Black metal is een beest met veel gezichten en een basisingrediënt van Roadburn. Diverse bands speelden al in de donkere hoekjes van het festival (lees: de Hall of Fame) en ook zaterdag is weer rijk aan artiesten met hun wortels in het grimmigste subgenre (of ‘the gayest’, volgens Tom Dare van Hell Bent For Metal). Dat begint al vroeg met Sordide, maar hoe ver Ulver ook door de genregrenzen heen
Weinig bands in het ‘harde’ eind van het muzikale spectrum, zijn zo enigmatisch en ongrijpbaar als het pak Noorse wolven dat we kennen als Ulver. De band heeft dan ook altijd hun muziek laten spreken en verraste telkens weer, in een illustere carrière die ooit begon in de donkere dagen van de black metal. Toen switchte de band naar elektronische muziek, soundtracks, atmosferische rock, drone, avant-garde, klassieke composities en, in
De Noorse act Ulver is natuurlijk nooit voor een gat te vangen. Begon de groep rond vocalist Kristoffer Rygg midden jaren negentig met een soort folky black metal (gevat op The Black Metal Trilogy), vervolgens kwamen er invloeden van avant-garde, jazz, rock, gothic, ambient, prog, elektronica en klassieke elementen (kamerkoren, cello’s) bij. Met de EP The Metamorphosis begaf de experimentele groep zich in 1999 verder richting elektronica en ze werkten
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.