#RB25: De highlights van Roadburn 2025 volgens de NMTH-crew

Op de een of andere manier hebben we vier dagen op Planet Roadburn overleefd, zijn we thuisgeraakt en zo kunnen we nu – gloeiend van de koorts en ontwenningsverschijnselen – nog nagenieten van al die verrassende, experimentele, knetterharde, weirde of juist bloedmooie en gevoelige shows. Roadburn 2025 greep ons weer op diverse vertrouwde en vele nieuwe manier bij het nekvel. Damn, wat een gruwelijke muzikanten herbergt die RB-scene (scenes eigenlijk) en wat een bijzonder festival is er weer neergezet.

Nu de meeste crewleden weer enigszins van de beademing zijn, zadelen we ze direct weer op met een compleet ondoenlijke taak: Geef ons je hoogtepunten van Roadburn 2025, vergezeld van een Top 5. Zo subjectief als het maar kan, zoals het kunstkritiek betreft, zo zijn hier de lijstjes van een pak NMTH’ers die al dan niet in officiele gedaante rondstruinden op alweer de 26e editie van Roadburn. Here goes…

Alles van Never Mind The Hype over Roadburn 2025 vind je HIER.

Fotografie: Roy Wolters & Paul Verhagen

---

PAUL VERHAGEN – FOTOGRAAF

1. Ontaard & Throwing Bricks commissioned
2. Dødheimsgard
3. Concrete Winds
4. Chat Pile (main)
5. Doodseskader

Uiteraard heb ik weer gezapped door de shows. Weinig shows echt in z’n geheel gezien. Het lot van een fotograaf… En toch nog twee shows uit mijn lijstje ‘uit kunnen kijkn’ (Ontaard en Dødheimsgard). Vooral die eerste was echt mesmerizing and out of this world. Bovennatuurlijk goed! Die tweede sterk overtuigend en vol van vuur.

---

ROY WOLTERS – FOTOGRAAF

1. Kylesa
Het moet gezegd worden; Ik was erg slecht voorbereid op Roadburn 2025, misschien juist maar goed. Natuurlijk had ik een aantal dingen die ik moest zien. Maar dat waren er beduidend minder dan afgelopen edities. Dit zegt wellicht iets over mij, maar ook wel zeker over het festival. Een aantal act had ik al eerder een keer gezien, maar Kylesa stond toch wel met stip op nummer 1 wat natuurlijk ook komt omdat dit het eerste optreden was in bijna tien jaar.

Waar het aanvankelijk een beetje stroef begon, was het toch wel een top 5 waardig optreden. Memorabel omdat het ook wel wat terug grijpt op de oudere Roadburn traditie van slugde en stoner. Gelukkig genoeg nummers van de klassieker Static Tensions. Zij het wat vroeg op de dag dus een meer dan vermakelijk optreden van Kylesa op de mainstage.

2. Throwing Bricks x Ontaard
Als NMTH hebben we nauwe banden met lokale bands uit Utrecht. Throwing Bricks en Ontaard zijn er daar zeker twee van. Toen we tijden terug lucht kregen van het feit dat de twee een commissioned piece op Roadburn gingen doen, spitsten we al de voelsprieten natuurlijk. En zo stonden we vrijdagmiddag om 1 uur klaar in de Engine Room voor wat bleek een perfecte match. Daar waar samenwerkingsverbanden lang niet altijd werken was dit bij Throwing Bricks en Ontaard wel degelijk het geval. Ze vullen elkaar aan en wisselen elkaar af tot een perfect blend van de twee muziekstijlen, een bevlogen compositie van een uur lang. Geweldig!

3. Messa
Dan op de vrijdag door naar de mainstage waar Messa als eerst optreedt. Als eerste? Dat is toch wel een beetje vreemd gezien het formaat van de band. Later blijkt het een uitgebreide soundcheck als reden te hebben. En dat hoor je. Zelden tot nooit is het geluid in 013 zo goed geweest als tijdens het optreden van Messa. Loepzuiver en spannend optreden van de Italianen.

4. Moor Mother & Sumac
De meest atypische samenwerking van het festival was misschien toch wel die van Moor Mother en Sumac. Camae Ayewa, dichter, muzikant en activist uit Philadelphia samen met postmetal grootmeesters Sumac op het hetzelfde podium. Voor Sumac is het een vanzelfsprekendheid en erg belangrijk dat ze samen werken met Camae vanwege haar relevante ideologie. Het levert wederom een optreden op dat verrast, spannend is en nog een tijd na blijft dreunen in het hoofd. Hun plaat The Film komt later deze week uit.

5. Chat Pile
WHAT… WHAT… Daar waar de mannen van Chat Pile een onuitwisbare indruk achterlaten tijdens Roadburn 2023, doen ze dat in 2025 gewoon nog een keer, of liever gezegd ook weer twee keer (secret shows). Het gaat er in als zoete koek. Een gezonde portie sludge en noise rock, het publiek geniet voltallig en met volle teugen. Tussendoor is er nog steeds het geouwehoer van zanger Raygun Busch. Twee jaar geleden over Paul Verhoevens oeuvre. Nu roemt hij onder andere zijn taxirit naar Tilburg dat door de chauffeur als lelijkste stad van Nederland wordt betiteld. Het staat in geen verhouding tot hun hometown Oklahoma City, aldus Busch.

---

INGMAR GRIFFIOEN – EINDREDACTEUR

1. Throwing Bricks x Ontaard 
2. ØXN
3. Cinder Well
4. Chat Pile – secret show
5. B0 Ningen – secret show

Honourable mentions: Haatdrager, Dame Area, Glassing, Pygmy Lush, Harvestman, Oust

Ik had eerlijk waar bijna alles kunnen noemen van de pak ‘m beet 30 shows die ik zag. Had het idee dat ik – dankzij een eindspurt en tips van NMTH-collega’s – zo’n beetje half voorbereid was. Dat ik daarbovenop toch nog zoveel bijzondere muziek ontdekte, verbaasde me echt. Hoewel het ook wel een beetje Roadburn eigen is natuurlijk. Verder presteerden meerdere artiesten nog boven verwachting.
Minpuntjes: Dit jaar niks gezien in de altijd fijne Paradox en ook het hele Offroad-zijprogramma ging aan me voorbij helaas. Door lange rijen/clashes ook o.a. Dis Fig, Midwife en Ora Cogan gemist. Oh well. Het mooie is dat daar bijna altijd wel iets voor in de plaats kwam zoals een skatebaanshow, of gewoon een goed gesprek bij een dito maaltijd.

Erg genoten van Roadburn en dat geldt zeker ook voor de NMTH-verslagen en de hele bazencrew. Mijn verslag vind je bij 3voor12.

---

TIMOTHY AARBODEM – REDACTEUR

1. Altin Gün
2. Bo Ningen
3. Gilla Band
4. Witch Club Satan / Featooth / Frente Abierto / Haunted Plasma (kan niet kiezen.)
5. Bombstrap
6. Goeie vrinden, afzakken in de Little Devil, en m’n favoriete tijdverdrijf op een festival: Mensen kijken.
7. Waarschijnlijk Oranssi Pazuzu, ware het niet dat ik die show heb moeten missen vanwege perikelen op het treinspoor richting Tilburg… 🙁

---

TIM VAN DER STEEN – REDACTEUR

1. Altin Gün
2. Thou, de Umbilical set op vrijdag
3. Chat Pile
4. Midwife met Thou – No depression in Heaven
5. Smote – A grand stream

Honourable mentions: Cave In – Jupiter set, Temple Fang in de skatehal, Witch Club Satan, vrijgevige vrienden en vreemden en de Onassis Piato van de Griek aan de overkant. Alleen de vrijdagavond en zaterdag mee kunnen pakken maar het was weer fantastisch landen op planet Roadburn.

---

JUSTIN SCHOLTZE – REDACTEUR

1. Big Brave
2. Xiu Xiu / De Mannen Broeders
3. Pygmy Lush
4. Chat Pile (beide shows)
5. Teardrinker

Honourable mentions: Thou, Oranssi Pazuzu, Throwing Bricks & Ontaard, Cinder Well, ØXN en Broeder Dielemans ‘Het spookte in Zeeuws-Vlaanderen’-sessie

---

WYBREN NAUTA – REDACTEUR

1. Sumac & Moor Mother
2. Smote
3. Chat Pile
4. Messa
5. Oust

Honourable mentions: The Body, Bunuel en Uniform.

---

WALDO VOLMER – GENERAL MANAGER

Deze fladderaar was er enkel de zaterdag. Een top 5 van het festival, op basis van één dag, doet geen recht aan de veelzijdigheid en kwaliteit van het Roadburn programma. Maar een top 3 van de zaterdag is hier wel op z’n plaats.

1. ØXN
Met betraande wangen in een muisstille grote zaal van 013, totaal opgezogen in de dreigende en dronende Keltische folk (standards) van deze ‘supergroep’. Met hoofdrollen voor de vocalen van Katie Kim en Radie Peat. De verwachtingen na de lyrische reviews van het album Cyrm, worden live meer dan ingelost.
2. Chat Pile
Bij de naam Raygun verwacht je na de laatste Olympische Spelen enkele fysieke strapatsen. De frontman van Chat Pile declameert, met raspende stem, zijn teksten ook stampvoetend en kronkelend over de main stage van 013. Geflankeerd door zijn drie kompanen, wordt die vadsige noise/ sludge heerlijk over ons heen gestort.
3. Spoorzone
Niet helemaal eerlijk natuurlijk, want zo fietsen we er alsnog een paar extra hoogtepunten in. Maar wat een heerlijke plek is de Spoorzone tijdens Roadburn. Een festival binnen het festival, met de industriële loodsen, de skatehal van Hall Of Fame en diverse food en (speciaal)bierkramen. Hier zagen we o.a. een super gefocust Temple Fang, een geëngageerd en vol beukend Coilguns en een loodzwaar Uniform. Dit alles maakte het eerste deel van de zaterdag eigenlijk een ‘best of’ op zichzelf.

---

MERIJN SIBEN – HOOFDREDACTEUR

1. Throwing Bricks x Ontaard – Something to lose
Tijdens mijn interview met beide band kreeg ik er al voorproefje van, maar in een 1200-koppige Engine Room? Zonder dollen: deze Utrechtse sludgefuif wist massaal te verpletteren. Beide bands vuurden een uur lang alles op ons af, met elk moment, elke twist of turn van deze achtbaanrit die ons wist te boeien. Dat zelfs de stagehands van dB’s kwamen zegt genoeg: Something To Lose was een indrukwekkend passieproject, en dat betaalde zich uit in een legendarische show.

2. Thou
In een weekend met diverse hoogtepunten blijkt Thou er toch een die me opnieuw is bijgebleven. Waar ze op Soulcrusher niet helemaal wisten te overtuigen, bleken ze op Roadburn in topvorm. Zoveel groove, zoveel bruutheid: dit was gewoon potverdorie lekker!

3. The Body
Allemachtig, die show van The Body was zo heftig dat zelfs doorgewinterde NMTH reporters als Roy en Justin het niet meer trokken: The Body had 3000 man volledig in zijn greep, met een set gericht op slopende sludge kannonades, gedrild in je brein. Wat een bruutheid, die gezamenlijke power van dit duo, met een nadruk op gitaar en drums in plaats van elektronica. Heftig dit!

4. Oust
Rotterdam terrorcore bazen Oust wist bij mij nog geen belletje te rinkelen. maar na hun geheime Skatepark show op de zondag is deze band in mijn geheugen gegrift. Onvervalste, activistische hardcore, die op provocerende wijze, al springend op rails en ramps, onze collectieve boosheid jegens de huidige maatschappij een plek geeft. Hier willen we meer van horen!

5. Haatdrager
Ik was niet voorbereid op Haatdrager: het project tussen Roadburn en metalopleiding Metal Factory heeft tot een interessant amalgaam van sludge, rap en death metal geleidt. Maar dat dit jonge collectief al zo’n verpletterende show zou geven, zag ik niet aankomen. Ondanks dat de band er even in moest komen, werd de set met elke monsterlijke groove, elke grimmige breakdown en elke giftige zanglijn beter en beter, bruter en bruter. Wat een manier om je zaterdag te beginnen! The future is bright voor de nieuwe generatie, helemaal als Haatdrager rap een plaat uitbrengt en de weg op gaat.

---

---