Het eerste kwartaal van 2024 zit er alweer op. ‘Time flies when you’re having fun’ zei een wijs man ooit en dat is zeker het geval, want het waren drie mooie maanden: de concertagenda’s van de diverse podia in het land waren goed gevuld met talloze mooie harde en heavy shows en we zijn verwend met verrassend sterke albums van grootheden, zoals Saxon en Judas Priest. Zo zijn we de eerste regenachtige maanden van het jaar dus prima doorgekomen en nu het april is, wordt het zoetjesaan tijd om de donkere zaaltjes te verlaten en de (festival)weide wereld in te trekken. 

Want ja, het is weer zover. Vorig weekend vond in Schijndel de officieuze aftrap van het festivalseizoen plaats toen Paaspop de poorten opende. De keuze is reuze de komende maanden, want in binnen- en buitenland worden weer honderden festivals in de steigers gezet. Van veredelde dorpsfeesten met één feesttent in een weiland, tot grote megafestivals met talloze podia, honderden bands en tienduizenden bezoekers. Waar we bij Never Mind The Hype ieder jaar natuurlijk heel veel zin in hebben, is Roadburn. Het Tilburgse festival in en rond 013, dat ooit begon als stoner- en doomfestival, maar inmiddels is geëvolueerd naar een uniek concept waarin allerlei soorten ‘heavy’ muziek in de meest brede zin van het woord een kans krijgen. Headbangende mannen met baarden voor een muur van versterkers zie je nog steeds, maar ook een ingetogen singer songwriter of een uitbundige electro DJ vindt tegenwoordig een plaatsje in het blokkenschema van Roadburn. Luister bijvoorbeeld naar de laatste aflevering van de podcast Zes Losse Tanden, waarin Mr. Roadburn, Walter Hoeijmakers te gast was om nog eens uit te leggen hoe zo’n festival nu tot stand komt. Een mooi moment dus om voor deze editie van Bandcamp Friday inspiratie te zoeken in het programma van Roadburn en dat deden een aantal redacteuren dan ook: zo kun je vandaag op Bandcamp Friday alvast de nieuwe platen van Frail Body, Body Void, Full Earth, Mirusi Mergina, Habitants, Verwoed of Dödsrit bestellen, of het ‘Live at Roadburn’ album van Iron Jinn in huis halen, zodat je goed voorbereid naar Tilburg kunt afreizen over twee weken. We hopen je daar te zien!

Ons archief is inmiddels goed gevuld met maar liefst 29 voorgaande edities, allemaal bommetjevol hard en heavy tips, die je vast nog niet allemaal in huis hebt, dus kijk ook gerust hier nog eens voor inspiratie.

MARTIJN WELZEN – REDACTEUR

Frail Body – Artificial Bouquet
Van het Amerikaanse lawaaitrio Frail Body is net de eerste langspeler Artificial Bouquet bij Deathwish Inc. verschenen. In de kern lijkt het om een emoband te gaan maar het schopt, krast en ragt van pure frustratie. Onder lawines van brutaliteit is toch iets breekbaars waar te nemen; als kleurrijke vlinders in een allesvernietigende sneeuwstorm.

PAUL LINDENBERG – REDACTEUR

Raketkanon – RKTKN #2
Raketkanon, wie is er niet groot mee geworden? Na een afwezigheid komt er voor aankomende Rock Herk een reünieshow. Is het de terugkeer van deze geweldige Vlaamse rockers? We kunnen voorlopig alleen hopen. Om alvast in te komen, hier hun tweede plaat, uit 2015 alweer:

Sunn O))) – 3: Flight Of The Behemoth
Sunn O))) strijkt dit weekend neer in Den Haag. Het Paard zal op zijn grondvesten beven, terwijl Sunn O))) de decibellen door de zaal blaast. Een zware noot voor Rewire om een breed publiek aan te trekken.

INGMAR GRIFFIOEN – EINDREDACTEUR

Habitants – Alma
De (her-)ontdekking van 2024 voor mij: de Nijmeegse band Habitants, die met Alma een heel erg schone tweede plaat afgeleverd heeft. Diep in de Spaanse ziel rakend zeg maar. Het vijftal maakt filmische, duistere muziek met elementen van shoegaze, rock, elektronica en triphop. Gedragen door lichtvoetige synths, zware gitaren en met name de meeslepende vocalen van Anne van den Hoogen. Oh ja, twee leden van The Gathering spelen mee, waaronder gitarist René Rutten.

Iron Jinn live at Roadburn
Vanavond live in EKKO te aanschouwen: Iron Jinn! Maar dan met een set die net anders zal zijn dan die dampende slotshow vorig jaar op de Roadburn zaterdag in de Green Room. Maar die is wel mooi opgenomen en dat is zeer, zeer de moeite waard zo zweren wij je. De fysieke release overigens ook: dubbel vinyl met fraaie kunst van Louise te Poele en Maison The Faux. Lees hier vooral ook even hoe frontman Wout Kemkens dat allemaal beleefd heeft.

Het hele album is hier te bestellen.

Slower – Slower
Dat was verrassend smullen in januari toen Heavy Psych Sounds de Slayer-classic South Of Heaven, maar dan met downtuned gitaren op ons gooide. Het bleek geen eenmalige grap, maar de aftrap van een door Bob Balch van Fu Manchu aangezwengelde doom-supergroep. Slower dus, met een bunch Slayer riffs, maar dan een stuk… Slower! Met erg goede muzikanten van onder meer Fu Manchu, Monolord, Scott Reeder (ex-Kyuss), Lowrider en eerst nog Laura Pleasants van Kylesa op zang. Die is inmiddels vervangen door Amy Tung Barrysmith, de bassist-zangeres van Year of the Cobra en dat pakt ook goed uit. Live wordt het ook een ding en zo is Slower op 15 november in Patronaat te zien!

Mario Lalli & The Rubber Snake Charmers – Folklore From The Other Desert Cities
Doen we nog even een desert stoner supergroep dan? Ok, en wel van hetzelfde Romeinse HPS-label en geleid door een van de absolute pioniers vam de Palm Desert rockscene: Mario Lalli (Yawning Man, Fatso Jetson). De zanger-bassist hoeft het niet alleen te doen, hij krijgt dikke ruggensteun van bazen Brant Bjork, drummer Ryan Güt en zanger Sean Wheeler.

Full Earth – Cloud Sculptors
Nog een band uit de Roadburn line-up die bij de eerste luisterbeurt meteen zwaar overtuigde: deze psychedelische experimentele explosie uit Oslo. Beter ben je zaterdagavond tijdig in Hall Of Fame voor het Noorse kwintet Full Earth.

Zack Oakley – Live at Drunkards Dream
Vorige keer werd de laatste elpee van Zack Oakley al getipt door collega Timothy Aarbodem en terecht. De San Diego psychband bracht een maand eerder ook een liveplaat uit en dat is evenzeer smullen. Live opgenomen op het Drunkards Dream festival in april 2022, toen in de na Corrie herboren livescene dankbare artiesten niet zelden tot grote hoogtes stegen.

JOOST SCHREURS – EINDREDACTEUR

Shallow Waters – All Colours Blur To One
In Spaans Baskenland werd in 2018 Shallow Waters opgericht en het heeft even geduurd, maar met hun tweede langspeler All Colours Blur To One gaat Shallow Waters het ongetwijfeld helemaal waarmaken. Hun agressieve mix van post-black en doom metal maakt direct bij de eerste luisterbeurt al indruk. Als je gek bent op bands als Harakiri For The Sky of Svalbard, dan kun je hier zonder twijfel ook wat mee…

Verwoed – The Mother
Uit de goed gevulde Utrechtse black metalstal komt Verwoed, het éénmansproject van Erik ‘E.’ Bleijenberg, maar toch zeker wel één van de paradepaarden van de Utrechtse scene, mede dankzij overdonderende liveshows. 5 jaar na het succesvolle De Val presenteert E. The Mother, de volgende langspeler, die opnieuw grenzen verlegt, met meer bruutheid, maar ook meer sfeer en melodie. Wie op de zondag van Roadburn nog energie heeft, kom op tijd naar The Terminal, want daar zal Verwoed het nieuwe album in zijn geheel ten gehore brengen. Wat ook niet onvermeld mag blijven is dat Joost Vervoort van Terzij De Horde opnieuw het artwork voor zijn rekening nam.

Helhekser – Dead Moon Hollow
Nog een éénmans black metalproject, Helhekser. Vorige maand verscheen het debuut Dead Moon Hollow en je kunt Alco de Groot geen gebrek aan ambitie verwijten, want deze ‘full-length’ duurt maar liefst 5,5 (vijf en een half) uur!!! Alleen voor de echte die hard liefhebbers van atmosferische black metal, die ook niet vies moeten zijn van wat folk inmenging, of dungeon synth. Zelden kreeg je op Bandcamp zoveel muziek voor je zuurverdiende euro’s.

MERIJN SIBEN – HOOFDREDACTEUR

Dödsrit – Nocturnal Will
Ik was erg onder de indruk van de vorige Dödsrit plaat, die haast uit het niets insloeg als een bom hier. Never Mind The Hype liet er zelfs twee recensenten op los. Het van oorsprong Zweedse soloproject, is met het aantrekken van drie Nederlandse muzikanten een volwaardige band geworden. En wat voor een! Bloedmooie, emotionele black metal, vol klassieke gitaarmelodieën en crustelementen. Ook op Roadburn bleken ze een dusdanig aangename verrassing, dat ze dit jaar opnieuw gaan doen als de afsluiters op zondag in The Terminal.

Body Void – Atrocity Machine
Ik was vorig jaar erg te spreken over de smerige sludge van Body Void op Roadburn. Met even later de release van het overweldigende Atrocity Machine, kon een terugkeer niet uitblijven. Fucking heavy, en dat al op de donderdag in Koepelhal met een integrale uitvoering.

Mirusi Mergina – Whispers of Danger
Even iets compleet anders: de ‘sonic horror’ van Mirusi Mergina, Hoewel deze klassiek geschoolde artieste pas een jaar bezig is, gooide deze EP al direct hoge ogen bij de organisatie, aangezien het project meteen al een plekje krijgt op deze editie. Bedwelmende drone en noise, die een soundtrack weeft uit de visioenen van een stervende aarde. Atmosfeer alom! Stay tuned voor ons interview volgende week…


Deel dit artikel