Magna Carta Cartel (MCC) bouwt op muziek in plaats van theater

MCC in Gebr. de Nobel, foto Rob Sneltjes

Demon Head in Gebr. de Nobel, foto Rob Sneltjes

Dit weekend speelden Magna Carta Cartel (MCC) en Demon Head in een uitverkochte kleine zaal van Gebr. de Nobel in Leiden. Sommige fans waren rond de lunch al aanwezig rond het pand, een vorm van aanbidding die de bands verdienen. MCC ontleent bekendheid aan Ghost, waarvan meerdere (ex-)leden in MCC zitten, maar speelt geen theater.

Tekst: Paul Lindenbergh / Foto’s: Rob Sneltjes

DEMON HEAD
In minimalistisch licht dat het podium haast niet beschijnt, betreedt Demon Head het podium van Gebr. de Nobel. Een sektarische opstelling waarbij de bandleden naar elkaar kijken en met de ruggen naar de zaal staan, volstaat voor het intro maar wanneer deze klaar is verdeelt het vijftal zich over het podium, wapperend met hun lange haren. Uit hun instrumenten klinkt bezwerende muziek die psychedelische rock combineert met ambient en metal. Die ”Diabolic Rock” geeft de Denen een eigen sound die goed aansluit bij Magna Carta Cartel, maar toch niet hetzelfde is. Opvallend aan de band is hoe volwassen en volgroeid de stem van de zanger klinkt.

Demon Head in Gebr. de Nobel, foto Rob Sneltjes

MCC in Gebr. de Nobel, foto Rob Sneltjes

MAGNA CARTA CARTEL (MCC)
Laten we het niet over Ghost hebben. Magna Carta Cartel, voor het eerst in Nederland, is een band die technisch strak in elkaar zit en dit op het podium ook goed weet te presenteren. Statige rock vult de kleine zaal van Gebr. de Nobel, die ook al goed gevuld is met publiek. Machtige soundscapes absorberen het publiek en nemen het mee op de reis de MCC heeft uitgestippeld langs alle uithoeken van, in geluid, theatrale progressieve rock.

MCC in Gebr. de Nobel, foto Rob Sneltjes

Het kan niet anders dan dat deze band veel repeteert of dat de bandleden elkaars gedachten kunnen lezen, zo nauwsluitend spelen de vier heren samen. De show is echter mager, zeker na Demon Head dat over het hele podium bewoog. Door de sobere podiumpresentatie richt de aandacht zich volledig op de muziek die goed wordt gespeeld en optimaal tot zijn recht komt. De meeste beweging op het podium komt van snarenbeul M wanneer hij zijn gitaren verwisselt. Er wordt gevarieerd tussen semi-akoestische en elektrische gitaren. Deze afwisseling houdt de muziek dynamisch.

MCC in Gebr. de Nobel, foto Rob Sneltjes

Na het laatste nummer gaat de band niet van het podium af, maar houden de heren een klein praatje. Over hoe er heus wel een toegift komt, maar ze niet tussendoor van het podium af stappen en weer terug komen. Er wordt gelachen en geapplaudisseerd alsof de Zweden wel degelijk terug uit de kleedkamers moeten worden geklapt en de band speelt nog even door. Hiermee laat MCC zien geen theater nodig te hebben voor een goed optreden. Uiteindelijk keert het publiek huiswaarts met twee goede optredens vers in het geheugen.