Polygondwanaland, Flying Microtonal Banana, Gumboot Soup….het zijn enkele van de vijf albums uitgebracht in 2017 door het illustere King Gizzard & the Lizard Wizard. En opnieuw zijn deze hoogpriesters van de hedendaagse garagerock terug in de lage landen om deze recente liederen te vertolken. Al sinds 2014 verzorgen ze jaarlijks een dienst in de kerk van Paradiso, anno 2018 zelfs twee uitverkochte avonden achter elkaar. Het is aan de maffe Australiërs en support van Mild High Club om deze maandagavond onvergetelijk te maken.
Tekst: Merijn Siben, foto’s Rick de Visser
De psychedelische funkers van Mild High Club doen hun naam eer aan. De band uit Los Angeles presenteert namelijk met eenzelfde kalmte als een zekere Amsterdamse groente hun jazzy psychfunk. Het is niet zozeer een opwarmer als een cooling down in de steevast snikhete Paradiso. Wellicht is het iets te easy listening (spacy listening?), want door het rumoerige publiek transformeren de soepele ritmes en ontspannende orgels al gauw in achtergrondmuziek. Ook Gizzard-frontman Stu Mackenzie komt een stukje meefluiten. Al met al, is de laidback funk van Mild High Club verre van slecht, en al helemaal niet verkeerd bij het indrinken.
Plotsklaps begint de Paradiso uiterst vol te raken met een ongeduldig publiek, hunkerend naar een dosis King Gizzard & the Lizard Wizard. Consistent touren, een breed scala aan muzikale invloeden en de vele albums uitgebracht in 2017 hebben de ijver wereldwijd beloond. Doe daar ook nog eens een strakke live-presentatie inclusief hallucinante visuals bij en je hebt een band die jaar in jaar uit er steeds meer zieltjes bij wint. Met een rijke combinatie aan stuwende ritmes, fuzzy gitaarriffs en psychedelische synths is het simpelweg een muzikale belevenis om van te smullen.
Het staat dan ook buiten kijf dat de zaal al vlot omgetoverd wordt tot een pit, inclusief crowdsurfers en stagedivers eroverheen gedrapeerd. Voor velen is het een beproefde show, want een groot deel van de toeschouwers is er steevast bij in de Paradiso. Een setlist met een focus op nieuw werk dient dan ook de magie van de vorige optredens te herhalen. En dat lukt met gemak dankzij een enthousiast ontvangen Rattlesnake, het groovende Greenhouse of het haast old school metalmonster Digital Black. Het 1500-koppige publiek zingt bij Robot Stop van Nonagon Infinity luidruchtig mee. De positieve ontvangst van het kersverse materiaal laat een band zien met talent voor het schrijven van uitdagende edoch pakkende songs, met een kop en een staart.
De energie lijkt nergens echt te haperen. Sterker nog, de circle pits worden groter en het aantal ‘partywaves’ met crowdsurfers neemt alleen maar toe. Vreemd dus dat King Gizzard zo’n uitbundig optreden met een anticlimax eindigt als het ietwat tamme Beginner’s Luck. Anderzijds biedt het wel even de mogelijkheid om af te koelen en te ontspannen.
En het valt uiteindelijk niet te ontkennen: ook dit keer stond King Gizzard garant voor een uitputtend maar ontzettend geslaagd feestje, en dat op een maandagavond. Het strakke spel, de knappe visuals en de tomeloze energie maken King Gizzard & the Lizard Wizard een band die je gezien moet hebben. Of dat nu één keer is, of twee keer, of tien keer: spijt zul je er niet van krijgen. Tot volgend jaar?
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.