Na een regenbui van Bijbelse proporties en een tramrit, die wel heel gezellig maar toch niet echt een shortcut bleek, komen we drijfnat en dankbaar aan in Trix. Godzijdank is Desertfest Belgium een binnenfestival. Jas op de verwarming en snel de grote zaal in, want daar speelt Year Of No Light. De Fransen staan zo vroeg op de dag al rücksichtslos te knallen. We zijn precies op tijd voor absolute
Oh jawel, de NMTH-crew is geland in Antwerpen voor weer een editie van Desertfest Belgium. We reizen eigenlijk ieder jaar in oktober af naar muziekcentrum Trix voor drie dagen vol desert-, psych- en meer heavy rock plus de nodige metal. Wat ook elke editie vaste prik is: stapvoetse frustratie in meerdere files op de route naar het zuiden. Gelukkig hebben we er een prettige roadtrip-playlist bij en dito gezelschap. Let’s
Soms pakt een willekeurige donderdagavond in dB’s wel heel fortuinlijk uit, Mutoid Man op 7 september is er zo eentje. Tivoli en dB’s presenteren ons vanavond dit door de wol geverfde powertrio. De all-star band heeft Stephen Brodsky (Cave In) aan het roer, ondersteund door een fenomenale ritmesectie van bassist Jeff Matz (High On Fire) en drummer Ben Koller (Converge). Tekst: Tim van der Steen / Foto’s: Roy Wolters Brodsky:
Zooooo, komt dat nieuwe Bandcamp Friday-seizoen even plots uit de lucht vallen op de NMTH-redactie. Waar de meeste redacteuren nog naar adem happen na een intense vakantieperiode, het zand achter de oren nog weg moeten peuteren en verontrust toezien hoe de energiemeter net zo laag staat als het peil van de bankrekening, daar is het opeens alweer raak! En hoe: ons favoriete muziekplatform Bandcamp Friday is terug voor een nieuw
Het is toch wat als band. Je hebt de bouwstenen gelegd voor de sludge metal, drone en de grunge, maar terwijl bands hier en daar enorm worden, blijf je na 40 jaar slechts een cultact. Een gerenommeerde in muzikantenkringen weliswaar, maar nog steeds: een cultact. Het overkwam Melvins. De band onder leiding van Buzz Osborne, zijn immer royaal geproportioneerde haardos, drummer Dale Crover die er vanaf het begin al bij
‘Until We Part’, de eerste langspeler van songwriter Ismena Goossen, kwam weliswaar nog in de lockdown uit, maar hij is ons niet onopgemerkt voorbij gegaan. Samen met haar band belichaamde die plaat een bewonderenswaardig amalgaam van darkfolk, post-rock en indie. En ondanks dat de muziek van ‘Until We Part’ grotendeels ontsprong voor coronatijd, klonken de songs perfect voor de lockdown. Soms heavy, soms zacht, maar steevast composities die schoonheid vinden
Tekst: Wybren Nauta en Waldo Volmer / Fotografie: Roy Wolters en Paul Verhagen ASHENSPIRE Lastige clashes in een tijdschema zijn onvermijdelijk op Roadburn. Toch is in de middag de keuze tussen Bell Witch en Ashenspire meteen een lastige, maar met een plaat als Hostile Architecture op zak valt de keuze al snel op het Schotse gezelschap. Gehuld in een kilt en ontbloot bovenlijf zijn met name zanger Rylan Gleave en
Weg van het gebruikelijke rumoer en drukte op het Roadburn terrein, vindt de bezoeker een kleine oase van rust in V39. Het complex tegenover festivalhart 013 biedt al sinds jaar en dag de locatie voor intrigerende Q&A’s en panels tijdens Roadburn. Een van die panels is The Queer Side of Heaviness, die vorig jaar debuteerde. Gehost door muziekjournalist Tom Dare, tevens maker van de podcast Hell Bent For Metal, is
Waar Roadburn vorig jaar onder de noemer ‘Redefining Heaviness’ vooral zijn koers leek te wijzigen, gaan we dit jaar op volle kracht vooruit in deze nieuwe richting. Het festival lijkt resoluut een keuze te maken om de heavy scene een meer diverse plek te maken, waarbij er niet langer exclusief witte mannen op het podium staan en er meer ruimte is voor muzikale experimentatie. Dat dit op enige kritiek stuit
Hoe genres lopen in de metalwereld is toch altijd wel verrassend. Case in point: post-metal. De variant op sludge metal lijkt niet direct de meest voor de hand liggende substijl in de heavy scene naast de reguliere death, thrash of heavy metal, maar het is er eentje die gestaag een weg baant uit het ondergrondse, met bands als Amenra, The Ocean Collective, Oathbreaker, Brutus en meer die toch al wel
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.