Dave Neabore, bron: Instagram/dogeatdave

Dog Eat Dog kennen we als een feestband met kilometers bier en een hoog fun-gehalte en misschien een beetje nadrukkelijk een band van z’n tijd. De groep doet het nog altijd goed hier in Nederland – en bij de buren – en speelt vaker in Europa dan thuis in de VS. Bandoprichter, en samen met zanger John Connor langstzittend bandlid, Dave Neabore komt er graag. Maar wat blijkt, Dave Neabore heeft een andere muzikale koers omarmd; die van synthwave-soundtracks.

Tekst: Guido Segers

Je verwacht ‘m niet helemaal van de bas-warrior, die we kennen van Dog Eat Dog, Mucky Pup en All Boro Kings, maar een levenslange fascinatie en meer tijd voor hobby’s zorgde voor een plaat getiteld Retro Inferno die echt heel vers uit is. Hoewel dit project niet snel live op een podium zal komen, is het wel echt het kindje van Dave en hij wil er graag meer over kwijt aan de wereld. Daarom, hieronder, Dave Neabore over soundtracks, synthwave, Dog Eat Dog en meer.

Hé Dave, hoe gaat het?
“Heel goed, dank je! Blij om hier te zijn!”

Ik realiseerde me dat ik maar een deel van je muziek kende. Ik zag je twintig jaar geleden voor het eerst met Dog Eat Dog, maar wist niet dat je bezig was met dingen als Retro Inferno. Waar komt je grote fascinatie voor soundtracks vandaan, en hoe is dat allemaal begonnen?
“Ik ben al sinds mijn jeugd bezig met horror, sci-fi en monsterfilms. Begin jaren tachtig werd ik me bewust van de soundtracks en werd ik verliefd op analoge keyboardgeluiden. Voordat ik een videorecorder had, nam ik een cassetterecorder mee naar de TV-luidspreker en nam films op van HBO, zodat ik later naar de muziek kon luisteren. Toen begon ik platen te kopen uit Fangoria Magazine en ging ik naar Tower Records in Manhattan waar eindeloos veel soundtracks op vinyl stonden, en zo begon mijn verzameling en fascinatie.”

De meeste mensen zullen je kennen als bassist van Dog Eat Dog, Mucky Pup en All Boro Kings. Wat is je verdere muzikale achtergrond, als in wanneer heb keyboard, componeren en produceren van muziek in soundtrackstijl geleerd, en wie zijn je grote inspiratiebronnen?
“Toen ik op de lagere school zat, probeerde ik verschillende instrumenten zoals drums en trompet, maar ik besefte al snel dat die niets voor mij waren. Ik groeide op met een piano in huis, dus ik sloeg altijd op de toetsen en nam jarenlang les, maar ik wilde echt gitaar spelen! Toen ik in 1983 werd gevraagd om bas te spelen in mijn burenband, begon mijn muzikale reis pas echt. Ik begon te toeren in Europa en platen op te nemen in 1988 toen ik bij Mucky Pup kwam. Mijn eerste ‘soundtrack’-opname was in 1998. Ik leverde een bijdrage aan de compilatie For Lucio Fulci: A Symphony of Fear, en daarna regisseerde ik een serie korte films waarvoor ik ook de muziek componeerde. Dat is waar ik mijn tanden zette en mijn ‘andere’ muzikale reis begon. John Carpenter is mijn grootste inspiratiebron voor soundtracks. Zijn muziek en zijn beelden gaan zo perfect samen, en hij bewijst dat je niet de beste muzikant hoeft te zijn om een goede componist te zijn, soms is het meest eenvoudige idee het meest effectief.”

Dave Neabore, bron: Instagram/dogeatdave

Hoe verliep het componeren en creëren van Retro Inferno? Ik las dat je oorspronkelijke concept van deze plaat jaren geleden is ontstaan!
“Dat is waar! Ik bedacht het idee voor het eerst in 1991, maar Dog Eat Dog had het toen erg druk en ik wist niet eens hoe ik het kon opnemen – de computertechnologie was nog niet zoals nu. Dus mijn proces voor Retro Inferno was simpel. Ik bedacht een melodie en nam die op met mijn telefoon. Dan neem ik dat idee mee naar de studio, creëer een tempo en breid van daaruit verder uit. Ik wist dat ik een eerbetoon wilde brengen aan mijn favoriete componisten, en aangezien ik dertig jaar de tijd had om erover na te denken, ging het allemaal vrij gemakkelijk. Het bedenken van de nepfilms waar ik de muziek voor schreef was het leukste!”

Kan je het idee van ‘fictieve soundtracks’ verder toelichten, misschien aan de hand van een aantal songs?
“Het nummer Blue Iris werd bijvoorbeeld beïnvloed door Suspiria en de soundtrack van Goblin. Ik stelde me een alternatief vervolg voor en hoe de muziek eruit zou hebben gezien. Samhain is een duidelijke knipoog naar het originele Halloween, met een beetje Creepshow erbij. Zombie Moon, een niet zo subtiele hommage aan Fabio Frizzi’s muziek voor Lucio Fulci’s Zombie en Jungle Apocalypse is duidelijk geboren uit mijn liefde voor Cannibal Holocaust en zijn opmerkelijke muziek!

Ik weet niet zeker waar we nu staan met de hype rond bands als Carpenter Brut en Perturbater, maar als ik naar je plaat luister zijn dit namen die naar boven komen. Heeft de synthwave beweging je op enigerlei wijze geïnspireerd?
“Ik ben een fan van synthwave, maar ik dacht niet aan die stijl tijdens deze opname, behalve bij het nummer Space Driver, dat zeker in die richting ging. Mijn nieuwe EP gaat verder in die richting en leunt veel meer aan bij pure synthwave. Het geluid van Carpenter Brut werd besproken tijdens de opnames, dus ik heb wel wat moderne synthwave-invloeden.”

Wat maakt je het meest trots op deze plaat?
“Ik ben het meest trots dat ik een album heb bedacht, nooit heb opgegeven om het te maken, hoe lang het ook duurde, en nu is het een prachtige fysieke release op plaat en cd. Ik ben er trots op dat ik mezelf heb uitgedaagd en doorgezet, hoe lang het ook duurde. Mijn eerste soloplaat is nu onder mijn riem en ik zal zien hoe het verder gaat.”

Ik begrijp dat je naar veel optredens van je favoriete soundtrackartiesten bent geweest, dus is dit iets wat je van plan bent om ooit live te doen? Is er een kans op een live line-up met Dog Eat Dog en Dave Neabore solo?
“Ik denk niet dat Retro Inferno ooit live gespeeld zal worden, maar ik heb ideeën voor komende projecten die zwaarder (metal en industrial) en meer song-based zijn, dus je weet nooit of zich een goede gelegenheid voordoet, en ik de juiste spelers vind, dan doe ik misschien toekomstige solo-optredens. Je zult DED echter zeker kunnen zien!”

Als er een project was dat je zou kunnen voorzien van een soundtrack, wat zou dat dan zijn (historisch of nieuw)?
“Ik bedoel dat ik alles zou willen scoren! Ik vind het proces leuk en interessant. Maar eerlijk gezegd hou ik echt van horrorfilms, dus een vervolg op Halloween zou mijn droomproject zijn.”

Dog Eat Dog heeft ook nieuw materiaal uitgebracht voordat de lockdown festiviteiten begonnen. Wat gebeurt er nu met de band of andere projecten waar jullie bij betrokken zijn (waarvan sommige natuurlijk al langer sluimeren)?
“We zijn nu het nieuwe volledige Dog Eat Dog album aan het mixen en het zou in de lente van 2023 moeten uitkomen.”

Volgens mij is Dog Eat Dog je hoofdfocus. De band heeft zelfs een .nl website, zo gericht zijn jullie op Europa, neem ik aan. Hoe werkt dat eigenlijk? Zijn jullie langere periodes in Europa en dan weer terug? Gewoon heel benieuwd hoe dat het leven van jullie als tourende muzikanten beïnvloedt.
“We zijn de afgelopen veertien maanden tien keer in Europa geweest, waar we op festivals en in clubs hebben gespeeld terwijl we het nieuwe album in Zwitserland opnamen. Soms zijn we daar voor een weekend, een week of wel zes weken. Het is een gek reisjaar geweest, maar na de eerste Covid-golf zijn we meteen in de hoogste versnelling gegaan.”

Naast Retro Inferno was je dit jaar ook te gast op twee albums, kun je daar iets over zeggen?
“Mijn oude vriend Dan Lorenzo (Hades, Cassius King) is betrokken bij vele muzikale projecten, zijn laatste is Patriarchs in Black, waarop Johnny Kelly (Danzig, Type O Negative) meespeelt naast verschillende bassisten en zangers. Ik speelde bas op het nummer Demon of Regret met Karl Agell (C.O.C.) op zang. De andere onderneming was voor The Horror Legacy uit Italië. Mijn vrienden Roberto (Frizzi 2 Fulci) en Titta (ex-Goblin) vroegen me keyboards te spelen op hun cover van Carpenter’s Escape From New York! Het was een eer voor mij want dit is één van mijn favoriete soundtracks aller tijden. Het hele album rockt, als je van horror houdt is dit een must om te horen!

Wat zijn je huidige toekomstplannen?
“2023 wordt weer een druk jaar. Ik breng mijn nieuwe solo EP uit, dan komt het nieuwe DED album uit en een grote tour daarvoor. Ik heb zelfs een paar filmsoundtracks in de maak!”

Heel erg bedankt voor je tijd!
“Jij ook bedankt!”


Deel dit artikel