Het blijft toch apart om te beseffen hoe makkelijk je zegt en denkt ‘naar MONO in Tivoli te gaan’. Terwijl het concert in de oude ‘grote zaal’ is, het juweel van het vroegere Muziekcentrum Vredenburg en het enige onderdeel wat de fusie tot TivoliVredenburg heeft overleefd. We zijn dus bij MONO in TivoliVredenburg en dat is bepaald geen straf. Vooral niet omdat de Japanners met kamerorkest aantreden en we ons
Mild krokant pennen we de avonturen van de zaterdag neer en beraden we ons op de tactiek voor deze laatste dag Desertfest. De verwachtingen zijn hooggespannen na het geweld eerder dit weekend, al kent de slotdag beduidend minder heavy hitters. Stoned Jesus is bij verstek van Monster Magnet gepromoveerd tot de headlinespot, maar kunnen de Oekraïners dat ook waarmaken of blijkt die berg toch wat te hoog? Grote gemis is
Hadden we al gezegd dat Desertfest Antwerpen dit jaar flink wat aansprekende namen uit de stoner, doom en metal heeft binnen weten te hengelen? De voorpret werd bij elke worp met nieuwe bevestigingen groter. Niet dat we andere jaren op een houtje zaten te bijten, maar voor deze editie wist team Desert zichzelf toch te overtreffen. Met KARKARA toont de zaterdag zich daarbij al vroeg dansbaar en zoals wel vaker
‘Feel the heat, live the riff.’ Het Desertfest-motto indachtig steken we eerst ons licht op bij het nabijgelegen Friethuis voor een megaportie friet stoofvlees. When in Vlaanderen… De riffs pakken we niet veel later ook mee: 10 minuten wandelen verder staat Lethvm klaar op de planken in de Canyon, de ruime bovenzaal van het Antwerpse muziekcentrum Trix. Het Belgische vijftal staat al zo’n 10 jaar garant voor straffe doom en
Fucking hell zeg, die line-up is me dit jaar smullen. De vinkete*ing. Gewoon effe Monster Magnet, Russian Circles én Fu Manchu op één bill boeken! Yeeeehaaaa! Goed, voornoemde geweldenaren weet u zelf ook wel te vinden en te waarderen. Zoals u ook zult begrijpen dat we nu eens niet Monolord, Stoned Jesus, Wolvennest, Conan en Inter Arma gaan tippen, maar reken maar dat u ons daar zult aantreffen. NMTH is
The Nocturnes, Red Sparrowes, Marriages, Thou…Emma Ruth Rundle heeft inmiddels al een aardig cv opgebouwd met diverse artiesten en bands. Maar toch is het haar solowerk die nog het meest opzienbarend is. Vooral met ‘Some Heavy Ocean’, ‘Marked For Death’ en ‘On Dark Horses’ leverde ze drie emotionele darkfolk/post-rock epossen vlot achter elkaar af. Echter, na een moeilijke periode en tijdens een pandemie, werd ‘Engines of Hell’ geboren. Een plaat
‘Party like it’s 1993′, zo luidt het motto van Hellmond Open Air, een samenwerking tussen de Cacaofabriek en Loud Noise Agency, die afgelopen zaterdag de eerste editie vierde. Gelegen op het terrein van het Helmondse poppodium, aan de voet van een heuvel, is er plaats gemaakt voor acht bands. Half uur tussen elkaar, eenvoudige doch gezellige opzet, lekker overzichtelijk. Terwijl de zondag zo’n 3500 piraten naar Helmond zal brengen voor
Julie Christmas heeft er al een opzienbarende, steevast interessante carrière op zitten. De verpletterende collaboratie Mariner met Cult of Luna bracht haar in 2016 in de spotlights bij het brede metalpubliek (die integrale set op Roadburn 2018 vergeten we niet snel), maar ook daarvoor al verwierf ze faam in de underground met noiserockformatie Made Out of Babies evenals het kortstondige post-metal project Battle of Mice, die in 2006 met A
Vroeger werd er behoorlijk lacherig gedaan over Body Count. De door rapicoon Ice-T aangedreven metalband die met singles als Cop Killer voor regelrechte protesten zorgde, moest het zelden hebben van muzikale hoogstandjes. Maar vandaag de dag is Body Count een voorbeeld van presteren en zichzelf bewijzen, een volwaardige band die van een rauw maar iconisch debuut naar regelrechte Grammy winnende metalkrakers heeft toegewerkt. Want hoezeer nummers als Born Dead, Bowels
The dust has settled…Roadburn zit alweer in de achteruitkijkspiegel, maar nagenieten doen we nog steeds. Want jemig: het was weer goed toeven in Tilliewood! Roadburn 2024 had eveneens een diverse, verrassende line-up te pakken. Eentje die uitblonk in muzikale diversiteit. Traditiegetrouw stellen de aanwezige NMTH-teamleden ook weer hun vijf favoriete shows samen. Het zegt dan ook wat dat ieder NMTH-teamlid met een totaal andere lijst komt aanzetten. Ondanks wat drukte
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.