaan worden waar iedereen bij wil zijn. Niet alleen dit jaar, maar ook in de jaren die nog komen. Dat is iets wat Speedfest had opgebouwd en dat moeten we met The Sound Of Revolution ook gaan opbouwen. Men moet gaan denken: The Sound Of Revolution, dat moet je meemaken.’

Het festival lijkt inderdaad oude tijden te laten herleven in een scene waar je vaak hoort: vroeger was alles beter. Toch zie je constant een nieuwe aanwas van jonge bands met hun eigen kijk op hardcore. Hoe zit het eigenlijk met de status van hardcore anno 2016-2017? ‘Ik denk heel erg goed. Ik zie heel veel jonge en nieuwe bands op tour met No Turning Back. Wij speelden met Coldburn in Oost-Duitsland en die speelden ons finaal weg. Toen dacht ik ook: wow, dit is vet! Ander voorbeeld: 18 Miles op Jera. Ongelooflijk! Zij bewijzen dat er nog steeds zoveel bandjes zijn die de vlag proberen over te nemen van de bands die op dit moment nog de zaaltjes vullen. Zo’n 18 Miles kan de positie van No Turning Back over nemen als ze willen en er hard aan trekken. Net als wij dat een soort van symbolisch deden van Backfire!.

‘Mij zie je niet meer in de pit’
Ga naar een Turnstile show in Nederland en die is ramvol met jeugd hoor. Dat oude publiek kent het vaak nog niet eens. Als ik daar al die mannetjes van 18, 19, 20 jaar helemaal los zie gaan dan zie ik gewoon mezelf, zo was ik vroeger ook. Dat was rond ’95-’96 en toen zei men al: vroeger was alles beter, de bands waren leuker, shows waren altijd te gek en nu is alles kut. Dat is dus niet zo. Toen was alles anders. Jij was jonger, vond alles te gek en ging de pit in. Ik ben nu 37 en je ziet mij echt niet meer in de pit. De beleving van een show is anders als je dat niet meer doet. Vroeger kwam ik uit zo’n roes na een show dat ik niet eens wist welke nummers de band had gespeeld. The Sound Of Revolution zegt stiekem al genoeg. Al die reacties die we hebben binnengekregen. Duizenden mensen die dat event liken, er deel van willen uitmaken. Hardcore is gewoon nog springlevend.’

The Sound Of Revolution vindt plaats in het Klokgebouw Eindhoven op 19 november. Er zijn nog kaarten te koop via de website.

The Sound Of Revolution Official trailer from The Sound Of Revolution on Vimeo.



Deel dit artikel