Pieter Hendriks draait al enkele jaren mee in de Nederlandse muziekscene. De van oorsprong Eindhovense muzikant verdiende zijn strepen halverwege de jaren 90 in de vruchtbare NL hardcorescene als drummer in bands als Reaching Forward en Born From Pain, en speelde niet lang geleden ngo met de bluesrockers van Black Bottle Riot. Maar de pandemie bracht geen stop aan zijn muzikale activiteiten, daar hij niet alleen bezig is met een nieuwe plaat met de punkwave band The Establishment, maar eerder dit jaar ook nog onder de noemer Soothsayer Orchestra een bijzondere darkfolk/americana plaat heeft uitgebracht, via het Nijmeegse Lay Bare Recordings. Druk bezig met een vervolgalbum, spraken we Pieter over de hardcore scene van vroeger, de debuutplaat en muziek maken voor einzelgängers. 

Tekst: Merijn Siben

Al sinds zijn vijftiende is Pieter Hendriks actief. Het begon allemaal in de hardcore/punk scene (zo drumde hij nog die dikke tweede plaat voor Born From Pain in, Sands of Time uit 2002). Later besloot hij andere muzikale uitdagingen aan te gaan, variërend van blues tot triphop, sludge tot americana. Dit in combinatie met een zolderkamer studio, stukje bij beetje opgebouwd in de laatste jaren, heeft het tot Soothsayer Orchestra geleidt. Het resultaat werd een bijzonder amalgaam van darkfolk, americana, noiserock en een vleugje doom dat meerdere elementen kanten van zijn muzikale verleden aanvinkt.

Je hebt voor diverse hardcore en bluesbands gespeeld. Hoe is van daaruit Soothsayer Orchestra ontstaan?
Het concept voor Soothsayer Orchestra kwam vlak nadat ik met mijn vorige band Black Bottle Riot was gestopt. Op de laatste plaat die ik met ze gemaakt heb, Indigo Blues, had ik het gros van de teksten geschreven en werd de sfeer qua muziek al wat grimmiger dan de eerdere platen. Na deze plaat had ik wat tekst en sfeer ideetjes in mijn hoofd voor een eventuele volgende plaat. Maar door een verhuizing en een nieuw kindje op komst besloot ik om met Black Bottle Riot te stoppen, dus die plaat is er niet meer gekomen. Deze concepten bleven echter rondspoken en zich ontwikkelen in mijn hoofd. Toen ik in mijn eigen studio wat meer met piano ging schrijven kwam ik in een creatieve bubbel terecht. Vanuit daar zijn de teksten en een groot deel van de liedjes uiteindelijk ontstaan.

Er zijn diverse bands waar je strepen in hebt verdiend. Je hebt bijvoorbeeld nog Sands of Time van Born From Pain ingeknuppeld. Hoe kijk je terug op die tijd? Heb je veel van de hardcorescene meegekregen?
Ik heb van 1995 tot 2005 in diverse hardcore bands gespeeld en veel shows over de hele wereld gedaan. De eerste waar we daadwerkelijk mee gingen touren en platen maken was Reaching Forward, wat een hele mooie tijd was. De hardcore scene destijds was heel erg levendig en divers, wat het heel interessant en verfrissend maakte. Daarna ging ik voor Born From Pain drummen wat ook een bijzondere ervaring was, veel mensen tot op de dag van vandaag benaderen me nog over de plaat die ik met ze gemaakt heb Sands Of Time. Erg leuk natuurlijk dat iets na al die jaren nog steeds leeft onder de liefhebbers. 

In welke andere bands ben je naast Soothsayer Orchestra nog meer actief momenteel?
Ik speel al een paar jaar drums voor punk/newwave band The Establishment, een supertoffe creatieve groep gasten. We hebben daar afgelopen jaar in de lockdown in een verlaten Amsterdam een nieuwe plaat mee opgenomen die in juli uit gaat komen. Voor de rest ben ik altijd bezig met diverse dingen, en altijd wel te porren voor nieuwe projectjes. Ik heb al een paar jaar van alles in de steigers staan met Ché Snelting (Herder/Born From Pain) en Sjarm (Modern Life Is War/Backfire) en we hebben ook al wat tracks opgenomen maar nog niet afgemaakt. Ik heb ook een blackened death metal project genaamd Temple of the Black Wolves met een goede vriend van me. Daarvoor schrijf ik alle muziek en doe ik de opnames, en hij doet alle zang en teksten. We hebben hiervoor al een langspeler vol van opgenomen, maar ik moet het nog eerst even flink gaan mixen, en dan kijken we daarna verder.

Pieter in zijn zolderkamer studio

De muziek op het debuut is aardig divers, met elementen uit de darkfolk, blues, doom en noise. Was het schrijfproces erg vrij wat dat betreft, of had je al gauw een idee welke kant je op wilde?
Het begon met ontzettend veel tracks, en uit die stapel heb ik echt een plaat samengesteld en afgemaakt. Het is echt allemaal gewoon gebeurd, zonder een directe visie of idee. Ik heb een plek in de bossen in de Eifel te Duitsland, daar staat een oude caravan waar ik vaak heen ga om te schrijven. De sfeer is daar precies goed, dus uiteindelijk zijn daar alle tracks samengekomen en is het één geheel geworden. Een vriend van me zei op een gegeven moment: “dit is wel redelijk goth dark folky.” Ik kende die hele term of stroming niet eigenlijk, dit gebeurde gewoon. Welk labeltje er nu opgeplakt wordt door mensen is allemaal prima natuurlijk.

Wat zijn de platen of artiesten die van invloed waren op de sound van Soothsayer Orchestra?
Het is heel grappig dat nu de plaat uit is, ik in recensies en interviews vergeleken word met allemaal artiesten waar ik eigenlijk helemaal niet echt door beïnvloed word. Ik ben voor deze plaat eigenlijk vooral beïnvloed door film en artwork. De teksten hebben heel erg bepaald wat voor muziek eronder is gekomen. Als ik terugkwam van schrijfsessies uit de Eifel met teksten en ideeën heb ik hier nieuwe muziek voor geschreven of heb ik uit mijn archief verdere stukken gehaald en het zo uitgewerkt. Iemand zei laatst dit: “Expect something like Tom Waits playing in Danzig or Wovenhand filling in for Pete Steele in Type O Negative”. Als er dan toch een labeltje op geplakt moet worden, is dit wel een bijzonder compliment. 

Hoe heeft het tot een release via Lay Bare Recordings geleid?
Ik had niet het idee om deze liedjes uit te brengen, maar op een gegeven moment had ik een stuk of zes tracks zo goed als klaar. Deze heb ik toen naar wat muzikale vrienden gestuurd, gewoon voor de leuk om tracks te delen. Toen zei mijn makker Tom Schilders (de absolute koning van Eindhoven) dat ik eens contact moest opnemen met Désirée van Lay Bare Recordings. Désirée reageerde heel erg enthousiast en wilde graag de plaat uitbrengen. Ik wilde eerst een 7 inch uitbrengen met vier songs, maar zij wilde liever een volledig album. Toen heb ik nog een aantal liedjes verder uitgewerkt en heb ik alle tracks laten masteren door Marc van Duivenvoorde (Perimeter Audio) en artwork laten maken door Dickie de Wit (Gold Tattoo Eindhoven). De samenwerking en contact met Désirée is heel erg fijn, een echte muziekliefhebster met het hart en ziel op de juiste plek. 

Voor de videoclip van Amidst the Coiling Snakes hebben we een primeur gedaan. Kun je wat vertellen over hoe de video tot stand is gekomen? Zo zie ik fragmenten die me aan een soort (Noors/Viking) offer/ritueel doen denken. En hebben jullie echt een piano in lichterlaaie gezet?
De clip is geschoten door Ruben Aldenhoven en Koen Rutten, zij hebben onder andere de Severe Torture video gemaakt voor het nummer Decree of Darkness. Toen we de clip bedachten zat ik midden in de serie Vikings, dus daar is het hele eind stuk wellicht onbewust door geïnspireerd. Voor de rest hadden we ook het eerste seizoen van True Detective in gedachten als vibe. Die piano is inderdaad de fik in gegaan, die brandde heel erg lang en goed, was een bijzondere avond vol drank en vuur.

 

Wat zijn de volgende plannen met Soothsayer Orchestra?
Oorspronkelijk was het een studio project, maar ondertussen heb ik een band met toffe muzikanten bij elkaar. Het plan was dus oorspronkelijk om het podium op te gaan voor shows, maar dat is logischerwijs even in de koelkast gezet. Ik had begin dit jaar een ontzettend creatieve periode gehad waarin ik heel veel geschreven heb. Ik zit nu midden in een verhuizing, in mijn nieuwe huis ga ik een grotere studio bouwen. Daar ga ik dan na de zomer alles goed opnemen en de nieuwe plaat verder uitwerken. 

Ga je met het vervolgalbum verder op de huidige stijl, of zijn er ook andere invloeden die je de volgende keer wilt meenemen?
Er zitten zeker nieuwe invloeden in de nieuwe songs. De vorige plaat had een redelijk spiritueel thema, vooralsnog gaan de thema’s in de nieuwe songs wel een andere kant op. Maar het geheel blijft donker, ik ben allergisch voor vrolijke muziek en zon. Dus de muziek blijft voor zonhatende einzelgänger freaks. 

Het debuut van Soothsayer Orchestra is in februari 2021 op vinyl uitgebracht via Lay Bare Recordings, en te bestellen via de webshop evenals Bandcamp. Tevens is de plaat te beluisteren via Spotify: 

 

 

 

 

 

 

 

 


Deel dit artikel