The Amazons in Rotown, foto Ad Baauw
Na twee wonderschone treffers van Georgino Wijnaldum eerder op de avond, kan zijn Rotterdam zich opmaken voor een (after)party met the Amazons in Rotown. Net als Gini’s (Georgino Wijnaldumsbijnaam) strakke kopbal en fraaie pegel weten de Britten eveneens hard en gedreven uit de hoek tekomen. Vol rock ’n roll referenties inclusief pakkende covers en energieke interactie, als een soort school of rock voor de jeugd. Vanavond staan de vuige rockers in een uitverkochte Rotown, en hoe!
Tekst: Lodewijk Hoebens // Fotografie: Ad Baauw
The Amazons in Rotown, foto Ad Baauw
“So Rotterdam still believes in rock-’n-roll!?”, stelt de frontman in een dik uitverkochte zaal. ”Hail hail rock-’n-roll!” is waar de hele tour, in teken van tweede album Future Dust, om draait. Tijdens de laatste soundcheck nemen Oasis, the Rolling Stones, Cliff Richard en The Eagles ons eerst nog even mee langs heerlijke muziekgeschiedenis. Half tien en Springsteen is aan het woord. The Boss spreekt gepassioneerd over hoe het is om een band te vormen, samen te spelen en op te treden. Frontman Matt Thomson zei ooit in een interview dat er niks mooier is dan het moment net voordat je het podium op gaat. Vanaf de eerste minuut is het dan ook gelijk raak. De gasten uit Reading beginnen gretig met hun allereerste single Stay With Me. Er hangt duidelijk een verschil met het nieuwer materiaal vanwege de jaren 90 britpop vibe. Met pas twee albums op zak komen deze publieksfavorieten uiteraard vaak langs. Mooi om te zien dat ze op het podium de nummers nog meer tot leven weten te wekken.Uitgesponnen intro’s, solo’s en lekker ouderwets jammen horen er allemaal bij, zonder geforceerd over te komen. Zo speelt gitarist Chris Alderton als Matthew Bellamy van Muse: vloeiend, vlammend envlekkeloos.
The Amazons krijgt Rotown gelijk in haar grip en is niet van plan voorlopig los te laten. Gouwe ouwe Ultraviolet en nieuweling 25 dragen nog meer kracht bij en je voelt de energie in de zaal opzwellen.“I wanna feel what rock ’n roll is all about!”, schreeuwt Matt. Het publiek begint spontaan mee te zingen en dan de blik van de zanger… Die focus, die passie voor het vak. Prachtig om te zien. En dan zijn we nog niet eens opgewarmd. Joe Emmett mag zich achter de drums even onderscheiden met Mother, de eerste kennismaking met het sterke Future Dust. Drummend gaat hij al de hele set voluit toch knalt de intro door Rotown als de 0-2 van Oranje.
Vooral het samenspel van de vier blijft intrigerend werken dankzij de samenvloeiende riffs en de boeiende,rauwe zanglijnen met her en der een valse noot. Een uitgebalanceerde ritmesectie met noest gemep op de achtergrond versus het uiterst bescheiden gitaarspel van Elliot Briggs op de rechterflank. Belangrijk ook voor de achtergrondzang. Het meezinggehalte ligt sowieso lekker hoog. “Turn to dust, again and again!” Fuzzy Tree zit andermaal vol vettige gitaarlicks en weet het tempo hoog te houden.“Rotown was our first sold out gig, two years ago.” Mede dankzij de single In My Mind dat vanavond ook extra in de verf word gezet. Matt haalt zelfs een vintage Flying V-gitaar boven en lijkt in trance. Waart de geest van Hendrix door z’n hoofd?
The Amazons in Rotown, foto Ad Baauw
The Amazons in Rotown, foto Ad Baauw
Even later duikt hij het publiek in (niet voor het laatst). De voorste rijen gaan spontaan zitten terwijl Matt, gevoed door de muzikale sferen, als een soort voodoo priester de zaal opnieuw in extase krijgt. Helaas geen End of Wonder of Dark Visions, persoonlijke pareltjes van Future Dust. Enigszins begrijpelijk, want ze willen blijven balanceren. Bij radiostations spelen ze regelmatig akoestische uitvoeringen en zelfs op de laatste plaat staan twee versies van 25. Het laat nog maar eens zien hoe goed en gevarieerd de band voor de dag kan komen. “Let’s slow it down a bit.” In de vorm van Georgia speelt het viertal een tikkeltje meer ingetogen maar vanavond zijn ze voornamelijk in rock-’n-roll modus.
“If you feel it. Don’t you doubt it!” Een ode gaat uit naar blues legende Blind Willie Johnson met een stukje In My Time of Dying, later vereeuwigd door Led Zeppelin. Ja, de show ademt rock ’n roll. Zeker voor de jongste generaties lijkt Rotown soms op een School of Rock. Een gevarieerd en hongerig publiek tussen de 20 en 50 krijgt flarden rockgeschiedenis te horen. Tijdens Little Something neemt de band enkele boeiende bruggetjes, die via the Beatles langs Black Sabbath naar T. Rex leiden en zelfs Bombtrack van Rage Against the Machine passeert de revue. Matt staat dan al weer een tijdje in het midden van de zaal met de menigte te rocken. Eenmaal terug op het podium pakken ze de afslag terug naar die pakkende riff van Little Something. Laten we niet vergeten dat ook deze track de buzz rondom de band alleen maar groter heeft gemaakt. Net als Junkfood Forever en Black Magic, maar die bewaren The Amazons slim voor de toegift. Na alle covers hinkt Rotown flink tegen een volgende hoogtepunt aan. Toch is er nog een next level.
“Can you sing with me?” Tuurlijk Matt, als ik nog een stem heb tenminste. Junkfood Forever neemt ons mee naar Reading, thuisbasis van de vier vrienden. Met een lekkere grunge break belanden we uiteindelijk in de waanzin van Black Magic. Al een tijdje de ultieme uitsmijter voor de band.Letterlijk en figuurlijk want op de drummer na belanden de andere drie in het publiek om het nummer naar een onvermijdelijke climax te brengen. Terwijl op het podium de drums onverminderd doordraven, blijven Matt, Chris en Elliot doorspelen.
The Amazons in Rotown, foto Ad Baauw
Nog voor The Amazons maakten deze jeugdvrienden al samen muziek met als droom ooit op Reading Festival te mogen spelen. Dit is ze inmiddels al twee keer gelukt. Vandaar het nieuwe doel om rock-‘n-roll in al haar glorie onder de aandacht te brengen. Waar kan je dat beter doen dan op het podium. Nou lijkt het wel alsof de band het best uit de voeten kan in de kleinere clubs, lekker dicht bij de fans. Toch gun je de band alle kansen, alleen al vanwege de tomeloze inzet en wat muziek bij mensen teweeg kan brengen. “Hail, hail rock-’n-roll, comes from r ’n b and soul!”
The Amazons in Rotown, foto Ad Baauw
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.