Rock ’n Rollercoaster raast in Kroepoekfabriek langs muzikale attracties

Fleddy Melculy op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

Op de historische dag dat Oranje niet naar het WK in Rusland gaat, valt er op muzikaal gebied gelukkig genoeg moois te bewonderen in ons land. De Popronde in Haarlem, Soulcrusher in Nijmegen, Festyland in Uden en A Festival Downtown in Rotterdam om maar enkele initiatieven te noemen. Iets verder in het Vlaardingen van Bassie en Adriaan vindt de tweede editie van Rock ’n Rollercoaster plaats met op de bühne onder andere Order of the Emperor, Lijger en Fleddy Melculy.

Tekst: Lodewijk Hoebens, fotografie: Sandra Grootenboer

Presentator Thomas Harteveld, foto Sandra Grootenboer

In de Vlaardingse Kroepoekfabriek is het om 20.00 nog vrij rustig. Vanwege de dan onvermijdelijke uitschakeling van Oranje hoop je op meer publiek, want de Rock ’n Rollercoaster staat op het punt om te vertrekken. All aboard! Boven ligt de merch klaar, Ronin Tattoo heeft de inktpistolen gevuld en net als beneden staat het bier koud. De tot rockroom omgetoverde rookruimte is eveneens voorzien zodat we kunnen instappen voor een scheurende rit langs enkele van de fijnere rockbands uit Nederland. Belgische Rock ’n Rollercoaster tycoon Fleddy Melculy brengt de laatste dubbele kurkentrekker met looping. Voordat het zo ver is, beginnen we met een keizerlijke achtbaan.

ORDER OF THE EMPEROR
Order of the Emperor start overrompelend terwijl de zanger nog even bij de bar hangt. De twin guitars staan in tune en verrassen menigeen met vers materiaal. Debuut Behold is pas een jaartje uit, maar de Rotterdamse hard rockers komen met liefst vijf nieuwe nummers aanzetten. De ene track nog voortreffelijker dan de volgende. Ik moet oppassen met groot enthousiasme in recensies maar deze ‘demo’s’ klinken onwijs goed. Naast de machtige vocalen zijn het vooral de dubbele gitaren die opvallen.

Order of the Emperor op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

Eigenlijk heeft the Order twee lead-gitaristen die hun harmonieën keer op keer prachtig weten te verweven. In Creators of Destruction lopen Bruno en Jeff solerend naar elkaar toe om via vlijmscherpe bochten tot een ultieme climax te komen. En maar klimmen op die muzikale achtbaan. Take the Blues Away, volgens 3FM nog radio-onvriendelijk, is een van de weinige bekende songs. Het klinkt een stuk rustiger maar krijgt live een fijne rauwigheid mee. De band wil snellere songs uitbrengen, leggen ze na afloop uit. Momenteel werken ze druk aan een tweede plaat in de voormalige oefenruimte van Face Tomorrow. Gauw meer nieuws over het hardwerkende vijftal.

Order of the Emperor op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

NEED op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

THE HEART MONITORS
Nu snel door naar de rockende rookruimte waar The Heart Monitors old school punkrock brengt, recht uit de Hoeksche Waard. Hun eerste EP staat vol ragfijne rockers maar met single Remember testen ze het glazen hok op volle toeren. “Deze is voor de generatie die te lui is om te werken.” De boze zanger, in Gewapend Beton-shirt, heeft het microfoonsnoer stevig in de hand en de microfoon dicht tegen de mond zodat hij overal lekker tegenaan kan trappen. “Deze is voor ome Geert. Als we even allemaal de adem inhouden lukt het wel.” Dat kan je ook zeggen van de rookruimte, want binnen een mum van tijd zit het propvol. Helaas ziet mijn fotograferende collega geen kans om ertussen te komen.

NEED
Even een biertje en dan de trap af naar het hoofdpodium waar het Amsterdamse Need bezig is met een uiterst vermakelijke show. Het viertal klinkt als een mix tussen Danzig en Iggy Pop. Na de geboorte van NMTH was Need een van de eerste bands die op de nodige support kon rekenen. Inmiddels hebben ze een aardige staat van dienst opgebouwd met memorabele shows tijdens Jägersonic en de afscheidsshow van Death Alley-bassist Dennis Duijnhouwer. In het middelpunt staat een imposante frontman met de uitstraling van Jello Biafra. Even intimiderend. De kunstenaar heeft de verfvlekken nog op zijn schoenen, want hij had vanmiddag eerst een klus in Den Haag en is vervolgens direct naar Vlaardingen getrokken.

NEED op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

De setlist lijkt wat onduidelijk omdat die met gele markeerstift ‘creatief’ werd ingevuld en on stage praktisch onleesbaar is. Toch valt vooral de ontspannen sfeer op, beetje dollen met elkaar. De songs hebben zeker venijn, I Hate White People laat weinig aan de verbeelding over. “Sorry, maar ik houd wel van jullie!”, grijnst de zanger. Gelukkig maar want het publiek komt nog niet echt los vanavond. Het is vooral goed toeven waar het bier stroomt in overvloed.

LIJGER
Wie echt wil moshen moet mee naar de rookruimte. Al is het lokaaltje misschien vijf vierkante meter ook Lijger uit Vlaardingen weet het flink op zijn kop te zetten. De troep Lijgers wordt aangevoerd door Zjantal Ypma in tijgerpak met bordeaux-rode Dr. Martens. Debuutsingle Light ‘Em Up zorgt verder voor een broeierige sfeer. Sommigen vinden plek om te pogoën, anderen steken nog een sigaretje op. De zangeres raast heen en weer, gitarist Bart van Dorp zorgt voor een intense tweede stem. Hij schudt de boel meermaals wakker, mocht dat nog nodig zijn. En is bekend van het voormalige Vlaardingse Sexual Reproductive Systems trouwens. Andere leden van SRS zijn er vanavond ook en dan kan je soms sentimenteel worden om weer eens wat te willen doen, maar de leden zijn al jaren met diverse projecten bezig.

Zo zijn een hoop bands van vanavond wel op een of andere manier aan elkaar gelinkt. De drummer en bassist van Lijger zaten vroeger nog bij De Dood. Tim van Dorp achter de drums is bovendien de programmeur van Rock ’n Rollercoaster. Bands en entourage hebben een twee dingen gemeen. Naast goeie rockmuziek maken, is dat zichzelf op de kaart zetten. Zo goed mogelijk spelen of er nu veel of weinig bezoekers zijn. Naast een avondje in de achtbaan wordt er ook gezellig genetwerkt. Er hangt een ons kent ons gevoel. Lijger heeft bijvoorbeeld nieuwe single Gipsy Salto uit en wil die natuurlijk maar wat graag onder de aandacht brengen. Lekker nummertje trouwens.

Black-Bone op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

BLACK-BONE
Het liefst zou je een uitpuilende Kroepoekfabriek zien maar de organisatie heeft de pech dat er heel wat interessante evenementen zijn vanavond. Black-Bone heeft als support van Deep Purple en Status Quo voor aanzienlijk meer mensen gespeeld. Ze zijn inmiddels wel professioneel genoeg om altijd het beste beentje op de monitor te zetten en gewoon zo hard mogelijk te rocken. “Mensen kom eens lekker naar boven. Feestje bouwen in Vlaarrrdingen.” Frontman Steef van den Boogaard verontschuldigt zich na afloop omdat ze een tijdje zijn weg geweest. Dankzij het Duitse label zijn de Brabanders vooral actief in het buitenland. Maar, het drietal uit rockcity Eindhoven werkt aan een nieuwe plaat. “Vanavond dan maar even een nieuwe doen, ofnie!”, brult Steef.

De laatste tijd heeft zich binnen de band heel wat afgespeeld. Zoals een nieuwe drummer die van wanten weet! Ontbloot bovenlijf, kort broekje en maar vinnig meppen. Hij heeft er duidelijk zin in en zoekt interactie met het publiek. Drumstokjes gaan de lucht in. “On the bass, give it up for Zompes!” De bassist is afgestudeerd, op zoek naar nieuwe uitdagingen en daarom bezig aan zijn laatste tour. Spannend vind de frontman het wel , maar alles komt goed, met een derde album op komst.

Fleddy Melculy op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

FORBIDDEN WIZARDS
Met de drummer van Lijger en de zanger van Order of the Emperor lopen we vervolgens door naar de laatste rookruimtesessie. Ook hier vliegen de 20 minuten speeltijd voorbij. De eerste keer dat ik trouwens binnen kan staan. Een eenpersoons circlepit doet de ronde op de ruige punksound van Forbidden Wizards. Denk aan hoe een bont en blauwe Blondie zou klinken. Binnen de band heerst vermoedelijk een voorliefde voor jaren ’90 sitcoms. De meest recente EP heet Two Guys, A Girl and a Pizza Place, net als de doorbraakshow van Ryan ‘Deadpool’ Reynolds. Kramer en George Costanza zijn niet alleen onstuimige nummers. maar ook de twee grappigste personages uit Seinfeld. Zo jazzy als de bas-solo’s uit Seinfeld klinken de Rotterdammers overigens niet maar de basgitaar is wel van essentieel belang voor het DIY geluid.

FLEDDY MELCULY
Al te lang kunnen we niet blijven, een rollercoaster stopt immers niet en beneden verheugen aardig wat mensen zich op de main attraction. Inmiddels weten we dat Oranje met een magere 3-1 wint. Jammer maar helaas. Moeten we maar gaan supporteren voor België. Al verkiezen wij liever Helgië, het land van Fleddy Melculy. Waar men vriendelijk de pinkers gebruikt, broodautomaten op elke hoek van de straat te vinden zijn en iedereen weet wat voor bandshirt hij of zij draagt. Als Fleddy maatschappijkritisch te keer gaat, heeft dat eerder te maken met het verafschuwen van Jazz. Voor de rest willen ze in elk huisje een feestje komen bouwen en in de Kroepoekfabriek lukt dat best aardig. “Zijn er hier ook nightshops in Vlaardingen?” Vast wel, maar voor alle zekerheid hebben ze hun eigen nachtwinkeluitbater Apu meegenomen. Rondstrooiend met bifi-worstjes. Helgisch krachtvoer en dat blijkt. Vooraan begint de pit weer te groeien.

Fleddy Melculy op Rock n Rollercoaster, foto Sandra Grootenboer

Brood zorgt voor een ‘chicken moshpit’, terwijl songs over onbruikbare mobieltjes en verloren sleutels de positieve agressie alleen maar opwekken. Covers van Hatebreed en Sepultura hebben eveneens het gewenste effect. Twintig man sterk houdt de pit in leven. “Anderhalf jaar geleden begon dit gekke avontuur met een shirtje van Metallica en nu hebben we in heel België en Nederland gespeeld. Daar zijn we natuurlijk ontzettend dankbaar voor!” Vrijdag komt Fleddy Melculy met groot nieuws. Ondertussen is er online al aardig wat geroddel. Komt er een nieuw album, gaat Fleddy de oosterburen veroveren of nemen ze een metalplaat op met Urbanus? Misschien organiseren ze binnenkort wel een tweede Fleddypalooza. Frontman Jeroen Camerlynck houdt wat dat betreft de lippen stijf op elkaar. Andere onderwerpen komen veelvuldig aan bod zoals de nieuwe platen van Millionaire en Diablo Blvd. Een en al gezelligheid. Misschien zijn er vanavond niet het gehoopte aantal bezoekers, maar de entourage van de verschillende bands zorgt dat er genoeg te beleven valt in de Kroepoekfabriek. Bands uit de regio blijven gezellig rondhangen en het bier werkt aanstekelijk. Wanneer kunnen we nog een keer in de Rock ’n Rollercoaster?