Ter Ziele 2025, foto Ian Geerts (Mortus)

Ter Ziele – Embodiment of Death, uit via Tartarus Records

The Embodiment of Death: wat een brute titel om aan je debuutplaat te geven. Maar als je deze release van Ter Ziele tot je neemt begrijp je waarom. De dodelijke doomers uit Friesland hebben met deze langspeler, nu uit via Tartarus Records, een behoorlijk verpletterend sludge epos gebrouwen. Eentje die duidelijk laat zien waarom ze nog voor het verschijnen van The Embodiment of Death al op toonaangevende festivals als Soulcrusher, Into the Void en Into the Grave stonden. En support verzorgden voor vermaarde bands als Celeste, Wiegedood en Witching. Toch is deze release niet zomaar tot stand gekomen. Twee jaar na ons vorige gesprek, gaat ondergetekende opnieuw rond de tafel met chronisch goedgemutste drummer Jouke Grit.

Tekst: Merijn Siben

Wanneer ik Jouke aan de andere kant van de Zoomlink tref, heeft hij er net een drukke dag op werk op zitten. ‘Ik heb net een weekje vakantie gehad, dat heb je als je leraar bent, nu weer aan de bak, en dan ook nog eens een plaat die uitkomt.’ Sinds 2020 heeft hij samen met bassist Patrick Monsma (Deadspeak), gitarist Marc de Jong (Ganos Lal) en voormalig zanger Erik van den Akker (13Steps) Ter Ziele opgericht. Vijf jaar later werpt het harde werken zijn vruchten af: The Embodiment of Death is het uitstekende resultaat.

Ha Jouke, toen ik je twee jaar terug sprak, waren jullie bezig met het opnemen van de plaat. Hoe komt het dat hij dit jaar pas uit is gekomen?
‘Het was een hele bevalling! Aanvankelijk was 2023 de bedoeling als releasejaar, want alle muziek was al opgenomen. Na het vertrek van Erik van den Akker, en met het aanstellen van Jonathan Edwards, hebben we besloten de teksten te herschrijven. Patrick en ik, samen met Jonathan. Qua thematiek hebben we grotendeels vastgehouden wat we hadden. Het was heel veel wachten tot shit klaar was. Gelukkig wilde Tartarus Records de plaat releasen, precies het label dat we wilden. Maar ze gaven aan dat het pas 2025 zou worden. Uiteindelijk voelt het als een opluchting: alles is geworden zoals we het voor ogen hadden. Een mooie plaat met thematiek naar onze smaak, artwork die passend is en een release bij een supertof label. De nummers spelen we al heel lang live inmiddels, maar ja, het is wat het is. Het voelt heel fijn dat het echt een product is geworden van ons allemaal.’

Ter Ziele met Jonathan Edwards @ NMTH Heavy Showcase, foto Jan Westerhof

Nu zit Jonathan niet meer bij de band. Was dat omdat hij andere verplichtingen bij Teethgrinder had?
‘In de eerste instantie viel hij in voor een paar shows toen Erik vertrok. Toen zei hij zelf op een bepaald moment van: ik vind het eigenlijk wel leuk om er nog even bij te blijven. Het pakte live sowieso goed uit! Toen hebben we The Embodiment of Death opnieuw opgenomen met nieuwe teksten. We hebben een hele mooie tijd gehad met hem, echt een goede gast, en hij heeft ook enorm geholpen met het omhoog tillen van de band. Dat creëerde een hele frisse nieuwe sfeer. We hadden het nog langer met hem kunnen uithouden, maar…life happened. Hij is ook nog eens verhuisd. Toen kwamen we bij Yorick Keijzer uit Groningen terecht. Hij is een oude bekende van vroeger, en had ons zien spelen in Vera want hij is daar af en toe barman. Toen we een tijdje later een zanger nodig hadden dachten we: laten we Yorick vragen!’

Ter Ziele live met nieuwe zanger Yorick Keijzer

Hoe hebben jullie hem vervolgens klaargestoomd voor de eerste liveshows?
‘Wat tof is aan Yorick, is dat hij al heel veel ervaring heeft in bands als Dictated, Walg en None Shall Pass. Hij is echt een steady guy, heel loyaal. Ook heel vet: hij had ‘ja’ gezegd anderhalve week voor een optreden. Toen gingen we de oefenruimte in, en na twee sets spelen zat het er al in. We dachten: damn…die gast heeft in twee weken tijd een hele set erin geramd! Echt toewijding. Ook fijn: het voelde direct heel vertrouwd. Er is een persoonlijke click. Goede vibes, mooie grappen, ervaringen uitwisselen…Het voelde meteen alsof we al veel langer shows samen hebben gespeeld.’

Ik heb begrepen dat hij momenteel op reis is tot mei?
‘Dat was best grappig eigenlijk. We speelden onze eerste show met hem in Hengelo, als support voor Witching en Radeloos///Ziedend. Hij zei na het optreden: weet je, dit lijkt me heel vet, maar ik ben wel van plan een half jaar weg te zijn in 2025. Toen slikten we even. Maar eigenlijk was de conclusie heel snel van: we gaan niet zo snel weer iemand vinden waarmee we een goede click hebben, dan wordt het weer zo’n zoektocht. Het pakte uiteindelijk best goed uit, we hebben met Florian van Onhou ook nog een show gedaan. We hadden namelijk afgelopen december een avond in Dynamo Eindhoven staan, en dachten: fuck, gaan we die afzeggen nu Yorick op reis is? Hebben we Florian gevraagd, die was helemaal blij, onze Deutsche vriend, haha. Dat was heel tof! Gezellig drukke show, echt leuk!’

Ik begrijp dat de mix door JB van der Wal is verzorgd, met een productie door Stijn van Gestel?
‘Stijn heeft het met ons opgenomen, het hele proces gedaan, gemixt. Toen dat gedaan was, heeft JB de master gedaan. JB weet heel goed wat voor sound de muziek nodig heeft. Ik ken hem al heel lang, al van vroeger toen hij in Dr. Doom zat. En Stijn produceert meerdere dingen, hij heeft bijvoorbeeld Blossom & Wither gedaan. Beetje Cloudkicker meets Russian Circles, vette band! Stijn zat ook in Torrential, daar was hij gitarist. Wat ik tof vind aan zijn werkwijze: hij heeft zo’n moderne hardcore-achtige stijl. Hierdoor heeft The Embodiment of Death dat gruizige oldschool geluid, zonder dat het ouderwets klinkt. Het beukt als hardcore, maar het is geen hardcore.’

Ter Ziele @ NMTH Heavy Showcase, foto Jan Westerhof

Ter Ziele releaseshow 31 mei @ dB’s

Het artwork mag er ook wezen trouwens! Wie hebben jullie daarvoor op de schouder getikt?
‘Het is wel bijzonder, we zitten echt in een mierenneukerige band waar we het nooit eens zijn. Er moeten honderd dingen over heen. Voor de artwork hebben we uiteindelijk besloten Jarek Kubicki in te schakelen. De cover is onderdeel van een serie, want al onze singles hebben apart artwork. Het is digitale kunst, zeer authentiek spul. We dachten eerst aan Marius Lewandowski, die o.a. Bell Witch met Mirror Reaper heeft gedaan, maar we dachten: er zijn zoveel bands als Psycroptic, Lorna Shore die dergelijk artwork van hem hebben. Dus toen dachten we: het wordt bijna cliché als er nog een metalband die artwork gaat nemen, omdat iedereen het al heeft. Jarek bood precies wat we zochten!’

Vrijdag 28 februari is de plaat uitgekomen. Ondanks dat er heel wat tijd in zat, hebben jullie alsnog een retedruk jaar gehad. Shows op Into the Grave en Into the Void, supportshows voor bands als Wiegedood en Celeste…boeken jullie nog steeds alles zelf?
‘Daar ben ik grotendeels verantwoordelijk voor. We hebben wel ervaren dat het meer 50/50 is geworden. We krijgen steeds vaker mensen die ons benaderen. Zo werden we ook gevraagd voor Modder in Patronaat. Tevens spreek ik Paul van Berlo van Loud Noise weleens, en ik had gevraagd of ik op die pre-party van Dynamo kon spelen. Toen appte hij terug: ‘nee’. Gevolgd door de vraag of we misschien op Into the Grave wilden spelen. Voor Herrie waren we ook gevraagd, hoewel we daar een vreemde eend in de bijt waren. Echt top om daar te staan ook. Wij zijn niet een band die past op een bill met Rotten Sound, maar daar ben ik wel heel erg fan van. Dus toch mooi. We zitten nu wel op het niveau dat men ons een beetje leert kennen. Nu hebben we drie releaseshows staan, in dB’s, Neushoorn en Little Devil. Die in dB’s wordt wel pittig, na Hemelbestormer nog optreden, die gasten zijn hard.’

Wat zijn dan nu de tofste momenten van het afgelopen jaar?
‘Ik scheid ervaringen en tofste gigs apart. We zijn twee keer de grens over gegaan, begin vorig jaar! Die show op Into the Void in Eindje was ook echt heel vet. De eerste show in Mukkes was echt megavet, de tent stond helemaal vol. De show op Into the Grave was leuk, maar de afterparty was nog harder eigenlijk, echt heel sick. We zijn gaan bier drinken, dus zelf zaten we ook een beetje in de olie. Dus we dachten: we gaan er nog een keer voor met Jonathan! Bij de eerste noot sloeg hij de mic stand al kapot en was het keihard aan.’

Gaat 2025 ook zo druk worden, gezien jullie nieuwe plaat?
‘Het wordt iets minder druk dit jaar. Eind 2025 proberen we naar Frankrijk en hopelijk België te gaan. Zijn we nu mee bezig, maar het is nog werk in uitvoering. Mailtjes zijn in ieder geval de deur uit.’

Ik zag dat de coloured marble vinyl al gauw uitverkocht raakte. Maar de cassettevariant is ook een leuke trouwens, met twee Ter Ziele kaarsen erbij!
‘Die coloured marble vinyl was binnen een paardagen uitverkocht, behoorlijk insane! Betreft de cassette: Tartarus maakt er vaak iets speciaals van, dus als extra toevoeging twee kaarsen. Het idee erachter is dat je een kaarsje kunt branden, bij wijze van rouwverwerking en herdenking. Erg tof idee van Tartarus!’

Nu dus de releaseshows, wanneer Yorick terug is! De plaat zal dan al aardig in het hoofd van mensen zitten verwacht ik. Is er ook al nieuw materiaal in de pijplijn?
‘Het proces gaat bij ons heel langzaam. Maar we zullen in ieder geval een nieuw nummer spelen. En zijn ook hard bezig met een tweede nummer, maar daar gaat Yorick als hij terug is eerst even mee bezig. Daarna het andere materiaal. Mogelijk kunnen we dan volgend jaar een nieuwe plaat opnemen, hopelijk komt ie dan niet tweeëneenhalf jaar later uit.’

The Embodiment of Death is op 28 februari uitgekomen via Tartarus Records en verkrijgbaar in diverse formats via deze link. De band is op zaterdag 17, vrijdag 23 mei en zaterdag 31 mei te zien in Neushoorn (tickets), Little Devil (tickets ) en dB’s (tickets). Blijf op de hoogte van de band via Facebook en Instagram.


Deel dit artikel