Hij is weliswaar pas een maand uit, maar Indistinct Beacon, die nieuwe plaat van Rotterdoomse sludgemaestro’s Gavran is ons er eentje! De opvolger van het al even gedenkwaardige debuut Still Unavailing is nog een tandje meeslepender, zwaarder en emotioneler. Met recht kwam deze nog onze Top 20 van favoriete Nederlandse albums van het jaar binnen. Met morgen een releaseparty voor de boeg in V11, toch wel de partyboot van Rotterdam, kon een uitgebreide babbel over de plaat en de band logischerwijs niet uitblijven. Want het begon namelijk als project tussen gitarist Freek van Rooyen en zanger/drummer Jamie Kobić na het afstuderen: ‘We zaten in een niemandsdal. Het idee iets met muziek te doen ontsprong doordat Freek gitaar speelde en ik vroeger drums had gespeeld en dit weer wilde oppakken. We hadden na een paar keer jammen al door dat hier meer in zat.’ Gavran was geboren…
Tekst: Merijn Siben
Bij enkel Freek en Jamie, die we vandaag interviewen, bleef het echter niet. Terug in 2018 kwam het besluit om met een aantal andere bassisten en gitaristen eens te spelen, maar dit kwam niet uit de verf. Totdat ervaren bassist Rits Vetter, die jaren terug nog in bands als Imp en Severe Existence speelde, zich erbij voegde. Aldus Jamie: ‘Dat voelde gelijk goed eigenlijk! Dus sindsdien gaan we als three piece door het leven.’
Verpletterend debuteren in lockdown
Na een lang schrijfproces kwam Still Unavailing aan het licht, een aangenaam stotende sludgedoom plaat die bij NMTH HQ indruk maakte. Alleen de timing kon haast niet slechter: 20 maart 2020. Jamie: ‘Het was op zijn minst een bijzondere tijd te noemen. We hadden in principe de ambitie om in ieder geval in Rotterdam en omstreken live wat naamsbekendheid te creëren maar dat werd dus rigoureus de kop ingedrukt.’ Freek voegt er aan toe: ‘We hebben nog meegedaan aan de Popronde wat zeker voor wat promotiemateriaal heeft gezorgd. Maar de meeste van die shows werden afgelast door de maatregelen.’ Toch was Still Unavailling goed ontvangen in Nederland, met aandacht vanuit 3voor12Rotterdam, Thomas Harteveld van Bang Your Radio en NMTH. Zelfs een livestream in Bar3 bleef niet uit. Jamie: ‘Het was op dat moment wat het meest dichtbij live spelen kwam en heel vet was om te doen. Daar zijn we hun nog steeds dankbaar voor. Zo nu en dan zijn we daar ook op de beeldschermen te zien, zij het zonder geluid.’
Mooie tijden in Much Luv Studio
Nu is daar een paar jaar later de opvolger Indistinct Beacon, een plaat die voortbouwt op de sound van het debuut, maar er nog een tandje harder en vetter uit komt knallen. Dit mede door de productie, dit keer in handen van Tim de Gieter, bassist bij Amenra, Doodseskader en eigenaar van Much Luv Studio. ‘Jamie en ik waren een keer bij een Amenra show in Leiden en toen zagen we een andere bassist dan Levy. Omdat we benieuwd waren wie dat was keken we even op Instagram en zagen we dat hij ook een eigen studio heeft. In die tijd waren we ook toevallig op zoek naar een studio en omdat hij een beetje in een soortgelijk genre zit hebben we Tim uiteindelijk benaderd of hij geïnteresseerd zou zijn in het opnemen van ons album. Tim was ondanks onze kwalitatief slechte demo’s gelukkig ook geïnteresseerd.’ Het resultaat is er dan ook naar. Indistinct Beacon klinkt zwaarder en verpletterender, op een manier die de sludge en doom metal krachtig accentueert. Freek is het daarmee eens: ‘Voor een vettige sound zit je bij Tim zeker aan het goede adres, neem Doodseskader als voorbeeld. Doordat we in een soortgelijk genre zitten weet Tim heel goed wat voor soort sound we voor ogen hebben. Hierdoor verloopt de samenwerking altijd vlekkeloos. We vullen elkaar waar nodig goed aan en kunnen ook kritisch zijn. Dit komt de muziek allemaal alleen maar ten goede. Verder kunnen we het ook gewoon goed met Tim vinden dus wordt er ook flink gelachen.’
Kwalitatieve Belgische input
Niet alleen qua opnames klopte Gavran aan bij onze zuiderburen, ook qua label tekenden de Rotterdammers bij het vermaard Dunk!records, steevast hofleverancier als het om sludge, doom en post-rock/metal gaat. Freek: ‘Het was qua labels wat lastig om een goeie match te vinden met wat wij voor ogen hadden. Toen zijn we uiteindelijk bij Dunk!records terecht gekomen, wat inderdaad een hele mooie naam is binnen het genre.’ Het unieke aan Dunk!Records is dat ze een eigen vinyl presser hebben, wat al leidde tot vele mooie releases van Turpentine Valley, Amenra en Dustbug. ‘Ik heb ze per mail benaderd met een privé linkje naar ons album en ze waren vrijwel gelijk geïnteresseerd. Door hun enthousiasme hadden we eigenlijk gelijk al een goed gevoel bij Dunk!records.’
De onbereikbare plek
Wat al meteen opvalt aan Indistinct Beacon is de artwork. Een gedaante die aan de overkant van een rivier een baken van licht gadeslaat. Het is een concept dat Jamie al na de albumtitel voor de geest haalde. ‘Ik heb altijd een fascinatie gehad voor wateren en eilanden. Dit idee kwam voort uit de albumtitel om een plek te symboliseren die onbereikbaar wordt geacht.’ Vervolgens ging de drummer aan de slag met Belgische artiest Arjen Kunnen, die al artwork deed voor bands als Novarupta en Naxen. ‘Hij heeft met de beperkte beschrijvingen en illustraties die ik hem kon geven iets gecreëerd dat mooier is geworden dan we hadden durven dromen. Het lijkt op een plek waar ik in mijn jeugd veel ben geweest waar een eiland in een stuk water ligt en heeft daardoor voor mij ook een nostalgisch tintje.’ Behalve die nostalgische kant, symboliseert de artwork en de titel ook iets tijdloos volgens Jamie: ‘Indistinct Beacon symboliseert het contrast tussen leed enerzijds en iets dat is wat het is anderzijds. Wat vrij is van tijd, methode en theorie en daardoor geen inspanning nodig heeft. Omdat het menselijk bewustzijn gevangen zit wordt het baken omarmt door mist en duisternis waardoor het onbereikbaar lijkt.’
Release party
Inmiddels heeft de band er eindelijk wat shows op zitten het afgelopen jaar, die flink in de smaak vielen. Jamie: ‘Vooral Fuzz25 en Eendrachtsfestival in Rotown springen eruit qua setting. Een show in Leeuwarden met OLTAS en Radeloos///Ziedend is ook bijgebleven omdat dat allemaal zulke goede mensen zijn.’ Maar morgen, op vrijdag 6 januari wordt het eigenlijk een beetje dubbel feest, want dan staat de band in V11 te Rotterdam voor een releaseparty, een show die Still Unavailing helaas niet kreeg in 2020 maar wel verdiende. Jamie: ‘We hebben er vooral heel erg veel zin in! Echt een begrip in Rotterdam en omstreken, dus vet om daar de release te mogen vieren.’ En dat doet de band dan ook met de blackened sludge van Lijkschouwer en de Utrechtse post-sludge metalbazen Throwing Bricks, die net als Gavran een knaller van een plaat uit hebben. ‘De heren van Lijkschouwer kennen wij inmiddels heel goed maar hebben we helaas nog niet live gezien behoudens de Bar3 stream dus daar kijken we heel erg naar uit.’ Met Throwing Bricks heeft Gavran dan weer gemeen dat ze allebei een knaller van een plaat van de hand van Tim op zak hebben dit jaar. ‘The Burden is een ontzettend vette plaat geworden! Ik kwam nog aan de praat met hun bassist Jordi van Putten toen wij support waren voor Opium Lord in Bar3 in augustus en hebben we het inderdaad ook kort gehad over het opnemen bij Tim. Beide bands respecteren wij ook heel erg op muzikaal vlak. Het belooft veel goeds.’
Goede voornemens…
Mooie vooruitzichten voor Gavran dus. En die worden volgens Jamie nog mooier: ‘We hebben iets in de steigers staan met twee andere bands uit het oosten en zuidoosten van Nederland. We hopen in 2023 een aantal shows door het hele land met hen te gaan spelen.’ Tot die tijd eerst maar eens de releaseparty morgen in V11 te Rotterdam. Tickets scoor je via deze link.
Indistinct Beacon van Gavran is op 2 december 2022 uitgekomen en verkrijgbaar in diverse formats via Dunk!records. Tevens is de plaat via Bandcamp en Spotify hieronder te streamen. Blijf op de hoogte van Gavran via Facebook en Instagram.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.