Krypts bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
Na de afgelaste editie van vorig jaar is Soulcrusher in 2021 weer een van de eerste festivals die als vanouds mag doorgaan. Gewoon zonder anderhalve meter, mannetje aan mannetje voelt het meteen weer als een soort thuiskomen. Daar komt bij dat het festival ook dit jaar weer een dikke lading bands serveert van alles wat zwaar of zwartgallig is. De echte grote namen ontbreken nog om logische redenen, maar toch staan er in de breedte een hoop mooie en vooral ook nieuwe namen. Hierdoor zijn ze zelfs uitgebreid naar de vrijdag. Dat deze vrijdag meer is dan alleen een voorproefje op de grote zaterdag blijkt wel uit de shows van Autarkh, Pothamus, The Ruins of Beverast, Hexis, Bølzer en Krypts.
Tekst: Wybren Nauta / Fotografie: Paul Verhagen
Autarkh bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
AUTARKH
Met een lange treinreis achter de rug uit het Hoge Noorden van het land is Autarkh de eerste band van dienst die we kunnen zien. Als eerste band van de avond is het eigenlijk ook meteen de meest afwijkende. Het project rond Michiel Nienhuis is samen met Ulsect een van de bands die uit de as van Dodecahedron is opgestaan, maar het is al vrij snel duidelijk dat Autarkh een geheel eigen weg in slaat. Met machinale drums die afgemeten salvo’s aan blastbeats afvuren en een logge industrial sound in de basis, klinkt de band als een soort broertje van Author & Punisher. Zodra de cleane vocalen en galmende gitaren echter inzetten, neigt de band weer naar postrock uit de Pelagic Records hoek. Het zijn een hoop invloeden en stijlen die Autarkh hier mengt, maar ze smelten allemaal verrassend goed samen. Die afgemeten aanpak is alleen niet voor iedereen weggelegd. Het is dezelfde discussie die je indertijd rond een band als Liturgy had. Met een drumcomputer klinkt alles wel bovenmenselijk strak en snel, maar verlies je ook iets organisch en kunnen overgangen ook heel plotseling worden. Dat is hier niet anders waardoor de nummers ook een soort vervreemdend, buitenaards gevoel kunnen krijgen. Maar door juist op die manier de randjes op te zoeken, onderscheidt de band zich op deze avond en behouden ze de spanning in hun set. Het is wel het andere uiterste van rauwe, zweterige metal, maar juist met een hele uitgekiende show die ook qua presentatie van licht en effecten tot in de puntjes uitgewerkt is, maakt Autarkh hier veel indruk.
POTHAMUS
Na al het eclectische geweld van Autarkh is het door naar Pothamus, een iets rustigere opvolger. Dit Belgische drietal maakt een soort uitgesponnen post-metal die sterk leunt op de opbouw. Ze bouwen een soort etherische soundscapes op waarbij galmende gitaren en zang op elkaar stapelen. Gaandeweg slepen ze je mee de diepte in met een wat zwaarder en donkerder geluid, maar dit gebeurt zo naadloos dat je deze overgang nauwelijks opmerkt. De show van de band heeft ook een ritueel karakter door de hypnotiserende vocalen van zanger Sam en afbeeldingen van cryptische oude teksten geprojecteerd op de achtergrond. Het is ook niet heel verbazingwekkend dat ze eveneens getekend zijn op Consouling Sounds net als landgenoten Amenra waarvoor ze tijdens de afgelopen tour het voorprogramma verzorgden. Gelijkenissen tussen de twee zijn er zeker, maar Pothamus leunt meer op gestage progressie in plaats van rauwe overgave en emotie. Daardoor boet de band wel wat aan intensiteit in, maar is het wel een heerlijke show om even bij weg te dromen. Meer goed nieuws, want je kunt Pothamus (met Alkerdeel en Grey Aura) 27 november zien op Doomstad in EKKO!
Pothamus bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
The Ruins of Beverast bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
THE RUINS OF BEVERAST
Bij The Ruins of Beverast is de toon al vrij snel gezet. Gehuld in rook en zetten de Duitsers meteen een lekker zwaarmoedig en bedrukte sfeer neer met grommende vocalen, drukkende gitaarriffs en verwoestend harde drums. De nummers van de laatste plaat The Thule Grimoires vormen de leidraad door de show met veel kleine tempowisselingen of dissonante melodieën. Het zijn vaak maar korte momenten in de nummers, maar ze trekken wel steeds de aandacht weer naar zich toe. De ruggengraat van de set zijn echter de modderdikke doomy riffs waar de band steeds op leunt. Traag en monotoon, maar loodzwaar vormen ze de perfecte tegenhanger voor al het technische vernuft van de band. Lekker op deze riffs meedeinen geeft ook de nodige ademruimte van de verder grimmige black metal die ze voorschotelen. Zo wisselen ze black en doom af in een show waar het publiek het ene moment eensgezind de hoofden mee laat knikken en een paar momenten later de eerste moshpits van de avond zich alweer vormen. Deze balans weten ze heel sterk vast te houden en creëert een intense sfeer waarmee de band je bij de keel grijpt en ook niet weer loslaat. Een van de absolute hoogtepunten van de eerste dag.
HEXIS
Als we het over intensiteit hebben, doen de mannen van Hexis er nog wel een schepje bovenop. Vanaf de eerste seconde klappen de Denen er vol op en schreeuwt vocalist Filip vol agressie een barrage aan grunts en uithalen. Onder moordend snelle oldschool black gitaar riffs, zweept hij het publiek steeds verder op. De start verloopt nog wat stroef, maar het is voor de meesten ook anderhalf jaar geleden dat ze weer zo dicht op elkaar een show bijwonen, laat staan in een moshpit rondkolken. Maar die moshpits komen er en hoe. Hexis is niet een band die van opgeven weet, dus die spelen met volle intensiteit hun blackened hardcore door en na een paar nummers begint alles los te komen. De pits beginnen te draaien, de geur van zweet en bier vult de ruimte weer. Precies al die dingen die we de afgelopen periode hebben moeten missen, bij shows, komen hier bij Hexis bij elkaar. Met enkel de mantra ‘move around’, blijft de band iedereen in beweging houden tot het eind en met de hardste show van de avond laat Hexis ons op de beste manier terugkeren naar het oude normaal.
Hexis bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
Bølzer bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
BØLZER
Inmiddels zit met een paar stevige shows op rij het tempo er goed in en deze lijn lijkt Bølzer gewoon voort te zetten. De Zwitsers hebben bij eerdere tours bijna elk zaaltje in Nederland al afgebroken met hun brute blackened death metal. Zweterige shows waarbij het publiek door het plafond wordt geduwd en het duo de ruimte uit zijn voegen laat barsten. In de grote zaal van Doornroosje is het plafond echter een stuk hoger en is de ruimte een stuk steviger. Dan blijkt het grote podium ook nog een stuk lastiger om met zijn tweeën te vullen, zeker aangezien ze beiden onbeweeglijk op het podium staan. Qua show boet het tweetal wel wat aan kracht in, hun extreme in-your-face metal komt in zo’n ruime zaal simpelweg minder hard binnen. Gelukkig betekent dit niet dat ze een slechte show spelen. Zanger Okoi Thierry Jones galmende vocalen klinken immenser dan ooit en vormen een mooi tegenwicht voor de storm aan dikke deathriffs en drumsalvo’s. Zeker naarmate de set vordert, wordt ook duidelijk dat hun geluid nog steeds staat als een huis en er ook technisch niks aan mankeert. De volgende keer zien we ze alleen graag wel weer in een zaal die een slagje kleiner is.
KRYPTS
Wat is een betere manier om een eerste dag af te sluiten dan een klassieke death/doom combi. Krypts is zo’n band waar we door de jaren heen steeds meer over hoorden en zeker met hun laatste plaat Cadaver Circulation gooiden ze hoge ogen, alleen ontbrak de bijbehorende tour nog. De Finnen spelen een hele strakke set waarin ze precies doen wat je kan verwachten; verstikkende death met lompe zware riffs die je hoofd mee dwingen te bewegen. Zeker ook de nieuwe nummers zetten deze lijn door en stellen zeker niet teleur. Misschien is het omdat de shows van Hexis en The Ruins of Beverast nog vers in het geheugen zitten, maar ondanks een prima show waar weinig op aan te merken valt, weet de band niet echt te verrassen. Daarvoor valt alles net te veilig binnen de hokjes en mist het net de spanning om de aandacht tot het eind tot de laatste minuut vast te houden. Desalniettemin is Krypts een prettige afsluiter van de eerste dag.
Het hek is in elk geval weer van de dam en de eerste dag van Soulcrusher is alvast weer een hele mooie terugkeer naar de wereld van zware zweterige shows. Dat belooft nog wat voor de tweede dag morgen met Briqueville, Oranssi Pazuzu en vele anderen.
Krypts bij Soulcrusher 2021, foto Paul Verhagen
Fotogalerie Soulcrusher DAG 1 – Paul Verhagen Photography
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.