Inter Arma op Roadburn 2024. Foto Roy Wolters
Inter Arma op Roadburn 2024. Foto Roy Wolters
Vandaag is hij officieel uit, maar vorige week donderdag mochten Roadburn-gangers hem al aanschouwen: New Heaven, de nieuwe plaat van Richmond zwaargewichten Inter Arma is alweer langspeler nummer vijf. Een typisch onnavolgbaar, verpletterend epos dat ons langs grootse death, doom en sludge passages brengt, uitgebracht via Relapse Records. Enerzijds typisch Inter Arma, anderzijds een plaat gekenmerkt door een intense wirwar van dissonante riffs, extreme tempowisselingen en melancholische ballades. Het speelse karakter van New Heaven brengt de band al voor de derde keer naar Roadburn. Een welverdiende terugkeer na de in het water gevallen 2020-editie. Aan Merijn Siben de eer om op vrijdagochtend de vermoeide doch opgewekte gitarist Trey Dalton te spreken, pal tegenover 013 Tilburg.
Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Roy Wolters
Aanvankelijk zou het slechts bij één optreden blijven, maar afgelopen weekend kwamen daar maar liefst twee extra shows bij. Een classics set in Hall of Fame, die gekenmerkt werd door de brute stuwende death metal van de band, en een Neil Young coverset die overwegend positieve reacties kreeg. Op de vrijdagochtend dat ik Trey spreek, houdt hij zich kundig van de domme: ‘’Vandaag kunnen we wat meer rondwandelen en rustig aan doen, gisteren tijdens de releaseshow was het echt hectisch. We gaan zondag terug dus dit wordt een relaxt weekend. Leuke bandjes kijken, zonder al teveel verantwoordelijkheden.’’
Hoe was het om het hele album te presenteren?
‘’Het was…interessant. Heel anders dan wat we normaal doen. Onze muziek heeft vaak veel ruimte om te ademen, maar New Heaven is wat meer gecondenseerd. Hij kan nogal verstikkend aanvoelen. Dat voelde tijdens het spelen ook zo. Van ‘Oh man, we zijn nog steeds aan het gaan!’ Erg intens, maar heel tof om te doen!’’
Er zit een bijzonder moment op de nieuwe plaat, die ook live werd gespeeld. Vierde nummer Endless Gray klinkt bijna als een 80’s power ballad met diens twin gitaren. Hoe zijn jullie daarop gekomen?
‘’Dat was helemaal TJ’s idee, onze drummer. Hij wilde een soort ode aan Cliff Burton brengen, geïnspireerd door Orion. Het voelt heel anders, maar het breekt mooi met de golf van intensiteit die aanvankelijk over je heen spoelt. Ik was niet verkocht aan het begin, maar hoe vaker we het speelden, hoe leuker ik die track begon te vinden.’’
The Children of the Bombs Overlooked was ook een hoogtepunt in de set en op de plaat. Die pakt alle uitersten van New Heaven samen mijn inziens.
‘’Klopt inderdaad! Ik denk dat met tracks als dit de plaat een erg goede flow krijgt. Het start op 100 mijl per uur, dan een rustpunt en weer opbouwend. Erg trots op.’’
Inter Arma op Roadburn 2024. Foto Roy Wolters
Dit is alweer jullie derde keer Roadburn, wat maakt Roadburn zo speciaal?
‘’Roadburn heeft een meer persoonlijke touch. Het is een betekenisvol evenement. De grote festivals zijn cool en je komt te spelen voor een hoop mensen, dat is ook fijn, maar die voelen vaak als een groep bands opgestapeld, zo van: ‘Hierzo! Een groep bands, veel plezier’. Maar Roadburn voelt dan juist anders: elke groep die hier vandaag staat kan met de ander op tour gaan, of een collab doen, zonder dat het zou misstaan. Het voelt beter uitgedacht dan andere festivals.’’
Hoe is jullie show hier tot stand gekomen?
‘’We zouden in 2020 spelen. Toen dat annuleerde hebben we af en toe contact gehouden met Walter en Becky. Toen ze ons vroegen of we iets gingen doen binnenkort, en we vertelden dat we met een nieuwe plaat kwamen, zeiden ze: kom het hier debuteren! Dat kwam dus heel mooi samen, perfecte timing!’’
Inter Arma op Roadburn 2024. Foto Roy Wolters
De vorige plaat, afgezonderd van coveralbum Garbers Days Revisited, is alweer vijf jaar terug. Wanneer begon het schrijfproces van deze plaat?
‘’De skeletten van de songs zijn al zo’n 4 jaar oud. The Children the Bombs Overlooked zijn we al zo’n 5 jaar aan het spelen. We waren ook al heel lang bezig met Violet Seizures. Zes van de acht songs vinden hun oorsprong in de laatste anderhalf jaar echter.’’
En ziedaar: New Heaven. Waar verwijst de titel naar eigenlijk?
Hoewel de teksten van het album veel thema’s aantikken, verwijst de titel en de track naar een oude vriend van zanger Mike. Die vriend vond in latere jaren religie, om vervolgens het contract te verbreken met iedereen en zichzelf te isoleren in deze nieuwe wereld. Religie werd zijn ‘New Heaven’.’’
Hebben jullie wel eens opmerkingen over zijn lyrics?
‘’We vertrouwen Mike er volledig in, daar hebben we ook wel geluk mee. Ik hou van heavy metal. Maar vaak zijn metal teksten erg cheesy. Mike schrijft geen cheesy teksten, ze zijn altijd interessant, introspectief en goed uitgedacht. We vertrouwen hem dat te doen.’’
De nieuwe plaat is wel echt een rollercoaster. Hoe vormt zich dat eigenlijk in het schrijfproces?
‘’Onze aanpak is soms een klein beetje ‘anything goes’. We kunnen alles ter tafel brengen. Als ik een idee heb, spelen we daarmee. En als we denken dat het iets kan worden, doen we het gewoon. Sommige songs hebben het ook niet gehaald hoor, daar waren we niet tevreden mee. Twaalf songs werden er uiteindelijk acht. Hoe we ernaar kijken: is dat een toffe passage of een coole riff? Dan spelen we het. Als mensen het tof vinden, is dat nog beter.’’
Inter Arma op Roadburn 2024. Foto Roy Wolters
Inter Arma op Roadburn 2024. Foto Roy Wolters
Ook opnieuw opgenomen met Mikey Allred. Hij lijkt een beetje de vaste producer te zijn geworden.
‘’De enige plaat die hij inderdaad niet deed was debuut Sundown. Hij doet dit nu al twaalf jaar voor ons. Geweldige gast, super makkelijk om mee te werken, die weet hoe we klinken en weet hoe hij het moet vormen tot een plaat. Echt een tovenaar.’’
Welke studio hebben jullie opgenomen?
‘’In het verleden gingen we vaak naar Nashville waar Mikey woont. Dit keer brachten we hem naar ons toe. We deden de drums in een studio in Richmond, al het andere in onze repetitieruimte. Hij bracht al zijn spul en we hebben dingen geïsoleerd en alles tot een studio gebouwd. Het was niet geheel do-it-yourself, maar zo voelde het wel. Erg blij met het geluid dat we eruit wisten te krijgen. Het is zeker makkelijk om dat in onze woonplaats te doen. Maar buiten de stad opnemen, bijvoorbeeld bij Mikey zelf, had ook zo zijn voordelen, omdat je dan heel gefocust bent op het doel.’’
Dit is jullie vijfde release via Relapse. Op Roadburn was er al een speciale coloured vinyl verkrijgbaar. Was Relapse er oké mee hem zo een week eerder te releasen?
‘’Sterker nog, het was volgens mij hun idee. Zo vonden dat, gezien we de plaat toch integraal speelden, hij direct verkrijgbaar moest zijn. Erg tof! Ze zijn vaak heel behulpzaam en aanmoedigend, ik houd van alle mensen die daar werken.’’
Je gaf al aan heel erg van metal te houden. Maar wat voor non-metalbands vind je cool op Roadburn?
‘’Uboa vond ik heel tof, zo’n noiseset is helemaal mijn ding. Clipping en Backxwash ook erg van genoten. Dat is ook een van de redenen dat Roadburn gewoon geweldig is: dat het niet alleen metalbands zijn. Ik hou van metal, ik ben ermee opgegroeid maar het is wel een aanslag op de oren, en dat kan soms vermoeiend zijn. Als je een hiphopact, noise act of iets synth based kan zien, breekt het met de monotonie, en daar is Roadburn heel goed in.’’
New Heaven van Inter Arma is vandaag uitgekomen en verkrijgbaar in diverse formats via Relapse Records. Tevens is hij te streamen via Bandcamp evenals Spotify:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.