Bam! Nog één keer groot feest om dat dikke Popronde seizoen uit te luiden en dan zit het erop. Dat was de bedoeling van de organisatie en zo geschiedde. Net als vorig jaar sloot de Popronde af met een Eindfeest in één gebouw in Amsterdam Oost. Na Studio K vorig jaar was ditmaal de Q-Factory de plaats van handeling, waarmee het geheel een industriëler, rauwer en ruimer karakter kreeg. Hoewel rauw: de Q-Factory is wel een hele nette fabriek, waar je muntjes dient te halen en je jas keurig wordt opgehangen. Bonuspunten voor de beugels in de kelder en de eettent boven, jammer dat het geluid in de grote zaal wat tegenviel. Verder had de organisatie pech dat het ongenadig regende, waardoor de avond ongetwijfeld minder goed bezocht is dan gedroomd.
Tekst: Ingmar Griffioen, foto’s Rick de Visser
Zul je altijd zien: breng je het feest naar een voor de gemiddelde, ringvaste Amsterdammer overbrugbare afstand, vinden ze een andere reden om thuis te blijven. Alleen Breaking Levees leek geen last van het geluid in de hoofdzaal te hebben, maar die schenen dan ook een eigen geluidsman ingelijfd te hebben. Hoewel aanvankelijk gehinderd door een ontbrekende bassist (die bij Max Meser in de kelder stond te bassen, houd die Britrockende jongeman in de gaten), legden de Amsterdammers een zeer gloedvolle thuiswedstrijd op de mat. Kom maar door met die plaat straks! Die andere NMTH-troef, de Zuid-Hollandse garagerock ’n rollers van Iguana Death Cult, en Dokkumer post-hooligan-dream-gazers The Homesick kwamen voor hun doen wat tam van het podium. Hoewel de Friezen nog een noisy outro in petto hadden.
Niettemin dikke fuif en meer dan terecht dat ze er stonden, na zo’n prachtseizoen waarbij ze beide voor het record aantal shows leken te gaan. Dat laatste ging waarschijnlijk naar de helden van St. Tropez, wiens thuiswedstrijd we helaas verregend vanuit de stoptrein naar Utrecht (lees: niet) hebben meegemaakt. We waren wel voor het eerst bij een show van de Nijmeegse glamrock-trots Rectum Raiders en snappen die Songfestival-kandidatuur volkomen.
Gelukkig was onze (en Popronde-) fotograaf Rick de Visser wel bij de slotshows. Hem danken we dan ook voor dit fotoverslag met ook beeld van de gereputeerde dwarse Gelderse groep Donnerwetter, alle voornoemde bands en de funky hiphoppers met de toepasselijke naam Funky Organizers. Geen idee waarom we daar terecht kwamen, maar een funky en georganiseerd feestje was het zeker.
Dat was ‘m voor dit jaar. Volgend jaar is de Popronde terug, ongetwijfeld wederom geruggensteund door een dikke Never Mind The Hype selectie en routes in alle speelsteden. Voor nu was het een eer en genot om erbij te zijn. Nogmaals dank aan alle bands, speelplekken en de onovertroffen Popronde-crew, die er telkens in slaagde om onze banners van locatie naar locatie te racen. Het schijnt dat een stagiair nog steeds bezig is om die sticker van onze backdrop te krabben, wij verdenken overigens Tim Arets.
Meer foto’s van Rick de Visser op zijn website en in de galerij:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.