Hoor daar Swim Or Drown even die metallic hardcore grooves droppen! Dat er uit Heerenveen straffe hardcore komt, weten we al eventjes. Niet alleen zagen we Swim Or Drown meermaals terug in het Bruut Nationaal Product, maar ook een band als Bloodsucker wist vorig jaar een sterke EP uit te brengen. Maar terug naar Swim Or Drown: na de heftige Torment EP uit 2022, is het tijd voor meer. En
Bowl heeft er een avontuurlijk jaar op zitten. Niet alleen wonnen de Utrechtse post-punkers het befaamde Clash of the Titans, maar overtuigden ze ook met ramvolle shows op Popronde, als onderdeel van de NMTH Talentselectie. Singles Options, Variables, Shapes & Angles en I’m No Man overtuigden eveneens, maar nu is het moment daar: de jonge gasten hebben met Sweet Caffeine een debuut uit, vanavond te horen in dB’s tijdens de
Boos, bozer… No Turning Back! De nieuwe release van de vaandeldragers van de Nederlandse hardcore is wel heel goed getimed: De ‘Conquer EP’ kwam woensdag uit en kon diezelfde avond meteen als razend woedende soundtrack dienen om die onvoorstelbare verkiezingsuitslag te verhapstukken. Mind you, het hele NBT-repertoire is meer dan geschikt om even hevig stoom af te blazen. Dachten we ’s ochtends nog dat opener ‘Hope For Tomorrow’ heel toepasselijk
Het is goed gesteld met de Nederlandse garagepunk, dat weten we al een tijdje. En aan het voorfront van die scene hebben we Magnetic Spacemen, een band wiens frontman Sam Pols we nog interviewden op 17-jarige leeftijd in 2016. Toen al een geduchte livemachine, die met een reeks pittige garagepunk EP’s behoorlijk wat welverdiende aandacht opeiste. Met het in 2021 uitgebrachte Papoya Poya kregen we pas echt een inzicht in
Minor Citizen heeft het er maar druk mee. Ze hebben er zojuist een behoorlijk gestoorde hoeveelheid van 24(!) Popronde shows op zitten als NMTH Talent, en zijn ook nog eens keihard bezig met het releasen van nieuwe muziek. Eerder dit jaar werden we al verblijdt met het pittige I’ve Decided, die een band liet horen wiens sound steeds meer verfijnd raakt. Nu is daar Operator, de tweede single van een
Helldorado heeft in een korte tijd al best een naam opgebouwd. Aanvankelijk mede georganiseerd door Peter ‘Pedro Speedrock’ van Elderen, is Klokgebouw sinds 2017 het toneel van een mooi dagje rock’n’roll, metal en punk. En de line-ups liegen er niet om, ook dit jaar. Hoewel het merendeel van de headliners al meer dan 35 novembermaanden in de muziekwereld zitten, is er ook aandacht voor aanstormend talent met een heuse Tarantula
Powerviolence uit Noorwegen, Duitse death metal, Deense doom en gewoon keiharde punk uit Amerika, het kan gewoon niet op. Ga met ons mee op wereldreis in de vorm van vier Hardhitting Albumreviews van TÆL, Sacrificium, Saturnus en MXPX. Deze keer verzorgd door scribenten Guido Segers en Gijs Kamphuis. Tekst: Guido Segers en Gijs Kamphuis Naast de Spotify-links kun je natuurlijk ook terecht bij onze 666 Hardhitters Spotify-lijst, waarmee je op de
Je kent de Hard Times ongetwijfeld van de klassieke koppen van satiristische artikelen, zoals hoe een passagier naast Jello Biafra in het vliegtuig op een zeven uur durende spoken word show wordt getrakteerd, Henry Rollins-voiced-TomToms en spoofy buzzfeed headers over elk denkbaar onnozel onderwerp. Persoonlijk vond ik de Descendents grapjes vaak erg goed, moge er nog vele komen. Nou, naar aanleiding van iets wat mogelijk een reden is, werd er
Het Utrechtse SULTAN. heeft mooie plannen voor de boeg. In 2021 worstelde de band zich tussen de lockdowns in door Popronde heen. Vervolgens bleven ze gestaag singles uitbrengen van hun Atticus E.P. en wonnen ze tevens de met terugwerkende kracht ingehaald Clash of the Titans van 2020 begin dit jaar. Niet verkeerd dus! Ook niet verkeerd: er ligt meer spul op de planken. Afgelopen tijd is er hard gewerk aan
Post-rock fans hebben er lang op moeten wachten: de terugkeer van Explosions in the Sky op het podium. Behalve wat festivalshows in 2016 dateert de laatste Europese clubtour alweer uit 2011, met destijds ook een stop in Tivoli Oudegracht. Maar dat niet alleen, want de laatste plaat The Wilderness is ook alweer zeven jaar oud, met bet verse End als de glorieuze opvolger. Een prachtplaat die de inmiddels legendarische Texanen
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.