Roadburn mag dan toonaangevend zijn, dat betekent niet dat het festival alleen maar gereputeerde namen telt. Er valt in Tilburg genoeg te ontdekken en het vooraf doorspitten van de line-up is een dankbare taak en niet zelden een enerverende ontdekkingsreis. Via de rubriek Nieuwe Muziek stuitten we op The Poisoned Glass, ‘orkestrale doom’ uit Atlanta en Seattle. Een duo dat in Edgy59 en G. Stuart Dahlquist toch wel twee gereputeerde leden telt met een geschiedenis die van doomband Burning Witch eind jaren ’90 via doom-bands Asva en Goatsnake en drone-meesters Sunn O))) naar deze incarnatie leidt. De band is naar verluidt een uitvloeisel van een bassolo (die leidde tot eerste song ‘Silent Vigil’).
Door Ingmar Griffioen
Na twintig jaar doom en sludge is The Poisoned Glass een stukje introverter en minimalistischer, maar tegelijkertijd dreigend en apocalyptisch. Label Ritual Productions heeft het met betrekking tot de eigen stal steevast over Rites (releases) en Rituals (optredens) en dat lijkt bij deze groep zeer op de plaats. Op 22 april verschijnt debuutalbum 10 Swords op Ritual Productions, een mooie aanleiding om de band daar wat vragen over te stellen en meteen vooruit te blikken naar de show op Roadburn op donderdag 14 april in het Patronaat, waarmee ze meteen het festival openen.
Hoe is The Poisoned Glass onstaan? Jullie kennen elkaar van Burning Witch en gingen na het uiteenvallen ieder je eigen weg?
E59: “Stuart en ik zijn al die jaren goede vrienden gebleven en we spraken regelmatig over de mogelijkheid om weer samen aan een project te werken. We namen het nummer ‘Silent Vigil’ vele jaren terug voor de ‘Falling Down 2’ compilatie op, gewoon om iets interessants te doen te hebben. Het nummer waarde langzaam maar zeker rond op het internet, tot het in 2015 de interesse wekte van Ritual Productions. Zij boden ons een contract aan om een aantal platen voor hen te maken.”
SD: “Yeah. Edgy en ik speelden al langer met het idee om samen muziek te maken. Deels denk ik omdat we al goede vrienden waren voor we elkaar leerden kennen als muzikanten. We ontmoetten elkaar onder volledige andere omstandigheden.”
Waarom The Poisoned Glass, waar zijn jullie met dit project naar op zoek?
E59: “We waren eigenlijk helemaal niet op een missie. Stuart is de componist van alle instrumentatie. Hij componeerde verschillende stukken met mij in gedachten voor de vocale contributies en stuurde die ter beoordeling naar mij toe. Voor mij was de richting van die vocale bijdragen een automatische reactie op een moeiteloze versmelting van ideeën. Dit is een natuurlijke symbiose.”
SD: “Dit is een veel voorkomende vraag, waar ik nooit echt een antwoord op heb. De ‘missie’ van albums is voor mij zelden een gedefinieerd iets, maar er is wel een rode lijn te zien in de geregelde externe bronnen. Zo was de dood van mijn broer duidelijk de inspiratie achter Asva’s ‘Presences Of Absences’ en in mindere mate ‘What You Don’t Know Is Frontier’. 10 Swords is op vergelijkbare wijze beïnvleod door de ziekte en het bijna overlijden van mijn vrouw. Gelukkig is ze nu aan het genezen.”
Hoe ga je van een tonale bassolo naar het vormen van een band?
SD: “Met grote moeilijkheid! Maar ik raak eraan gewend… Op twee tournees met Dama/Libra speelde ik zo al wat keyboardstukken live en hoewel het nooit echt comfortabel is geworden, wordt het wel wat makkelijker met de nodige oefening. Ik gebruik maar twee vingers wanneer ik componeer op het orgel en over de luxe van tijd en eenzaamheid beschik. Foutjes resulteren dan vaak in plezierige surprises, maar live werkt dat minder goed!”
The Poisoned Glass – 10 Swords
Muzikaal hebben jullie veel verschillende paden verkend. The Poisoned Glass pakt een minimalistischer uit dan Sunn, Goatsnake of Burning Witch. Hoe verklaar je dat?
SD: “The Poisoned Glass bestaat uit alleen Edgy59 en ik, dus werkte ik met de orkestratie waarvan ik dacht dat we het live ook konden waarmaken. Dus zonder een berg samples of loops of een extra persoon on stage (een option die ik vreselijk vaak heb overwogen). Dat idee is grotendeels verantwoordelijk voor de minimalistische atmosfeer. Ik ging voor maximaal twee instrumenten op hetzelfde moment, met uitzondering van een drum hier en daar.”
Jullie album zou zomaar de soundtrack kunnen zijn van een thriller, waarin een groep astronauten verdwaald tijdens het verkennen van een zeer vijandelijk gezinde planeet?
E59: “Ik denk dat dat helemaal klopt. Wij zijn de astronauten in dit scenario, de aarde is de vijandige planeet, het echte leven is het verhaal.”
SD: “Edgy59 zegt het precies goed. Onze planeet aarde is zo vijandig als de hel… Het is een horror voor velen van ons en de meeste mensen die benoemd zijn om de lakens uit te delen stoppen er vrijwel geen energie in om een meer leefbare wereld te scheppen.”
Wat inspireert jullie in deze, voor velen, relatief nieuwe band?
SD: “Zoals we eerder zeiden ‘gebeurt muziek gewoon’. Het is niet zo dat ik een keer naar iemand luisterde en dacht: “oh man, ik wil klinken zoals deze persoon”. Sterker: Ik heb al vele jaren geen enkele nieuwe muziek beluisterd, met uitzondering van vrienden me toesturen en het ‘vocaloid’ spul van mijn dochter, waar we naar luisteren in de auto. Edgy59 en ik wilden muziek maken, het waren duistere tijden in mijn leven en zo zijn we hier gekomen.”
De band heeft even stilgelegen las ik. Waarom en waarom hebben jullie de draad weer opgepikt?
E59: “Er was nooit een zogenaamde ‘hiatus’. Het proces duurde gewoon langer om zich te definiëren en zich te ontwikkelen in een ongeforceerde manier met een open einde.”
SD: “Yup. We wisten dat de tijd zou komen.”
Wat kunnen we verwachten van jullie debuutalbum 10 Swords op Ritual Productions? Meer in de lijn van eerste single Silent Vigil?
E59: “Ik geloof dat het conceptueel volledig in lijn is met het nieuwere materiaal dat we specifiek voor 10 Swords schreven. De nieuwe composities werpen eigenlijk een nieuw licht op ‘Silent Vigil’.”
SD: “Conceptueel ja, maar technisch niet. We zijn veel beter geworden in opnemen sinds we ‘Silent Vigil’ maakten. We hebben nu ook betere microfoons en voorversterkers. En bovendien hebben we nu een behoorlijke werkruimte en studio samen.”
Jullie komen naar Europa voor meerdere club- en festivalshows. Wat kunnen we verwachten live?
E59: “Stuart en ik zullen al deze stukken als duo uitvoeren. We verdelen de instrumentale takken voor zover de compositie dat toelaat. De live-show zal een eerlijke vertolking van de muziek op de plaat brengen. In mijn geval zal het een showcase zijn van delen van mijn psyche, die nog nooit getoond zijn aan het publiek. De pijn, de kwetsbaarheid, de bitterheid, de vervreemding en wat zich verder ook manifesteert zullen echt zijn.”
SD: “Terwijl Edgy zich blootgeeft, zal ik zoveel mogelijk geluid maken, weelderig ingebed in een 170db tonaal lichaamsbad.”
Roadburn: Hoe belangrijk is het om op het festival present te zijn?
E59: “Het is eerst een eer om uitgenodigd te worden om op te treden op Roadburn 2016. Het is belangrijk omdat het een validatie is van wat we doen. Roadburn is de wereldwijde showcase voor alles dat zo moelijk te verteren is als dit en ik vind het fantastisch om er op te gaan treden.”
SD: “‘Spannend’ zou een understatement zijn…”
The Poisoned Glass opent Roadburn op donderdag 14 april om 15.10 uur in het Patronaat. Op 22 april verschijnt debuutalbum 10 Swords op Ritual Productions, het vinyl is helaas niet op tijd klaar voor Roadburn.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.