IM: Een afscheid in stijl voor Textures

Textures op Into The Grave 2017, foto Rob Sneltjes

Zaterdag 2 december was het dan zover: Nederlands meest vooraanstaande moderne metalband Textures speelde z’n laatste (Nederlandse) show in Poppodium 013 in Tilburg. De bonusshow in India op 8 december even daargelaten, strandt het schip na zestien jaar en na zo’n 360.000 kilometer te hebben getoerd. 3.000 kilometer meer en ze hadden even ver gereisd als de afstand naar de maan in het zestien jaar bestaan van de band. Daarom is deze laatste tour toepasselijk de ‘Last Miles To The Moon’-tour genoemd. De uitverkochte show werd bezocht door die-hard fans uit Nederland, Argentinië, Finland, Hongarije, Frankrijk, Portugal, Groot-Brittannië, Duitsland, Spanje en zelfs de Azoren.

De setlist omspande de hele carrière van de band met als grote verrassing een duet tussen zanger Daniël de Jongh en zijn voorganger Eric Kalsbeek tijdens de deels-akoestische uitvoering van “hit” ‘Awake’. De songs werden gebracht met de mathematische precisie die we van het sextet gewend zijn. Afgesloten werd er met ‘Laments Of An Icarus’ waarvoor het botte bijltje uit de schuur werd gehaald. Het meezingende publiek begroette het allemaal met een grote moshpit, crowdsurfers en teveel stagedivers om op te vangen. Een beter afscheid had de band zich vast niet kunnen wensen. Voor alle thuisblijvers die nu zitten te lezen: de show werd bovendien vastgelegd door een heus camerateam. Waarschijnlijk kunnen we de beelden ergens in 2018 verwachten.

Door Daan Holthuis

Textures op Amsterdam Metalfest, foto Rob Sneltjes

Vooral dankzij de eerste drie albums ‘Polars’ (2003), ‘Drawing Circles’ (2006) en ‘Silhouettes’ (2008) wordt Textures in een adem genoemd met Sikth, Tesseract, Mnemic en Sybreed als bands die aan de wieg staan van de djent: een metal-genre dat gekenmerkt wordt door progressieve songstructuren, ritmische complexiteit en laag gestemde gitaren. In hun sound mixen de Brabanders Meshuggah- en At The Gates-invloeden. Ze onderscheiden zich vooral doordat ze alle zaken om de band heen zelf gaan doen. Met deze Do-It-Yourself mentaliteit schrijven ze hun eigen muziek, bouwen ze een eigen studio, nemen zelf ook alles op, ontwerpen hun eigen hoes en maken ze hun eigen website. Het is een formule waarmee ze een demotijdperk overslaan en die direct z’n vruchten afwerpt. De band wint onder andere de Aardschok Metal Bash. Bovendien slepen ze een Essent Award binnen, een muziekprijs om muzikaal talent aan te moedigen, naar aanleiding van hun in eigen beheer uitgebrachte debuut ‘Polars’. Daardoor spelen ze in 2004 al een legendarische show op Lowlands en tekenen ze een platencontract bij het Franse Listenable Records. De Franse connectie gaat verder, want op een van hun eerste headlinetours nemen ze dan vrij onbekende Franse Listenable-collega’s van Gojira mee voor hun eerste buitenlandse shows. De rest is geschiedenis.

Textures op Dynamo Metal Fest, foto Roy Wolters

Naar aanleiding van ‘Silhouettes’ (2008) en de daaropvolgende platen ‘Dualism’ (2011) en het langverwachte ‘Phenotype’ (2016) kan Textures bijna constant op tournee. De laatste twee worden uitgebracht op het grootste onafhankelijke metallabel Nuclear Blast. Daarnaast gaat de band de hele wereld over. Ze headlinen in India, wat begeleid gaat met cover-verhalen in Rolling Stone Magazine en Rock Street Journal. Ter ondersteuning van de ‘Dualism’ plaat toeren ze zelfs in Amerika als support van Periphery, tijdens de eerste headlinetour van dit djent-fenomeen. Dit jaar ontvangt de groep hiervoor de Buma ROCKS! Export Award 2017 als beloning van de behaalde successen in het buitenland.

Met het reeds aangekondigde ‘Genotype’ in het vooruitzicht, komt er ditzelfde jaar een einde aan het collectief rond drummer Stef Broks en gitarist Bart Hennephof, als ze bekend maken ermee te stoppen ten gevolge van ‘persoonlijke overwegingen’. ‘Genotype’ zal dus nooit het licht zien. Textures laat niettemin een nalatenschap na om uiterst trots op te zijn. Naast dat de band muzikaal zeer invloedrijk is geweest in binnen- en buitenland, zetten ze menig band aan om het heft in eigen hand te nemen met hun inspirerende DIY-attitude. Niet slecht voor een band die ooit werd opgericht door een vriendengroep rond de bandjes Lost Sacrament en Ground Control uit de Brabantse klei van Etten-Leur.