De Europese apocalyps van Kreator en Dimmu Borgir

Kreator in 013, foto Paul Verhagen

Met death, hardcore, black en thrash metal op een avond is het toch een keer beduidend anders, als je kijkt naar de affiche van The European Apocalypse die van start ging op 30 november in de 013 te Tilburg. Want Teutonische thrashlegende Kreator, Noorse symphonic black metalgiganten Dimmu Borgir, hardcorekoningen Hatebreed en death metal-supergroep Bloodbath vullen dit gevarieerde programma in. Een verfrissende aanpak met voor ieder wat wils, zo blijkt ook uit een divers publiek en een uitverkochte zaal.

Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Paul Verhagen

Bloodbath in 013, foto Paul Verhagen

Bloodbath
Door enkele onfortuinlijke connecties met het openbaar vervoer is Bloodbath net gemist. En dat is jammer, want deze supergroep, die momenteel wordt gefront door Nick Holmes van Paradise Lost, maakte in eerdere liveshows een goede indruk. Ook nieuwe plaat The Arrow of Satan Is Drawn is een fraaie toevoeging aan de discografie. Zoals het een goede NMTH-fotograaf betaamt, was Paul Verhagen wel op tijd om dit bloedbad op de gevoelige plaat vast te leggen.

Hatebreed
Een korte opbouwpauze later en de hardcore veteranen van Hatebreed slaan hun slag in de 013. Al bijna 25 jaar stompend en stampend, met vandaag dan ook een toepasselijke, bondige setlist bestaande uit louter hits. Het snerpende en harde geluid is helaas niet om naar huis te schrijven. Op veel momenten overheersen de gitaren, waardoor de drums en vocalen de nodige kracht missen die toch wel essentieel is bij deze band. Desondanks valt er gaandeweg weinig te klagen. Opperbrulboei Jamey Jasta is even enthousiast als altijd. Naar hartenlust motiverende speeches eruit spuwend over gelijkheid en broederschap in de scene, alvorens As Diehard As They Come erin knalt. Last Breath wordt dan weer opgedragen aan Vinnie Paul, Lemmy Kilmister, Peter Steele en andere vergane helden. Na een bedankje van Hatebreed aan het adres van hun collega’s deze avond, wordt met de dicht geplaveide groovemuur van Destroy Everything en de inspirerende afsluiter I Will Be Heard een vermakelijke show neergezet.

Hatebreed in 013, foto Paul Verhagen

Dimmu Borgir in 013, door Paul Verhagen

Dimmu Borgir
Na een lange tijd is Dimmu Borgir terug met de nieuwe plaat Eonian. Maar liefst 8 jaar heeft het geduurd, en het brengt ze dan ook na een festivaltour eveneens in het clubcircuit. En hoewel hun liveshows qua kwaliteit uiteenlopen, zit het vanavond wel snor. Een kristalhelder geluid is weliswaar nog niet aanwezig, maar er valt genoeg te genieten met de symfonische black metal van deze Noren. De eerste helft is, afgezien van The Serpentine Offering, duidelijk bestemd voor nieuwer werk. Hierbij is atmosferische orkestratie het sleutelwoord, fraai opgebouwd en in een midtempo groove gebracht.

Het theatrale aspect is natuurlijk mooi, maar vanaf het indrukwekkende Council of Wolves and Snakes gaat het tempo omhoog en krijgen die orkestrale arrangementen een bijrol. Het werk dat volgt bestaat uit ouder materiaal, en laat toch zien hoe Dimmu Borgir ergens twee gezichten heeft, die tegen elkaar uitgebalanceerd trachten te worden. Met Puritania, Indoctrination, Progenies of the Great Apocalypse en het furieuze Mouning Palace als gevolg. Het concludeert een desondanks sterk optreden die verschillende kanten van de band laat zien.

013 Tilburg, foto Paul Verhagen

Kreator in 013, foto Paul Verhagen

Kreator
Met Kreator kun je eigenlijk zelden een slecht optreden verwachten. De thrashgigant is een graag geziene gast in zalen en op festivals. Maar met zoveel optredens aanschouw je het ene moment een hoogtepunt en het andere moment een prima afsluiter. Vandaag is het die laatste. Het geluid is al de hele avond niet optimaal, de setlistkeuze weinig verrassend en de gebruikelijke confetti en vuur doen het optreden niet vlammen. Maar zelfs dan valt niet te ontkennen dat Kreator nu eenmaal een ontzettend goede band is met heerlijke klassiekers op zak. Zo wordt er geopend met Enemy of God, dat natuurlijk altijd lekker binnenkomt. Dit wordt gevolgd met een stukje nieuw en oud in de vorm van Hail to the Hordes en Awakening of the Gods. Hoewel de band op strakkere wijze menige zaal heeft afgebroken, weten toffe meezingers als Fallen Brother, het gejaagde Phantom Antichrist en het heerlijke midtempo Phobia genoeg te overtuigen. De oerdegelijke show wordt gewelddadig afgesloten met Violent Revolution en Pleasure to Kill.

Al met al is deze European Apocalypse zonder meer geslaagd. En met name nog dankzij die variatie in bands zeker voor herhaling vatbaar, want het was ongetwijfeld verfrissend om in een avond death, hardcore, black en thrash metal te aanschouwen. Kortom, een gezellige metalavond uit met voor ieder wat wils.