Belangwekkende muzikale hekserij als rijzende hoop richting een nieuwe tijdsgeest
Dat is nogal een ondertitel om een recensie mee te beginnen, of niet dan? Reden hiervoor is vooral het overdonderende vermogen van een debuutalbum, dat je bewust weet te maken van de eventuele kortzichtigheid, en je zodoende dwingt om niet te vervallen in het gemakkelijke valkuilenjargon van ‘all-female-band, hoor eens wat leuk’, bijvoorbeeld. Überhaupt gaat het in dit geval over een plaat die muzikaal zo sterk op zijn poten staat, dat het duiden er alleen al van een oefening is in totale onbeholpenheid. Een plaat die afdwingt dus. Waarmee dus de basisingrediënten weer lekker Rawkward aanwezig zijn.
Door Steven Gröniger
Als iemand die nogal gevoelig is voor legendes en verhalen die zich afspelen binnen de muziekindustrie, ontstond er tamelijke onrust toen verhalen boven kwamen drijven van een kwartet vrouwen uit Oregon. Een groep die waanzinnige muziek speelde en getekend had bij het vermaarde RidingEasy Records – een Amerikaans label dat vooral geldt als vaandeldrager voor heavy 70’s georiënteerd gitaargeweld (en onder meer verantwoordelijk is voor de release van het genre-definiërende Rust-album van toonaangevende heavy rock koningen Monolord) -, maar waar online in ieder geval nog geen vleugje muziek van te vinden was. Dat gegeven schept op voorhand al behoorlijke verwachtingen, die bij een rechtgeaarde muziekfreak dan weer over het algemeen al snel kunnen leiden tot cynisme om vooral mogelijke teleurstelling te voorkomen. Laat ik meteen maar kort en duidelijk zijn; in het geval van BlackWater HolyLight is daar in geen enkele vorm denkbaar ook maar een fucking greintje van aanwezig. Sterker nog; persoonlijk is er na de eerste luisterbeurt de alles overmannende euforie van misschien wel te maken te hebben met een plaat die zich rechtstreeks verzekerd van het stempel ‘album van het jaar’. Niet puur vanwege de context van het label, de muzikanten of alle daaromheen hangende meta-data, maar vooral vanwege de belangrijkste factor, namelijk: de muziek.
Yes, ik ga weer lekker bovenmatig enthousiast. Maar weet dus vooral dat het enthousiasme voortkomt uit de beleving van de muziek zelf. Al vanaf openingstrack Willow is het met zijn psychedelisch galmende riff en bezwerende harmonieuze zang vooral heerlijk hangen geblazen en je laten meevoeren in een overmatig rustgevende sfeer. Zelfs de sonisch duizelingwekkend vervallende breaks op verschillende punten in de plaat, die zich volkomen kunnen meten met de technische grootmeesters van bijvoorbeeld een Deep Purple of Queens of The Stone Age, vertegenwoordigen bij BWHL vooral buitengewoon logisch doeltreffende keuzes, zonder het er artistiek om te willen doen. Qua sfeer is het af en toe een rare gewaarwording dat je in de veronderstelling bent al in een 15 minuut durende trip te zitten, terwijl er toch echt geen nummer boven de 7 minuten klokt. Over het algemeen is het verliezen van het vermogen van tijdsbesef in mijn beleving iets wat de groten der aarde karakteriseert.
Sowieso schroomt de muziek niet om weelderig te knipogen naar de muziekgoden en godinnen van weleer, naar de psychedelica van Pink Floyd, het meeslepend bombastische van Led Zeppelin, de occulte doom-riffage van Black Sabbath, de no wave van Siouxsie and the Banshees, of de shoegaze van My Bloody Valentine en bij vlagen zelfs het poppy productionele werk van Tame Impala, zonder te verzuipen in onoprechte intenties. Tracks als Sunrise, of eigenlijk alle nummers wel, tot aan het epische slotstuk Jizz Witch aan toe, vormen ruim 42 minuten lang een respectvolle bloemlezing, die zich muzikaal vooral vertaalt in een onmogelijk goede bak muziek, want die spreekt boven alles voor zichzelf. Binnen alle muzikale contrasten waarmee gespeeld wordt (wat al in de bandnaam ligt besloten), gaat het uiteindelijk vooral om de uitvoering, en die zit bij BWHL meer dan gemoedsrustgevend-eindejaarslijstjes-snor. Dikke vette aanrader dus.
Cheers,
Rawkward Steve
BlackWater HolyLight – BlackWater HolyLight is 6 april 2018 uitgekomen via RidingEasy Records en onder meer te beluisteren via YouTube (hierboven) en Spotify (hieronder). De plaat bestellen gaat via de RidingEasy website. Je vindt BWHL uiteraard terug in de hogere regionen van de NMTH Hardhitters speellijst.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.