Tag "Roy Wolters"
In een wereld waarin veel festivals het lastig hebben – en recent een aantal heavy festivals zelfs omvielen – staat Roadburn gelukkig nog fier overeind. Het Tilburgse festival is een belangrijk baken in de heavy en experimentele muziek én in onze festivalkalender. Het herdefiniëren van ‘heaviness’ leidt geregeld tot grote en kleinere verrassingen en daarnaast is er ook ruimte voor door de staalwol geverfde Roadburn-veteranen (met vers werk of nieuwe
Lees verder..
Het zegt wat over Utrecht als er drie verschillende heavy shows te zien zijn op een avond. In dB’s stond afgelopen vrijdag Nedercorelegende Neuk! voor een uitverkochte zaal, was de Moira bezet door Karnabahar en Ineptitudes, terwijl Gentse sludgemachine Modder na hun monumentale vorige show in ACU nog eens terugkeerde. Allen naar verluidt goed bezocht, maar op een vrijdag als dit heeft ACU voor ons de overhand met deze door
Lees verder..
De reünie van Pantera zonder de roemruchte broers Vinnie Paul en Dimebag Darrell bracht aardig wat gemengde reacties teweeg enkele jaren terug. Maar wat online is, is steevast geen weerspiegeling van de realiteit: de grootschalige tour van de band, met Zakk Wylde (Ozzy Osbounre, Black Label Society) op gitaar en Charlie Benante (Anthrax) op drums, bleek een doorslaand succes. En dat voor tickets die in 2023 al voor een niet
Lees verder..
Traditiegetrouw willen we jullie de vetste foto’s, van de vele shows die we in 2024 bezochten, niet onthouden en dus schotelen we je hierbij weer ‘het jaar in live-foto’s’ voor. Want man, we gingen toch maar heel wat moois af! Samengesteld door fotograaf Roy Wolters, zie je hieronder een magistraal overzicht van enkele concerten en festivals waar onze fotografen stad en land al klikkend voor af reisden. Veel dank weer
Lees verder..
Het blijft toch apart om te beseffen hoe makkelijk je zegt en denkt ‘naar MONO in Tivoli te gaan’. Terwijl het concert in de oude ‘grote zaal’ is, het juweel van het vroegere Muziekcentrum Vredenburg en het enige onderdeel wat de fusie tot TivoliVredenburg heeft overleefd. We zijn dus bij MONO in TivoliVredenburg en dat is bepaald geen straf. Vooral niet omdat de Japanners met kamerorkest aantreden en we ons
Lees verder..
Mild krokant pennen we de avonturen van de zaterdag neer en beraden we ons op de tactiek voor deze laatste dag Desertfest. De verwachtingen zijn hooggespannen na het geweld eerder dit weekend, al kent de slotdag beduidend minder heavy hitters. Stoned Jesus is bij verstek van Monster Magnet gepromoveerd tot de headlinespot, maar kunnen de Oekraïners dat ook waarmaken of blijkt die berg toch wat te hoog? Grote gemis is
Lees verder..
Hadden we al gezegd dat Desertfest Antwerpen dit jaar flink wat aansprekende namen uit de stoner, doom en metal heeft binnen weten te hengelen? De voorpret werd bij elke worp met nieuwe bevestigingen groter. Niet dat we andere jaren op een houtje zaten te bijten, maar voor deze editie wist team Desert zichzelf toch te overtreffen. Met KARKARA toont de zaterdag zich daarbij al vroeg dansbaar en zoals wel vaker
Lees verder..
‘Feel the heat, live the riff.’ Het Desertfest-motto indachtig steken we eerst ons licht op bij het nabijgelegen Friethuis voor een megaportie friet stoofvlees. When in Vlaanderen… De riffs pakken we niet veel later ook mee: 10 minuten wandelen verder staat Lethvm klaar op de planken in de Canyon, de ruime bovenzaal van het Antwerpse muziekcentrum Trix. Het Belgische vijftal staat al zo’n 10 jaar garant voor straffe doom en
Lees verder..
Fucking hell zeg, die line-up is me dit jaar smullen. De vinkete*ing. Gewoon effe Monster Magnet, Russian Circles én Fu Manchu op één bill boeken! Yeeeehaaaa! Goed, voornoemde geweldenaren weet u zelf ook wel te vinden en te waarderen. Zoals u ook zult begrijpen dat we nu eens niet Monolord, Stoned Jesus, Wolvennest, Conan en Inter Arma gaan tippen, maar reken maar dat u ons daar zult aantreffen. NMTH is
Lees verder..
The Nocturnes, Red Sparrowes, Marriages, Thou…Emma Ruth Rundle heeft inmiddels al een aardig cv opgebouwd met diverse artiesten en bands. Maar toch is het haar solowerk die nog het meest opzienbarend is. Vooral met ‘Some Heavy Ocean’, ‘Marked For Death’ en ‘On Dark Horses’ leverde ze drie emotionele darkfolk/post-rock epossen vlot achter elkaar af. Echter, na een moeilijke periode en tijdens een pandemie, werd ‘Engines of Hell’ geboren. Een plaat
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.