The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
Voor elke beweging en genregeboorte zijn er bands die onder de radar komen, maar juist in undergroundkringen, met name bij andere succesvollere bands, veel respect opeisen. Tot die hoek behoort The Jesus Lizard. De trippende noiserockformatie onder leiding van geflipte frontman David Yow, met bassist David Sims, gitarist Duane Denison en drummer Mac McNeilly in de gelederen, is een van de pioniers der noiserock dankzij weergaloze platen als Head, Goat en Liar. Allen geproduceerd door de al even weergaloze, veel te vroeg overleden producer Steve Albini. Ze hadden zelfs een splitsingle met een kleine band genaamd Nirvana. Bands en artiesten als Mastodon, Converge, Helmet, Botch, Chat Pile en Henry Rollins zijn lovend over het oeuvre van The Jesus Lizard. Niet de minste namen, maar hoeveel belangstelling is er nog op een doodgewone dinsdag, 16 jaar na hun laatste show in Nederland? Genoeg zo blijkt: de Max zaal is aardig goed gevuld, met enkel het balkon dat is afgesloten…
Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Jan Rijk
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
Door treinperikelen heeft ondergetekende helaas Shaemless moeten missen, dus het is rechtstreeks door naar de hoofdact. Het is nanelijk alweer zes jaar geleden dat een maniak als David Yow werd losgelaten op Amsterdam, destijds als zanger van Flipper. Tijdens die show sprong de punkveteraan direct het publiek in en gooide hij zijn hand voor mijn gezicht. Met Mouth Breather start de frontman al even confronterend: een stagedive tot de bar achterin, om vervolgens terug door het publiek te lopen met zijn rauwe spraakzang. Aan de ene kant toont dit begin meteen die ongrijpbare sound van The Jesus Lizard: aparte songstructuren, staccato riffs, eigenaardige fills en erg vermakelijke ramblings van Yow vervormd tot noisy muzikale wapens. Ondanks die eigenaardigheid, hoor je beduidend hoe de band zijn tijd ver vooruit was.
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
Het biedt het openingssalvo van een set waarin de fan op diens wenken wordt bediend: zagende mastodonten als Puss, Boilermaker en Gladiator rammen onverbiddelijk rauw door de zaal heen, gebracht door een band die steeds beter op elkaar inspeelt na een ietwat rommelige start. Een track als Thumbscrews kan er ook wat van, met diens aanstekelijke baslijnen. Het resulteert bij het waanzinnig lekkere Seasick vervolgens in een flinke moshpit, aangevoerd door rare kwast Yow met zijn heerlijk vreemde, onafgemaakte anekdotes. Zelfs een relatief rustpuntje blijft niet uit, met het avantgarde What If? van comebackplaat Rack.
Uiteindelijk is The Jesus Lizard uiterst gul met de toegiften: tot twee keer toe keren ze terug voor vlammende rouwdouwers als het groovende Fly On The Wall en Monkey Trick, afgetopt door cultklassieker Blockbuster middels een denderende climax. Een track die na 35 jaar nog steeds met de stootkracht van een geslepen bijl binnenkomt. De bandleden mogen dan al grotendeels aan de 60 begonnen zijn, met shows als dit bewijzen ze dat er nog steeds leven zit in The Jesus Lizard. Nu maar hopen dat een opvolger van Rack minder dan 26 jaar op zich laat wachten…evenals een volgende terugkeer naar ons kikkerlandje. Bruut optreden dit!
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
The Jesus Lizard @ Melkweg, foto Jan Rijk
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.