De Amsterdamse, hardcore punk-veteranen van Vitamin X brachten onlangs na zes jaar weer een langspeler uit: Age of Paranoia. Het is tevens hun eerste plaat op Southern Lord Records. Vrijdag 22 juni dopen ze de release officieel in de OCCII te Amsterdam. Politicoloog, actief lid in de Amsterdamse fractie van Partij van de Dieren, gitarist en tekstschrijver Marc Emmerik wilde voor deze gelegenheid wel het één en ander toelichten. Ik sprak met hem over onder andere de samenwerking met Greg Anderson en Southern Lord Recordings, het tijdperk van de gekte, J. Mascis en het favoriete T-shirt van Brent Hinds.
Door Timothy Aarbodem
Vitamin X staat bekend om sociaal-maatschappelijke kritiek, enigszins met een knipoog. Het nieuwe album heet ook ‘Age of Paranoia’. Om maar met de deur in huis te vallen, zijn wij met z’n allen zo paranoïde geworden?
De technologie, internet, de mobiele telefoon, bepaalde leiders die gekozen zijn, bepaalde beslissingen die zijn genomen door de meerderheid van een bevolking… het duidt er voor mij op dat mensen niet alles meer op een rijtje hebben. De snelle afbraak van de aarde, milieuvervuiling, smelten van de ijskappen, noem maar op. Dat is echt iets van de laatste 10, 20, 30 jaar en dat gaat steeds sneller. Er moet snel iets gebeuren denk ik. Veel nummers op het nieuwe album hebben links met deze onderwerpen. ‘Age of Paranoia’ gaat bijvoorbeeld over dat je niet meer weet welke kant je op moet gaan. Op de albumhoes (ontworpen door Marald van Haasteren, zie hieronder) zie je ook twee schedels, de één kijkt naar links en de ander naar rechts, dat heeft wel een dubbele betekenis. De hersens die er uit komen symboliseren eigenlijk het overkoken van je brein. Het nummer ‘Short Circuit’ gaat over de kortsluiting van je hersenen.
Je zou kunnen zeggen dat het een soort conceptalbum is. Het nummer ‘Media Messiah’ gaat over de media die in dit tijdperk een steeds grotere rol speelt. Je weet eigenlijk niet meer wat echt of onecht is, fake news. Er zijn verschillende partijen die lobbyen voor hun eigen parochie. Bepaalde leiders in de wereld vertolken leugens als waarheid. Dat heeft allemaal met elkaar te maken. Het betekent niet ‘paranoia’ puur in de zin van ‘paranoïde’, al heeft dat er ook wel mee te maken. Veel mensen zijn in dit tijdperk paranoïde geworden van alles en nog wat. Het is eigenlijk een soort van gekte, een tijdperk van de gekte. Wij hebben vaak politieke teksten gehad. Ik ben afgestudeerd politicoloog en schrijf ook de teksten, vaak wel met een knipoog, een beetje sarcastisch of schertsend. Dit nieuwe album is toch wel wat harder qua thematiek, er zit dit keer wat minder humor in. De maatschappij is ook erg verhard.
In februari kondigden jullie een nieuwe boeker (M.A.D. Tourbooking) aan en nu hebben jullie ook een nieuwe release op een nieuw label. Waarom komt dat nu zo bij elkaar op dit moment in jullie carrière?
Wij hebben al eerder contact gehad met grotere labels voor het album Full Scale Assault (2008). We waren bijna getekend door Relapse en het was al een soort van rond. Alternative Tentacles van Jello Biafra (Dead Kennedys) had ook interesse, daar hadden wij ook een soort van deal mee. Helaas is dat toen allemaal niet doorgegaan, terwijl wij in die scene één van de bekendere bands zijn. Nu wij dit album opnamen wilden wij het proberen om bij een groter label te gaan. Veel mensen begrijpen niet dat wij, in hun ogen, een grote band zijn, maar niet bij (een wat) groter label zitten.
De tijd is er nu wel rijp voor. Vroeger was die punkscene een soort van anti-grote labels. Je werd dan gezien als sell-out. Dat was tien jaar geleden, maar dat is nu eigenlijk niet meer zo. Je ziet nu op alle spijkerjacks en leren jassen patches en buttons van allerlei soorten bands, zowel mainstream en underground, of metal- en hardcore-bands door elkaar heen. Dat is nu niet meer zo gescheiden. Het is voor ons dus een goed moment. We hebben met meerdere maatschappijen gesproken, maar Southern Lord was op dit moment het beste voor ons. Zij hebben nog links met de underground, terwijl ze wel een wat groter label zijn. Greg Anderson van Sunn O))) komt zelf ook uit de punkscene en was vroeger straight-edge. Anderson is super-enthousiast over ons, dus dat is ook leuk. Hij heeft ons een paar jaar geleden in Los Angeles zien optreden en zei toen tegen mij: “Als jullie een nieuwe plaat gaan maken, moet je mij maar een bericht sturen.”
Tijdens het Southern Lord-festival in de Melkweg vorig jaar was al duidelijk dat de nieuwe plaat op het label uit zou komen. Hoe is deze samenwerking tot stand gekomen?
Ik ken Anderson al best wel lang. Hij zit ook in Goatsnake, een soort vervolg van de The Obsessed. De drummer en bassist zijn hetzelfde, de bassist is Guy Pinhas uit Amsterdam. Ik heb Greg 20 jaar geleden ontmoet en het is dus voor mij makkelijk om met hem in contact te komen. In LA heb ik hem ook uitgenodigd voor onze show en toen is hij langsgekomen. Wij zaten vroeger op Havoc Records, een Amerikaans label dat veel bands als Discharge en Wolfbrigade uitbrengt. Bands van dat label zijn ook overgestapt naar Southern Lord. Wij zaten als één van de weinige bands nog op Havoc Records. Dus nu zitten wij weer met Wolfbrigade op hetzelfde label.
Van begin af aan hebben jullie altijd al op buitelandse labels gezeten, maar na ruim 20 jaar waren jullie dus toe aan een groter label?
Jazeker! Wij hebben bijvoorbeeld nu al veel meer pers gekregen. In Nederland zijn wij niet zo bekend, maar nu hebben wij toch in een korte tijd al meer interviews en reviews. Pers en publiciteit wordt grootschaliger aangepakt op Southern Lord. Het is nu al een succes en de verkoop gaat ook goed heb ik begrepen.
Unsane, Power Trip, Baptists, een greep uit recente Southern Lord-releases. Nu dat jullie labelgenoten zijn, welke bands spreken jou aan?
Ik vind meerdere bands op Southern Lord leuk. Zij stonden altijd bekend als een soort stoner/doom-achtig label. Maar de laatste tijd hebben zij ook best wel veel hardcore punk en snellere, heavy bands uitgebracht, ook met invloeden van 70s of doom-bands. Anderson vindt de mix van hardcore punk met hardrock en metal bij ons heel bijzonder. Hij zei dat wij binnen de hardcore punk een nieuw, fris geluid hebben omdat wij meerdere stijlen door elkaar hebben gemixt.
Hoewel Vitamin X vooral bekend staat als oldskool hardcore band, zijn jullie niet bang om andere stijlen in de muziek te verwerken. En dat binnen een genre dat soms wel stug kan zijn.
Het is een stug genre ja, de nummers mogen ook niet te lang zijn. Wij hebben nu geloof ik voor het eerst een nummer van boven de 3 minuten. Tot nu toe wordt het goed ontvangen. Als vroeger een nummer 45 seconden was, dan was dat al lang ha ha! Op de plaat staat nog wel een nummer van 39 seconden, dus zo nu en dan gooien we er nog wel korte nummers tussen.
Jullie werkten eerder al samen met John Brannon van Negative Approach. Op ‘Age of Paranoia’ zijn J. Mascis (Dinosaur Jr, Witch) en Bubba Dupree (Void, Brant Bjork) te horen die elk een loeiende gitaarsolo hebben aangeleverd. Je weet ze wel te strikken!
Wij zijn ondertussen ook geen onbekende band meer, dan gaat het al wat makkelijker om contact te leggen. Binnen de scene ken je toch wel bepaalde mensen. Zo ben ik bijvoorbeeld met J. Mascis in contact gekomen via de baas van Tee Pee Records en Graham van Annihilation Time/Lecherous Gaze. Graham is de roadie geweest van J. Mascis en via hem en Dave (Sweetapple, Tee Pee Records) heb ik contact met hem gelegd. Wij hadden een nummer dat een beetje een Dinosaur Jr-achtig intro had, dus ik wilde J. Mascis graag een solo laten doen. Ik heb een paar keer met hem gemaild en hem uiteindelijk kunnen overhalen. Hij heeft een solo in het hele nummer gedaan. Ik zei tegen hem: “Je hoeft alleen een solo te spelen in het intro.” Toen de tape begon speelde hij van begin tot eind en zei: “Nee, ik doe het hele nummer en daar haal je maar uit wat je wilt.” Uiteindelijk klonk het zo cool, ook over de zang heen, dat wij het maar zo hebben gelaten. Hij speelt een solo van twee minuten lang, van begin tot eind, het hele nummer door.
Bubba heb ik bij Brant Bjork ontmoet. Hij speelde vroeger in Void, een bekende Washington DC band waar wij allen fan van zijn. Dus ik vroeg hem na de show of hij een solo wilde spelen en dat vond hij hartstikke leuk. Hij had al 25 jaar geen hardcore gespeeld, maar het klinkt nog echt als Void! Ik heb hem een versie gegeven waarop ik een solo doe om hem een idee te geven. Hij vond die solo al hartstikke goed, maar ik kan zelf geen Void-solo doen. Hij heeft drie versies gemaakt en die klonken allemaal anders.
22 juni wordt de plaat officieel ingewijd in thuisstad Amsterdam, in de OCCII samen met drie andere bands: Open Wounds, Savage Beat en Pressure Pact. Zou je iets kunnen zeggen over deze avond en de bands?
Open Wounds is een band van onze zanger Marko (Korac), hij speelt daar gitaar in. Het is een beetje een begin jaren ’80, hardcore punk-achtige band. Savage Beat is een Oi-punk-achtige band met oud leden van Vitamin X. De zanger van onze eerste 7 inch speelt daar in met de bassist die een tijd lang ook onze invalbassist is geweest. Pressure Pact is een jonge band uit het zuiden van Nederland, zij spelen hele snelle hardcore. Wij gaan zelf veel nieuwe nummers van de plaat spelen, voor de eerste keer! Dat wordt een leuke avond, hoop ik, ha ha ha…
Het valt mij op dat jullie bijna nooit in Nederland spelen, maar vooral in het buitenland.
Wij spelen niet zo veel in Nederland, omdat we best veel aanbiedingen krijgen vanuit het buitenland. Heel veel Nederlandse artiesten dromen ervan om in het buitenland te spelen. Wij vinden het wel leuk om hier te spelen, maar de wereld is groter dan Nederland alleen. Vanaf onze eerste LP zaten wij al op Amerikaanse labels en zij concentreren zich op andere gebieden. Nederland is natuurlijk een kleinere afzetmarkt voor hen, wij zijn hier dus ook niet zo goed gepromoot. Als wij in Amsterdam of andere plekken spelen, is het meestal wel vol hoor. Wij kunnen ook niet elk weekend van de maand spelen, wij hebben ook nog andere dingen in ons leven. We moeten vaak kiezen, gaan we in Nederland of bijvoorbeeld in Barcelona een show doen, of New York, of elders? Vaak kiezen wij dan toch voor die buitenlandse shows. Maar in Nederland hebben wij ook veel leuke shows gespeeld hoor, en dat doen wij nog steeds.
Jullie hebben al vele windstreken gezien. Zijn er nog plekken waar je graag een keer zou willen spelen?
Wij zijn wel bijna overal geweest ja, maar wij zijn nog niet in bepaalde Zuid-Amerikaanse landen, Afrika of China geweest. Dat zijn misschien wel leuke landen om te spelen.
Tot slot, hoe komt dat VX- shirt op het lichaam van Brent Hinds terecht?
Kijk, wij hebben veel getoerd in Amerika. Een aantal van die bands, zoals de jongens van Baroness, komen oorspronkelijk uit de hardcore scene. Hoewel bands als Baroness en Mastodon nu wel een andere stijl spelen, houden zij nog steeds van dat soort muziek. Onze hoestekenaar (voor Full Scale Assault, About to Crack) is John Baizley van Baroness. Hij heeft een paar keer ingevallen bij Mastodon. Zodoende hebben zij ons weer leren kennen. Brent is gewoon een fan en hij vraagt mij om zo’n T-shirt. Dat Mickey Mouse T-shirt is zijn favoriete shirt zegt hij. Als je mij 20 jaar geleden had verteld dat Bootsy Collins van Funkadelic, James Brown, etcetera, zou hangen samen met iemand met het T-shirt van mijn band, zou ik dat echt niet hebben geloofd. Dat is echt bizar!
Age of Paranoia is 18 mei verschenen via Southern Lord Recordings, bijvoorbeeld via Bandcamp te bestellen en onder meer via Spotify te beluisteren:
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.