Dat was hem alweer bijna: druk bezig met de jaaroverzichten bij NMTH HQ, maar toch kunnen we het niet laten om nog een laatste Hardhitters rubriek eruit te knallen. Want potverdorie, er blijft maar goed spul uitkomen, zo ook de laatste maanden van het alweer voorbij gevlogen 2024. Daarom legden we weer een viertal releases onder de loep. Martijn Welzen zet zijn tanden in de nieuwe van Crypt Feeder en gaat dieper in op weer een intrigerende cultverzamelaar van hardcore band Wasted Youth. Hoofdredacteur Merijn Siben zet dan weer een paar overtuigende binnenlandse releases in de schijnwerpers, namelijk de post-metal van Alkahest en weer een bijzondere release van Autarkh onder de noemer Autarkh Collective. Wat we ervan vinden lees je hieronder…

Tekst: Martijn Welzen / Merijn Siben  

Naast de Spotify-links kun je natuurlijk ook terecht bij onze 666 Hardhitters Spotify-lijst, waarmee je op de hoogte blijft van dikke nieuwe tracks!

 

Alkahest – Live at Roadburn 2023

ALKAHEST – LIVE AT ROADBURN 2023
Voordat in 2020 d lockdown losbarstte, zat er een bijzondere samenwerking tussen Roadburn Festival en de Metal Factory opleiding in de steigers: een schoolproject waarbij een aantal leerlingen de kans kregen om muziek te schrijven in aanloop van een nieuwe festivaleditie, met een coaching door gastdocent en Roadburn baas Walter Hoeijmakers. Helaas viel dat destijds in het water, maar sindsdien is datzelfde concept vanaf 2023 weer opgepakt. Dat jaar sloegen een vijftal studenten de handen ineen voor Alkahest, een post-metalproject die onder het toeziend oog van Metal Factory docent en Autarkh teamleider Michel Nienhuis werd werd klaargestoomd. Dat resulteerde in 2023 in een overtuigende Roadburn show. En wonderwel: daar bleef het niet bij voor Alkahest. De fraai vormgegeven composities zijn live opgenomen tijdens het festival, en met behulp van een geslaagde crowdfunding, hebben ze alsnog in oktober het levenslicht gezien. Live At Roadburn 2023 mag er wezen: het product van in een korte tijd hard werken, met uiterst speelse en omvangrijke muzikale uitspattingen ten gevolg. Dodelijke opener Marked For Death blaast je al omver. Wat een stuwende kannonade aan verpletterende ritmiek en gepijnigde riffs, waarbij frontvrouw Cheyenne Reudenbach toch maar even een ontzagwekkende strot opentrekt. die van screams en grunts zo naar hallucinante zang switcht. Er is beduidend al een gevoel voor songwriting hier, een opener met een kop en een staart. Post-Human Essence herbergt dan weer flarden death metal, sludge en post-rock, openend met uiterst giftig gitaargeweld en double bass aanvallen. En dan te bedenken dat de nummers in slechts een korte tijd tot stand moesten komen. Extra indrukwekkend als je een sludgemastodont als WAR (Death Follows Fate) tot je neemt.  Hoogtepunten genoeg, zo ook met hekkensluiter The Curse of Resurrection, die met enkele fraaie melodieën een verpletterende en gevarieerde climax bewerkstelligt. Ook mooi: de band heeft er al aardig wat shows op zitten, en gaat tevens met Autarkh en Farer op pad volgende maand (tourdata hier). Deze mag gehoord worden. (MS)

CRYPT FEEDER – INTO THE CRYPT
Een eerste rouwkaartje van Britse death metal nieuwkomer Crypt Feeder, opgezet door zanger Dave Jones van Enchantment en gitarist Dave McLean van Angelivore. De gitaren rollen als old school Zweedse tanks de wijk in, waarna een toch wel melancholische melodie als smeerolie over de twee tracks vloeit en een gitaarsolo huilend de lijst van slachtoffers proclameert. Gevoelsmatig linkt het wel wat aan Hail of Bullets, maar oorlog als onderwerp laat zich vervolgens niet horen in de teksten. Open The Tomb en Reborn Through Flesh zijn donkere nachtmerries die zich al knagend een weg door doodskisten en lichamen naar buiten banen. Speelplezier, en dat klinkt enorm tegenstrijdig bij deze stijl, spat van de songs. Doom en razende death metal wisselen elkaar heerlijk af terwijl de HM2-kettingzagen blijven brommen en oude tijden herleven. (MW)

WASTED YOUTH – YOUNG AND BORED: THE COMPLETE WASTED YOUTH
Wasted Youth uit Los Angeles is een beetje een wal-en-schip-geval. Opgericht in 1981 waren ze er snel bij om hun eigen draai aan hardcore te geven. Lekker slordige punk die niet zo heel ver van de vroege Black Flag of Circle Jerks boom is gevallen. En zo wordt hun debuut Reagan’s In in slechts 15 minuten vol gerammeld. Net in diezelfde periode kwamen de jonge thrash bands als Slayer en Metallica op in Californië, die een heel andere energie aan de underground toevoegde. Dus toen in 1988 het tweede en helaas laatste album in de rekken werd gestald, klonk het allemaal veel meer crossover, met snijdende thrashriffs die best bij Uncle Slam of Leeway vanonder de snaren uit hadden kunnen kruipen. Muzikaal is de tweede veel beter, en dat is wellicht ook de reden dat die als eerste disc in deze package is opgenomen. Toch heeft de atmosfeer van de prille opnamens iets pakkends en vormt veel meer een tijdsbeeld van hardcore de vroege jaren ’80. Get Out of My Yard! verscheen in 1986 als EP met zes nummers in het interbellum tussen de albums en levert naast titelnummer van de collectie ook de missing link tussen die overgang van hardcore-begin naar dikke crossover. Alles prachtig vormgegeven ook weer, waarbij bassist Dave Kushner middels een vers interview in het boekje één en ander duidt. (MW)

Autarkh Collective – Instant Aether Transmissions

AUTARKH COLLECTIVE – INSTANT AETHER TRANSMISSIONS
De creativiteit van Autarkh kent beduidend geen grenzen. Opgezet uit de as van Dodecahedron, is Autarkh meer dan een band. Het is een entiteit, een muzikale fundering van waaruit allerlei kruisbestuivingen ontstaan. Behalve de cybermetal uitspattingen op de langspelers Form In Motion en Turbulence, was er tevens het ambient project Autarkh III. En nu is er Autarkh Collective, een samenwerking met diverse artiesten die na een succesvolle crowdfunding ook met een release is gezegend. Geen hakkende industrial en extreme metal dit keer, maar een geïmproviseerde compositie, onderverdeeld in vier hoofdstukken.  Instant Aether Transmissions bieden bedwelmende soundscapes, die van serene ambient golven zo naar noisy, glitchy uitbarstingen bouwen. Een eigenaardige trip, maar het levert een bijzondere muzikale reis op. Part I is er zo een: onaards geluidsvelden, die toch een warm karakter hebben, maar vervolgens met subtiele beats spanningsbogen toevoegen. Part II gaat er harder op, en dat werkt erg goed. Vervreemdend, haast buitenaards, alsof het van een andere planeet naar de aarde wordt gezonden. In Part III komt er nog wat extra intensiteit in, met jazzy drumwerk en vernuftig gebruik van elektronsiche foefjes en glitches. IV is de grote comedown, die je in een totale trance achterlaat. Goed voer voor de open minded muziekliefhebber. De metalvariant van Autarkh is in januari tevens te zien met een nieuwe drummer, mis deze gasten niet! (MS)

Naast de Spotify-links kun je natuurlijk ook terecht bij onze 666 Hardhitters Spotify-lijst, waarmee je op de hoogte blijft van dikke nieuwe tracks:


Deel dit artikel