Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
The Nocturnes, Red Sparrowes, Marriages, Thou…Emma Ruth Rundle heeft inmiddels al een aardig cv opgebouwd met diverse artiesten en bands. Maar toch is het haar solowerk die nog het meest opzienbarend is. Vooral met ‘Some Heavy Ocean’, ‘Marked For Death’ en ‘On Dark Horses’ leverde ze drie emotionele darkfolk/post-rock epossen vlot achter elkaar af. Echter, na een moeilijke periode en tijdens een pandemie, werd ‘Engines of Hell’ geboren. Een plaat zonder gehele band, maar enkel piano, gitaar en zang. ‘Engines of Hell’ werd zo’n plaat die de lockdown zo goed encapsuleerde in toon: een autonoom werkstuk dat precies het isolement in droevige doch warme tonen wist samen te vatten. Het leidde hier tot integrale shows op Roadburn en in de Stevenskerk Nijmegen. Het bleek de inspiratie voor meer soloshows, want ook op deze tour blinkt de opzet uit in eenvoud: de fenomenale stembanden van Emma Ruth Rundle gepaard met een gitaar, waarbij oude tracks dit keer afgestoft worden. En dat leidt tot een bloedmooie maandagavond show in De Helling…
Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Roy Wolters
Waar het op Roadburn met 3000 aanwezigen niet geheel intiem aanvoeld, hebben we in De Helling met zo’n 400 man wel een woonkameratmosfeer te pakken. Een minimalistische opzet: enkel een spaarzaam gebruikte elektrische gitaar en versterkte akoestische gitaar neemt Emma Ruth Rundle ter hand. Qua visuals zien we rustieke, voortkabbelende natuurbeelden en animaties ongetwijfeld geïnspireerd door beklemmende landschap van thuishaven Portland, Oregon. Bomen die meedeien met de wind, paarden die door het water rennen en een herfst die plaats lijkt te maken voor de winter: ze vormen de visuele vertelling van een persoonlijke, intieme set vanavond. En het kloppende hart is het muzikale oeuvre dat de artieste vanavond op subtiele wijze tentoonstelt. Zoals Emma Ruth Rundle dan ook aangeeft: het zijn nummers die al een tijdje niet meer gespeeld zijn, in een andere opzet. En dat maakt het toch wel bijzonder om die melancholische gitaarslagen van opener Living With The Black Dog te horen, afkomstig van het al weer 10 jaar oude ‘Some Heavy Ocean’. Als dan het bloedmooie Your Card The Sun wordt ingezet, zitten we ingesloten: je hoort een speld vallen als die haast gefluisterde coupletten soepel overgaan in de euforische hoogtes van het aangesloten Run Forever.
Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
En dat is ook bijzonder te noemen: hoewel Nederlanders er bekend om staan dat ze hun muil niet kunnen houden bij concerten, is werkelijk waar iedereen muisstil vanavond. Dat zit hem dan ook in die krachtige, gevoelige stem van Emma, die als een warm deken over het publiek daalt. Een track als Haunted Houses bijvoorbeeld, weet zo ontroerend en breekbaar gebracht te worden. Maar ook de versies van Darkhorse of Protection hebben eenzelfde effect: kippenvelgevende songs die een emotionele impact maken. simpelweg nummers die aantonen dat droevenis en melancholie een schoonheid met zich meedraagt, vooral wanneer dit over grootse sonische velden vertaald wordt. Hoewel een show met volledige band ook gaaf had geweest, moet het toch gezegd worden: zo’n soloshow is even andere koek qua intimiteit. En dus ook lonend voor wie het over zich heen laat spoelen, vooral wanneer er met Savage Saint en de dreunende gitaarriffs van Real Big Sky een toch wel heavy einde komt aan een magisch optreden. Het is duidelijk: ook zonder volledige band zitten de songs van Emma Ruth Rundle boordevol karakter, gebracht op spaarzame, subtiele wijze. Bloedmooi optreden.
Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
Emma Ruth Rundle in de Helling, Utrecht. Foto Roy Wolters
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.