Hij is een ambtenaar die fulltime in zijn hobby de muziek stapte, hij is een Brabander in Friesland en een Fries in Brabant, hij is de man bij wie de erfenis van Walrock en Dynamo Open Air in goede handen lijkt, getuige harde, uitverkopende initiatieven als Into The Grave en Dynamo Metal Fest en hij schoof aan voor een interview met NMTH: Paul van Berlo. De grote kerel met het rossige haar is ook verantwoordelijk voor de Friese spin offs Into Darkness (black, doom, death en meer) en Into The Void: het stoner-sludge-doom-en-meer-harde-gitaarmuziek festival dat zaterdag 24 oktober in de hagelnieuwe Neushoorn te Leeuwarden de derde editie beleeft. NMTH is van de partij voor deze toch spannende editie: “Je hebt wel vijftien bands over de vloer in een accommodatie die net drie dagen open is.”
Door Ingmar Griffioen
Van Berlo is een man die van aanpakken houdt. Als NMTH hem probeert te bellen staat hij ergens in de bossen een potentiële locatie voor een nieuw festival te bekijken en we hebben de hoorn amper neergelegd of hij gaat fuseren met het Brabantse Loud Noise. Hij gaat dus samen met dezelfde organisatie (van Tjerk Maas) waarmee hij het Dynamo Metal Fest opzette. Na jaren en jaren van mijmeringen over Dynamo Open Air was er een staaltje doorpakken voor nodig om weer een Eindhovens metalfestival in de openlucht uit de grond te stampen. “Als je niet begint dan gebeurt er niks, dat is mijn motto. Als we een idee hebben, dan gaan we het ook doen. Zo zijn al die initiatieven van de grond gekomen.”
Het verhaal van Paul van Berlo is te mooi om niet te vertellen. Want, hoe is hij nu precies in de muziek gerold?
“Ik heb een opleiding gedaan voor overheidsmanagement en heb daarna bij gemeenten gewerkt. Tot vorig jaar ben ik ambtenaar geweest. Ik ben altijd muziekliefhebber geweest, toen ik dertien was ging al het geld al op aan platen en concerten. Zo was ik altijd veel met muziek bezig, maar nooit professioneel. Op een gegeven moment, ergens rond 2003, was ik bij een concert van Ozark Henry en sprak iemand van het Friesch Dagblad. Ik vertelde hem dat ik altijd al foto’s wilde maken en een ideaal concertbeeld voor ogen had. ‘Dat kun je wel voor mij doen’, zei hij en zo ben ik daar ingerold.
“Van de krant ging het naar 3voor12 Friesland, daar vroegen ze of ik er niet ook een stukje bij kon schrijven, toen of ik hoofdredacteur wilde worden en vervolgens gingen we clubavonden organiseren. Zo ging het van kwaad tot erger.”
Tot het moment dat je je baan moest opzeggen?
“Op een gegeven moment was ik bij de Lokerse Feesten en hoorde ik een vet nummer en dacht ‘dat bandje moet ik eens naar Leeuwarden halen’. Een jaar later was ik er pas achter van wie dat nummer was en besloot ik Customs naar Friesland te halen. Er stond een gevangenis net leeg met een zaaltje erin en daar kon ik wel concerten organiseren. Na afloop zei de beheerder dat ze wat meer reuring in de gevangenis wilden en of ik dat niet iedere week kon doen. Dat is Podium Asteriks geworden (met mede-oprichters Peter Reen en Sjoerd Bootsma, IG).
“Dan krijg je ook contact met boekers, pers en zo, je bouwt een netwerk op; dus dan is het makkelijker om daar wat dingen bij te organiseren. We deden een paar grotere dingen in de gevangenis en toen zag ik een mailtje dat Waldrock ermee stopte, dus dan gaan we een metalfestival organiseren. Dat is Into The Grave geworden. Vanuit Asteriks en Into The Grave zijn ook Welcome To The Village en Into The Void ontstaan. Ik ben nu al een jaar of drie weg bij Asteriks en doe sinds vorig jaar Dynamo erbij en zo groeit het iedere keer door.”
Van Berlo deed ook een nog een aantal jaar de (metal-)programmering voor het Freeze Festival in Leeuwarden, maar is daarmee gestopt toen ze met Welcome To The Village begonnen. September is een lastige maand voor metal, voegt hij toe.
“Dan zijn er bijna geen bands op tour. Sowieso moet je binnen de metal eigenlijk een jaar van tevoren met je bands bezig zijn. Anders liggen ze al vast. Andere festivals doen dat ook dus je moet wel. Ik heb mijn programmering voor Into The Grave 2016 al helemaal rond.”
Over de locatie die hij zojuist bezocht wil, Van Berlo niet veel meer kwijt dan dat het een ‘nieuw festival in een bos in Brabant’ betreft.
“Dat is allemaal nog in de pre-conceptuele fase. Er is een idee en dat is nauw verbonden met een eventuele locatie. Daarom zijn we nu aan het kijken. Dan is het nog maar de vraag of we iets vinden dat geschikt is en dan nog of het ook daar zou kunnen.”
Het is onzeker of er genoeg tijd en gemeentelijke bereidheid is om het idee tot een festival te laten evolueren. Tegelijkertijd is het typerend voor de hands-on aanpak van Van Berlo.
“Als je niet begint dan gebeurt er niks. Dat is mijn motto altijd geweest. Er zijn veel clubs die een idee hebben en dan eerst naar de gemeente of een fonds gaan om geld daarvoor te vragen. Dat duurt vaak heel lang voor er een besluit is genomen. Vaak te lang en dan is het nog onzeker of je het dan ook vaker kan doen. Ik heb daar nooit teveel van afhankelijk willen zijn. Als we een idee hebben, dan gaan we het ook doen. Zo zijn eigenlijk al die dingen van de grond gekomen; gewoon doen en dan zien we wel hoe het loopt.”
Die referenties aan Waldrock, die hunkering naar wat dat festival was; dat is toch een erfenis waar je nooit meer van los komt?
“Ik heb daar geen last van. Er is altijd een herinnering aan toffe dingen en het was natuurlijk een heel tof festival. Dus mensen zeggen: ‘Waldrock moet terugkomen’. Dat zeggen ze ook over Dynamo Open Air. Kijk: die festivals zijn natuurlijk niet zonder reden verdwenen. Daarvoor in de plaats zijn weer andere festivals gekomen als Dokk’em Open Air en Into The Grave. Er zullen altijd herinneringen zijn en die heb ik ook, maar er waren ook zat dingen die er minder goed aan waren. Dat ze er nu niet meer zijn, was niet omdat het goed ging hè.”
Tegelijkertijd is het verlangen naar zo’n festival ook wel weer de reden dat je met een Dynamo Metal Fest kan komen.
“Dat speelt natuurlijk wel mee. Ook de naam. Die is wel gekoppeld aan het jongerencentrum dat vroeger een band had met dat andere grote festival. Die band hebben wij ook en vandaar dat we die naam ook gebruiken. Dan heb je natuurlijk al snel die associatie met vroeger. Wij zelf ook, want wij gingen er ook heen. Dat is aan de ene kant een voordeel, aan de andere kant leg je jezelf ook een bepaalde druk op, want mensen verwachten dan ook iets. Maar volgens mij gaat dat tot nu toe goed. Er waren ook veel mensen met oude Dynamo Open Air-shirts op de eerste editie, soms met hun kinderen. En 25% van de bezoekers was onder de 25, dus die hebben het nooit meegemaakt.”
Dat is bemoedigend met oog op de toekomst.
“We proberen bij alle festivals ook bands te boeken die bij de kids populair zijn. Het is natuurlijk makkelijk om bands te boeken die je zelf leuk vindt, maar dat zijn per definitie oude lullen bands, want wij zijn ook oude lullen. Je moet daar een mix in proberen te vinden. Zo hadden we dit jaar op Dynamo Metal Fest Death Angel en Nuclear Assault, aan de andere kant heb je dan Alestorm, dat momenteel heel populair is bij de kids. Voor Into The Grave hetzelfde verhaal: met Obituary en Sepultura hadden we bands van vroeger, terwijl Sabaton juist bij de jeugd populair is. Zo probeer je jong en oud tevreden te houden, krijg je een gemengd publiek binnen en dat is ook het leukste denk ik.”
Het tijdschema voor de derde Into The Void is vorige week bekendgemaakt. Hoe gaat het met de kaartverkoop?
“Goed. Ik wilde 500 man en dat gaan we wel halen. Wel spannend is dat we in Neushoorn zitten en die wordt nog gebouwd. Die had al open moeten zijn, maar dat is wat uitgesteld (de eerste concerten moesten verplaatst worden naar andere Friese zalen, IG). Ik denk dat mensen ook wachten tot die toko werkelijk klaar is. Nu gaat die drie dagen van tevoren open en dat is wel kort dag. Maar de zaal is wel af en we zijn volop bezig met de voorbereidingen. Je hebt natuurlijk wel vijftien bands over de vloer in een accommodatie die net drie dagen open is. Maar ik verwacht dat er op het laatste moment nog kaarten verkocht worden.”
Zijn festival is niet het proefkonijn, die eer geldt de Britse songwriter Fink op woensdag 21 oktober. Donderdag speelt een metalcoreband, vrijdag gaat Planet Delsin met techno de zaal al wat dieper testen en zaterdag mag Into The Void het gebouw, als eerste festival, op drie plekken tegelijk onder vuur nemen. Er is dan in ieder geval al wat geld door de kassa en bier door de pomp gevloeid.
“Precies. De mensen die er zitten hebben natuurlijk wel wat ervaring met het draaien van concerten en festivals. Dus dat komt helemaal goed.”
Je moet ook echt 500 man ontvangen?
“Begrotingstechnisch is dat wel het aantal om rond te komen ja. Maar zoals ik het nu inschat, gaan we dat wel halen. Misschien zelfs een beetje meer.”
Is Into The Void geleidelijk gegroeid naar drie zalen en deze grootte?
“Into the Void was zo’n wens van mij, omdat ik zelf heel erg van die muziek, stoner en sludge, houd. Daar wilde ik graag een festival mee organiseren, maar bij Asteriks kwam ik er telkens niet aan toe omdat ik te druk was met reguliere concerten en ook Welcome To The Village. Toen ik daar weg was, had ik alleen Into The Grave overgehouden en opeens heel veel tijd. En dus de kans om dat stonerfestival te organiseren. De eerste keer zet je dat een beetje voorzichtig neer, dat was bij Romein en met beperkt budget. Toen hadden we 200 bezoekers en was het supergezellig.
“Daar was ik zeker niet ontevreden over. Romein is echt een zaal met maar één podium, dus acht bands was wel een beetje de max. Omdat het goed ging hebben we vorig jaar wat grotere bands geboekt en dus hadden we vierhonderd man. Toen kwam er een nieuw podium en dus de kans om twee zalen te gebruiken. Zo gingen we voor vijftien bands op twee podia en er is zelfs nog een derde bij omdat in het café ook twee bands spelen. Even kijken hoe de opkomst is dit jaar, maar er zijn nog meer ruimtes in de nieuwe Neushoorn en eventueel zelfs nog dingen mogelijk met het theater er tegenover. Dus groeipotentie genoeg. We hebben nu een mooie line-up, misschien dat we volgend jaar nog een ruimte erbij nemen waar we ook wat experimentele dingen gaan doen.”
Kun je zelf nog een beetje genieten tijdens een festival?
“Dat valt niet altijd mee. Bij Into The Void gaat het wat makkelijker, omdat de hele productie gedaan wordt door Neushoorn. Zo kan ik ook veel meer als gastheer rondlopen, bands ontvangen en met mensen praten. Die rol wil ik eigenlijk bij die andere festivals ook hebben. Je bent natuurlijk het hele jaar bezig met de organisatie en dan wil je op de dag zelf zo weinig mogelijk doen. Tot nu toe is de praktijk zo dat ik altijd bezig ben. Maar naarmate de dag vordert neem ik ook een biertje en dan ga ik eens op het plein staan. Dan kan ik wel genieten hoor en dan vooral van het feit dat andere mensen aan het genieten zijn.”
Na Into The Void kun je nog niet op je lauweren rusten, want dan volgt nog de tweede editie van Into Darkness, een festival voor black metal en…
“Het is breder dan dat, de duistere kanten van de muziek worden aangeboord. Tegenwoordig zijn er veel bands die crossover-dingen doen; tussen occult en black en folk. Je hebt ook funeral doom en black sludge, allemaal dingen die bij elkaar liggen, maar toch ook weer anders zijn. De traditionele black metal is nog maar een heel klein onderdeel van dat grotere spectrum. Kijk; het zijn allemaal niches en niches binnen de niche. Maar het zijn allang niet meer de traditionele mannen met corpsepaint, een onleesbaar logo en hoge kruizen.
“Black metal en dat hele spectrum is momenteel redelijk hip. Sinds een jaar of 5 merk je dat het met bands als Wardruna, Hexvessel en Cult Of Luna opkomt en een breder publiek aanspreekt en bij hippere mensen aansluit dan de traditionele black van bands als Watain en Immortal.”
Van Berlo noemt wat Incubate dit jaar in het Natuurtheater deed met bands van Secrets of the Moon en Ruins Of Beverast tot de Brabantse doomers GGU:LL en folky black als Dornenreich en Empyrium als referentie: een bredere kijk op de donkere kanten van de muziek.
Na Into Darkness, op 28 november met negen bands in Neushoorn, hebben Van Berlo en zijn crew wel even rust.
“Tot Dynamo Metal Fest op 16 juli. Maar ondertussen doen we wel links en rechts wat losse concerten. In november hebben we nog een keer vier Belgische metalbands in Neushoorn staan en Arch Enemy in Iduna.”
De vier festivals die je nu organiseert, zien we terug in 2016?
“Jazeker. Ik ben dus vorig jaar gestopt met mijn werk als ambtenaar en hou me nu volledig bezig met het organiseren van de festivals. Met die dingen moet ik mijn geld verdienen. Ik doe dat samen met een partner en dan hebben we er ook nog een boekingsbureau bij: Loud Noise uit Brabant. Ik ben Brabander hè. Ik ben dan wel 25 jaar geleden naar Leeuwarden verhuisd, maar ik zit de halve week in Brabant. Voor mij voelt het allebei als thuis, ik woon al zolang in Leeuwarden dat de stad voor mij geen geheimen meer heeft.”
Dit weekend is Desertfest in Antwerpen. Een festival dat zich op vergelijkbare stijlen richt lijkt me concurrentie. Hoe kijk je daar tegenaan?
“Daar staan ongetwijfeld bands die bij ons op de bill hebben gestaan of staan en zonder meer bands die ik ook tof vind. Desertfest is in mijn beleving wat meer op de rock en stoner, terwijl Into The Void toch ook doom en dit jaar ook veel psychedelica heeft. Een band als Sólstafir, My Sleeping Karma of Jambinai zijn wat meer sfeerrijk en dat is toch wat minder rechttoe rechtaan gitaar pompen. Daar hou ik ook erg van, maar ik probeer een beetje de mix erin te vinden.”
Into The Void, zaterdag 24 oktober in Neushoorn, Leeuwarden met vijftien acts, waaronder headliners Mono (Japan) en Sólstafir (IJsland). Verder treden The Ocean, Ufomammut, My Sleeping Karma, Christian Mistress, King Hiss, Mist, Your Highness, Magister Templi, Wucan, Mother Engine, Obese, Jambinai en Deville op. Never Mind The Hype doet verslag.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.