Review: Overbodige ‘Roots’ vertolking van Cavalera in 013

Max & Iggor Cavalera in 013, foto Jostijn Ligtvoet

Het klinkt als een veelbelovend vervroegd Klaas- of Kerst-cadeau, een tour waar Iggor en Max Cavalera samen op het podium staan om hun ‘magnum opus’ Roots ten gehore te brengen tijdens de Max & Iggor Cavalera Return To Roots Tour’. Het is dan ook aardig druk in de grote zaal van 013, maar met een stevige ticketprijs niet uitverkocht.

Tekst: Guido Segers, foto’s: Jostijn Ligtvoet

013, foto Jostijn Ligtvoet

In 1996 kwam ‘Roots’ uit, een plaat die even de metalscene grondig overhoop gooide met een nieuw, gewaagd geluid. Sepultura had een plaat gemaakt vol groove en met natuurlijk de traditionele muziek van de Xavante stam en de traditionele percussie. Kort na de release vertrok broer Max uit de band die hij ooit opstartte, broer Igor (toen nog met één g) volgde zo’n 10 jaar later. De broers vonden elkaar weer terug in de Cavalera Conspiracy, wat de band is die vanavond het podium op zal komen. Hoe dat verder in elkaar zit kan je evengoed op Wikipedia teruglezen.

Iggor Cavalera in 013, foto Jostijn Ligtvoet

RAZEND
Opwarmer is Razend, maar erg boos klinkt de band niet vandaag. Hoewel de groep een puik staaltje thrash metal ten gehore brengt, staan ze ook voor een erg lege vloer te spelen vroeg op de avond. Al met al wordt het optreden wat lauwtjes ontvangen en om tegenover een grote zaal van 013 te gaan emmeren over welk nummer je nou eens zal spelen is ook een beetje gek. Afijn, het wil niet echt los komen en met een ‘Houdoe en bedankt’ vertrekt de Tilburgse band ook na hun half uur gedienstig gevuld te hebben.

Dan is het wachten geblazen en dan is er toch duidelijk aardig wat enthousiasme over wat komen gaat. De gemiddelde bezoeker oogt alsof ‘Roots’ wel eens op dat cruciale moment in het leven langs is gekomen en met gepaste nostalgie zijn de oude Brazilië-shirts met Sepultura-logo weer uit de kast gehaald. Het is dan wel niet Sepultura wat we vandaag gaan zien, maar misschien wel iets wat er wel heel dichtbij kan komen.

Max & Iggor Cavalera in 013, foto Jostijn Ligtvoet

Max Cavalera in 013, foto Jostijn Ligtvoet

MAX & IGGOR CAVALERA
De gordijnen gaan langzaam open en op het podium zien we eigenlijk dezelfde opstelling als die Razend eerder gebruikte. Iggor is als eerste bij zijn kruk aanbeland en met een beleefd knikje neemt hij plaats. Max is als laatste, op zijn dooie gemak, op zijn plek aangekomen. Zonder veel praatjes wordt: ‘Roots, Bloody Roots’ ingezet en daarmee hebben we meteen de grootste hit van de avond te pakken. Iggor drumt verdienstelijk en het duo Marc Rizzo op gitaar en Johnny Chow op bas brengt de dynamiek en diepte in het geluid. Als Max dan ook nog zijn steentje bij zou dragen, zou ik hier kunnen schrijven hoe gaaf deze line-up een 20-jarige plaat relevant doet voelen in 2016, maar helaas…

Niet alleen haalt de oudste Cavalera het gewoon niet meer qua zang, zijn gitaarspel is ook nogal frequent broddelwerk. Leuk is wel dat hij even de berimbau tevoorschijn haalt, een traditioneel instrument met één snaar, maar daar blijft het bij deze avond. Alle andere elementen die ‘Roots’ zo uniek maken worden met samples toegevoegd. Waar de band dan mazzel mee heeft, is een uitstekende vijfde man in de vorm van het publiek dat overal enthousiast op reageert. Een favoriet als ‘Ratamahatta’ komt daardoor toch nog tot zijn recht en zelfs Iggor die mee drumt met een bandje op ‘Itsári’ kan ermee door. Het wordt naar verloop van de show wel wat beter, maar overtuigend is het nergens. Hoewel ‘Roots’ een belangrijke plaat is geweest met een grote impact op de metalscene en op Brazilië zelf, hebben de heren verder geen woord te melden over de plaat, helemaal niks.

Na een moeizaam uur door ‘Roots’ heen ploeteren is het tijd voor nog wat extra’s, dus wordt ‘Procreation Of The Wicked’ van Celtic Frost ingezet. Hoewel dat natuurlijk een geweldig nummer is en de zompige, zware vertolking zeker een hoogtepuntje van de show is, voelt het raar. Het nummer stond op ‘Blood-Rooted’, wat toch een beetje aan ‘Roots’ hangt, maar het blijft een cover. Daar blijft het echter niet bij. Max en Iggor vertolken als duo nog twee klassiekers van Sepultura, wat natuurlijk het geluid niet ten goede komt en nog een cover van ‘Orgasmatron’. Gelukkig komt daarna de hele band op, maar ook Dwid Hellion van Integrity. Samen vertolkt het gezelschap ‘Ace of Spades’ op een verdienstelijke manier met het Cavalera-sausje. Het is een leuk gastoptreden, maar het heeft allemaal zo weinig te doen met de verdere show en voelt gewoon vreemd.

Max & Iggor Cavalera in 013, foto Jostijn Ligtvoet

Om dan in stijl maar af te sluiten, wordt als slotstuk nogmaals ‘Roots, Bloody Roots’ gespeeld. Nu net wat sneller en hakkender, maar eigenlijk gewoon compleet overbodig. Als er één ding is dat deze avond overeind gehouden heeft, dan zijn dat de trouwe fans die ondanks de matige performance lekker los gingen op al die krakers.