Undeclinable Ambuscade was in de jaren negentig één van de grootste punkrockbands uit Nederland. Ze brachten drie albums uit op het grote punklabel Epitaph en tourden meerdere malen door Europa. Het langverwachte vierde album liet echter lang op zich wachten. Het werd bekend dat zanger Jasper Vergeer er geen zin meer in had. De rest van de band uit Den Bosch vond een vervanger in Erik van Haaren en bracht
De man, de macho, de druktemaker, de archetypische rocker is terug met een nieuw album: Danko Jones bracht 3 maart zijn alweer achtste studioalbum Wild Cat uit. Met die stereotyperingen doen we ‘the Mango Kid’ overigens geen recht, in gesprekken toont de Canadees zich een zachtaardige, haast verlegen man, die sociaal betrokken is, ook spoken word doet en als groot muziekfan zijn idolen in een eigen podcast-serie aan het woord
Opeens zagen we meer en meer berichten over Baby Galaxy en hoorden we het dromerige, licht noisy rockende Mighty Night, dat zeer in de smaak viel en het titelnummer van het aanstaande album bleek. Ook bleken we het Maastrichtse trio al eens op het fijne Incubate Festival gezien te hebben. Hm, wat is hier aan de hand? Subroutine Records bracht de plaat op 1 maart uit en daar stond nog
Sinds Eurosonic vorig jaar hangt er een behoorlijke buzz rond de jonge Britten van Vant. Een reputatie die zij in De Melkweg, Paradiso en op Best Kept Secret waarmaakten, het wachten was dus op de debuutplaat. Dumb Blood is vandaag (17-2) dan eindelijk uitgekomen. We treffen de vier opgewekte bandleden in het theehuis op de zolder van de Melkweg. De persdag is al een paar uur onderweg dus ik vraag
Voor de headliner van de eerste Doomstad-avond hoefden we niet lang te bomen. EKKO en Never Mind The Hype waren er binnen vijf minuten uit dat de ideale headliner net over de grens huist: de Wevelgemse/Gentse band Steak Number Eight, al dertien jaar garant voor een wervelende bak noise, post-rock en sludge. Een groep ook die in België grote zalen uitverkoopt en in Nederland nog meer bekendheid verdient. Tijd dus
Het is het eerste interview met een biertje bij, dus de mannen van NAVARONE bestempelen het interview met Never Mind The Hype als het leukste van de dag. Eindelijk mogen ze los over hetgeen waar ze al zolang mee bezig zijn: op 20 januari verscheen het derde album, Oscillation.
De naam is het afgelopen jaar steeds vaker voorbijgekomen, ook op deze site: Cocaine Piss. Niet zo gek, want bij een vroege kennismaking op Incubate 2015 werden we zo de Hall Of Fame doorgeblazen. De Luikse noiseband ging steeds vaker en gretiger spelen en denderde vorige week nogmaals door Tilburg voor Incubate. Ze sluiten het jaar hier ook af, op het festival in Paradiso van Bombay, waarmee Cocaine Piss een
Incubate festival verkeert in zwaar weer. Het Tilburgse stadsfestival dreigt na twaalf jaar vaandeldrager te zijn geweest voor grensverlegging, experiment en kruisbestuiving binnen cultuur, te moeten stoppen. Een zorgelijke zaak wat ons betreft. Het festival is al jaren dé plek om de meest interessante acts te zien, nieuwe bands te ontdekken, maar zelfs ook nieuwe muziekstijlen te omarmen. Het festival programmeert zeer breed in genres, disciplines en grootte van acts,
Hoogtijdagen voor Belgische noise en punk met nieuwe releases van Kapitan Korsakov, Cocaine Piss en It It Anita. En laat die laatste act nu net bevestigd zijn voor Le Guess Who?, waar ze donderdagavond spelen in De Helling (lees de #LGW16 tips hier). Na meerdere daverende shows op rij en een bijzonder fijne teasertrack en video van opener 25 ligt er nu een heel album. AGAAIIN is in januari opgenomen
Een buitenkans: Frank Iero was in Amsterdam ter promotie van zijn nieuwe solo-album en wilde voor NMTH graag vast een paar nummers akoestisch spelen. Morgen (vrijdag 28 oktober) komt Parachutes uit en Iero vertelt je er meteen wat over in dit interview. Voor de ex-gitarist van My Chemical Romance gaat het om leven en dood: “Het is alsof je uit een vliegtuig geduwd wordt, sommigen doen hun ogen dicht en
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.