Het is het tweede stream-optreden op Roadburn voor Dávid Makó, a.k.a. The Devil’s Trade. Jammer, want zijn optredens komen het best tot hun recht in de intimiteit die alleen een livesetting alleen kan bieden. Maar voor Roadburn Redux belooft het ook een speciale show te worden en als de plaat The Call of the Iron Peak een indicatie is, eentje die je niet wil missen. Dávid was zo vriendelijk om wat te vertellen over deze show, het afgelopen jaar en de nieuwe plaat:

Door Guido Segers

The Devil’s Trade in Little Devil, foto Paul Verhagen

Hoe gaat het met je?
Ik wil niet klagen, want ik heb het beter dan anderen. Hoewel, ik leef van dag tot dag.

Voor degenen die je niet kennen, hoe zou je The Devil’s Trade introduceren?
Dat is altijd een moeilijke taak. Ik zeg meestal dat ik alleen op het podium sta en droevige liedjes ten gehore breng. Maar voor iemand die niet van undergroud muziek houdt is het bijna onmogelijk om ongewone soundscapes te beschrijven, dus ben ik gestopt met proberen. Ik las net een mooie beschrijving over mijn muziek:

“Perfect music for dramatically walking away from a 1900’s town on fire” – Factory92

Waar put je uit bij het maken van je muziek? Je bent vrij openhartig op sociale media over milieu en ethische kwesties, is dat iets dat zijn weg vindt in je muziek?
Ik begon de meeste van mijn liedjes te schrijven toen ik ergens te laat vandaan kwam en ik toch onbewust met mijn instrument ergens zat te neuriën. Zo’n ongemakkelijk excuus om te laat te zijn. Als het liedje een bepaald punt bereikt, wat elke keer anders kan zijn, stop ik en hopelijk heb ik het op de een of andere manier opgenomen.

Ik heb een enorme hoeveelheid van dit soort ‘notities’ en als ik zin heb of als ik gedwongen word door een deadline kijk ik of er iets tussen zit dat de moeite waard is. Ja, de onderwerpen die je noemt zijn te vinden in de nummers, maar ik probeer om geen protestliedjes te schrijven en een meer persoonlijk standpunt aan te houden omdat de belangrijkste inspiratie altijd de energieën zijn die ik op geen enkele andere manier kwijt kan. Muziek schrijven, optreden, vechtsport en zware dingen tillen zijn mijn therapie.

Ik vroeg me af of er iets van je afkomst in je muziek verweven zit, iets van volksmuziek uit je land?
Ja, heel veel. Hongaarse volksmuziek is een zeer oude en diepe traditie waarvoor mijn kennis en tijd niet toereikend zijn. Maar naarmate ik ouder word, wordt het muzikaal en spiritueel de belangrijkste inspiratiebron. Het is meer als een schuilplaats voor mij. Iets dat me helpt me los te koppelen van het moderne leven en een weg terug te vinden naar echte waarden.

Je hebt getekend bij Season of Mist na een lange tijd van shows spelen met een breed scala aan artiesten. Hoe is dat zo gekomen en heeft dit dingen veranderd voor jou als artiest?
Dat is allemaal te danken aan het harde werk van mijn manager en oude vriend Zoltan Jakab. Hij heeft meer vertrouwen in mij dan ik ooit zelf zou hebben. We begonnen samen te werken in 2016 en het keerpunt kwam toen ik mocht openen voor Crippled Black Phoenix in Boedapest. Ik zal ook Justin Greaves en Nathan Gray altijd dankbaar blijven dat ze me meenamen op de eerste Europese tournees en Timo Siems van Golden Antenna voor het uitbrengen van mijn tweede album. Van daaruit openden zich meer en meer deuren tot het punt waar ik drie nummers moest opnemen voor Michael Berberian.

The Devil’s Trade in Dynamo, foto Justina Segers

Tekenen bij Season Of Mist is iets waar ik nooit van durfde te dromen. Zoveel van mijn favoriete artiesten hebben met hen gewerkt! Het voelt bijna ongepast als ik me realiseer dat ik een Season Of Mist artiest ben geworden. Het inspireert me om te groeien en hun vertrouwen geeft me een veilig gevoel. Ook geeft het me kansen die ik nooit had kunnen krijgen.

Je hebt opgetreden met artiesten van black metal tot folk, wat maakt dat je dat soort tourgenoten uitkiest? Want ik kan me voorstellen dat je niet altijd voor een ontvankelijk publiek speelt als je bijvoorbeeld opent voor Der Weg Einer Freiheit. Wat zijn je gedachten hierover? En tot wat voor soort luisteraar spreekt je muziek volgens jou?
Ik ben niet degene die kiest. Ik werd uitgenodigd om mee te gaan op deze tournees en ik zei elke keer onmiddellijk ja. Ik denk dat ik geluk heb, want wie me uitnodigt moet er goed over nagedacht hebben voor hij me vroeg. De Der Weg-tour was voor mij de mooiste ervaring tot nu toe. Natuurlijk kan je een paar respectloze mensen hebben die het moeilijker maken om op te treden, maar ik kan dat aan en de meerderheid van het publiek waardeert het en zorgt dat ze hun mond houden. Het supporten van Der Weg was voor mij een enorm bewijs dat de energie die ik kan geven, kan werken met elk publiek dat open en eerlijk is en geen gemakkelijke voldoening wil.

The Devil’s Trade in Little Devil, foto Paul Verhagen

Je bracht je laatste plaat uit in het midden van de pandemie. Hoeveel invloed heeft de huidige situatie op je plannen gehad?
Niets verrassends. Tours en shows zijn geannuleerd. Ik zou op Roadburn gespeeld hebben, wat net als getekend worden door SOM het grootste is wat me als muzikant kon overkomen. Wat kan hierover gezegd worden dat niet al duizend keer gezegd is. Het is een ramp en het financiële verlies is het makkelijkste deel ervan. Het nam de belangrijkste reden weg waarom ik dit doe, het belangrijkste deel van de therapie zoals ik al eerder zei. En het financiële deel ervan maakt het onmogelijk om naar een echte therapeut te gaan, die ik nu echt nodig zou hebben, of ik zou liever zeggen: die ik al heel lang nodig heb.

Kun je ons meer vertellen over The Call of the Iron Peak? Waar of wat is deze piek, en waarom roept hij ons?
De piek ligt in de Oostenrijkse Alpen waar ik voor het eerst absolute rust voelde in de oorverdovende stilte. Ik weet niet hoe het met anderen zit, maar ik ben mijn hele leven al op zoek naar die vrede en ik wist het niet eens. Ik weet niet zeker of het een roeping voor anderen is, maar het zou iedereen enorm helpen.

Recente samenwerking van The Devil’s Trade met industrial noiseartiest John Connor (LLNN):

Muzikaal ligt The Call of the Iron Peak duidelijk in het verlengde van je eerdere werk. Zoals je T-shirts zeggen: happy music is shit. Toch is het geluid opener, somberder.
Ik denk dat het een natuurlijke evolutie is. Mijn geluid en de manier waarop ik zing veranderen een beetje elke keer als ik speel, afhankelijk van mijn toestand en hoe de energieën stromen.

Dit optreden zal je tweede ‘liveshow’ zijn op Roadburn. Wat maakt Roadburn zo speciaal voor je, dat je zoveel moeite hebt gedaan voor dit optreden? En als muziekliefhebber, wat betekent Roadburn voor jou?
Als we mogen zeggen dat de livestream die ik afgelopen april op hun Instagram had de eerste was, dan zal dit de tweede keer zijn. Maar de eerste was slechts een akoestisch optreden vanuit mijn woonkamer met mijn hond Panic slapend voor me. Voor mij is Roadburn het belangrijkste festival en de hoogste top van de underground. Ik heb nooit de kans gehad om er naartoe te gaan en ik ben nooit zo’n gek geweest om te denken er te mogen spelen. Ik had vier shows op Eurosonic een jaar geleden en na een van de optredens stuurde Zoltan me een bericht dat Walter daar was en me zag. Dat was een van de mooiste momenten van mijn leven.

Wat kun je vertellen over de locatie van de Tárnok Quarry, en waarom heb je die uitgekozen voor dit optreden? Wat kunnen we verwachten?
Het Romeinse Rijk begon daar mijnen te graven, en het is een steengroeve geweest tot de Russen kwamen. Zij maakten er een stortplaats van… Later, in de vroege jaren 90 kreeg iemand de kans om het voor een habbekrats te kopen. Hij heropende het en het werd een verhuurbare locatie. De tweede Blade Runner en een van de Hellboy films zijn er bijvoorbeeld opgenomen. Ik was uitgenodigd om er een pilot te filmen, maar die is nooit op tv gekomen. Dus toen ik gevraagd werd om op te treden op Roadburn Redux wilde ik een hele speciale locatie en dat is het geworden.

Welke toekomstplannen heb je op dit moment?
Ik heb een aantal projecten waar ik aan wil werken, maar ik kan er pas over praten als ze openbaar zijn. Wat black metal, dark ambient, traditionele volksmuziek en een bandversie van The Devil’s Trade.

The Devil’s Trade heeft The Call of The Iron Peak speciaal voor Roadburn Redux opgenomen. De set wordt vrijdag 16 april om 18.15 uitgezonden via roadburnredux.com (en zal dan nog enige dagen online te zien zijn). Je kunt het door Season Of Mist uitgebrachte album bijvoorbeeld beluisteren via Spotfiy en (ook aanschaffen via) Bandcamp:


Deel dit artikel