Hardhitting Albumreviews met Birdflesh, Morning Again, Angus McSix en Antillectual

In mei leggen alle vogels een mei, maar de afgelopen weken hebben veel bands ook weer laten zien dat ze de voorjaar in hun kop hebben door een nieuw album te produceren. Iedere vrijdag worden we in WhatsApp-groepjes overspoeld met luistertips van kersverse platen, maar ook de mailbox stroomt vaak vol met promo’s van albums die nog moeten verschijnen. Momenteel hebben veel redacteuren van Never Mind The Hype nekpijn en suizende oren na 2 weekenden haarzwaaien kort na elkaar op Roadburn en Sonic Whip, maar gelukkig zijn er altijd andere helden binnen het team die de nieuwste releases scherp in de gaten houden en voor onze trouwe lezers de krenten uit de pap vissen. Guido Segers dook in de Zweedse grindcore en liet zijn licht schijnen op het nieuwe mokervlezige ei dat Birdflesh heeft gelegd. Vervolgens had Joost Schreurs de nodige korrels zout nodig om een serieuze mening te kunnen vormen over het nieuwste power metalfenomeen Angus McSix. En tot slot hebben we nog Martijn Welzen die de comebackplaat van metalcorelegendes Morning Again bespreekt en als klap op de vuurpijl nog de nieuwe plaat van het Nijmeegse punkrocktrio Antillectual, tegelijkertijd houdt hij een warm pleidooi is om meer ‘together’ te doen en wat meer naar elkaar om te kijken. Daar kunnen we het natuurlijk alleen maar mee eens zijn…

Tekst: Guido Segers, Martijn Welzen, Joost Schreurs

Naast de Spotify-links kun je natuurlijk ook terecht bij onze 666 Hardhitters Spotify-lijst, waar je regelmatig op de hoogte blijft van dikke nieuwe tracks!

Birdflesh – Sickness in the North
Jeej, nieuwe Birdflesh plaat. De band uit Växjö vierde vorig jaar hun dertigjarig jubileum, maar nu weer lekker fris op hun nieuwe plaat Sickness in the North. Heel veel full lenghts heeft de band trouwens niet afgeleverd in die periode, maar Birdflesh is een geheel eigen entiteit en met een thrashy, gedreven geluid, eigenlijk best toegankelijk voor non-grinders. Nummers zijn natuurlijk van korte duur, maar je krijgt er dan ook 23 van het type als Mongolations of Desolation, wat ook wel een oude death metal vibe heeft. Op Chainsaw Frenzy, toch wel een tamelijke cliché titel, doet Matt Harvey van Exhumed/Gruesome een stukje meebrullen. Dat zegt veel. Verder veel gastmuzikanten uit de locale scene op deze plaat, maar elke bijdrage is, logischerwijs, kort maar krachtig. Ik vermoed trouwens dat ‘single’ (een bijzonder begrip voor 58 seconden) Hammer Smashed Japanese Face een bizarre tribute aan, vermoedelijk, Cannibal Corpse en aan Japan (iets wat de band benadrukte bij de release, dit is niet anti-Japan, het is gewoon… Birdflesh-love?). Zo moet je ook luisteren naar nummers als All Inclusive en Pedophile Pal (met een sample van de Ronja de Roversdochter-verfilming, weer een kindertijdfavoriet verpest door grindcore), het is een bizar soort, vrijwel zeker politiek incorrecte humor. Maar soms is het goed om te relativeren op die manier en grindcore doet dat nogal graag. Muzikaal zijn het vooral de drums van Adde Mitroulis, grondlegger van de band, die de songs zo goed voortdrijven. Hij zingt, onder de naam Kyrk Brenner, ook op de plaat. Normaal staat hij als Smattro Ansjovis op de credits. Af en toe ook van die lekker shreddende gitaren, en pure agressie, bijvoorbeeld op Natural Born Killer. Maar er zit natuurlijk ook een hoog punkrock-fun gehalte in de sound van Birdflesh. All Inclusive klinkt gewoon als een rommelige crust track met wat Oi! saus. De plaat komt uit bij Everlasting Spew Records en hij is toch zeker een luisterronde waard. (GS)

Morning Again – Borrowed Time
Er kleeft een interessante geschiedenis aan het Amerikaanse Morning Again. Oorspronkelijk bestonden ze slechts een jaar of drie en hebben met As Tradition Dies Slowly (1998) tot op heden maar één echt full-length op hun naam staan. Toch wordt de band geroemd voor hun bijdrage aan het onstaan van de metalcore zo in het midden van de jaren ’90. Dat is met name te danken aan de twee spectaculaire EP’s Martyr en Hand of Hope. Eerlijk is eerlijk, je moet er dan wel met de ogen van dat decennium naar kijken om ze op waarde te schatten. De manier waarop hardcore en metal werden verweven en de boodschap onder het geweld overeind bleef was vernieuwend. In 2018 kwam er met Survival Instinct weer een teken van leven met vier nieuwe songs op vinyl. Dat vindt nu zijn opvolger met wederom vier nummers, plus intro, op Borrowed Time. In december zagen deze tracks al eens het daglicht toen ze met Survival Instinct op een tape werden samengepakt. Wat een verwarrende zaken. Niet zo verwarrend is de knalharde metalcore met kenmerkende opbouw. Kevin Byers staat op de preekstoel en brengt redelijk bedeesd een boodschap, waarna hij en de band in een orgie van sonisch geweld belanden. ‘Gang-vocals’, hamerende riffs en dikke breaks, die hun tijd vooruit waren, roepen nu nostalgie op. Serpiente is wel zo’n beetje de blauwdruk van een Morning Again lied. Alles met een update in geluid waardoor het zich toch kan meten aan de hedendaagse giganten. Vanaf 12 mei te vinden in de platenzaak of de streamingboeren via Dead Serious Records. (MW)

ANGUS McSIX – Angus McSix And The Sword Of Power
De muziekgeschiedenis staat bol van voorbeelden waar iemand uit een band werd gegooid en zijn eigen band begon, al dan niet met succes. Motörhead en Megadeth zijn goede voorbeelden en dat brengt ons bij Angus McSix, want Thomas Winkler, beter bekend als Angus McFife, werd 2 jaar geleden zonder duidelijke opgave van reden uit Gloryhammer gezet. Een persoonlijk drama, maar net als Lemmy en Dave Mustaine liet hij zich niet kisten en nu is hij terug, ‘with a vengeance’, als Angus McSix (One Better). De glorieuze hamer is ingeruild voor een zwaard, SixCalibur. Als je vermoedt dat dit een statement is naar zijn oud-bandmaten van Gloryhammer, dan heb je volledig gelijk. Angus McSix heeft nog een appeltje met ze te schillen en dat doet hij al gelijk in het geweldige Master Of The Universe, wat eigenlijk gewoon een diss-track zou zijn als het hiphop was geweest. Wat een geweldige binnenkomer in een heerlijke power metalstijl. Maar het wordt nog beter, want Angus McSix is veel meer dan een simpele Gloryhammer-afsplitsing. Hij eert Manowar met ‘hails’ in Sixcalibur en hij injecteert een stevige dosis Electric Callboy in Laser-Shooting Dinosaur en vooral het schaamteloos catchy Ride To Hell. Twee geweldige stampers, die ongetwijfeld dansvloeren zullen doen trillen op de zomerfestivals. In bijvoorbeeld Starlord of the Sixtus Stellar System horen we duidelijke eighties Judas Priest-invloeden en ook in In A Past Reality zit heel sterk riffwerk, Je kunt er lullig over doen, Winkler profiteerde van de naamsbekendheid van Gloryhammer om een platencontract bij Napalm los te peuteren, maar eerlijk is eerlijk. Hij presteert het wel om op eigen kracht met een uitstekende plaat te komen, waarbij hij letterlijk de kracht van zijn geweldige stem weet te gebruiken. En ja, het is allemaal extreem cheesy, maar het ligt er bij alle liedjes zo dik bovenop en het is zo ‘tongue in cheek’ dat je het wel goed moet vinden. Als je van een lekker potje power metal houdt tenminste… (JS)

Antillectual – Together
In punk en hardcore wordt regelmatig gebruik gemaakt van de term DIY (Do It Yourself). Een mooi idee als je iets wilt doen waar niet zo heel veel mensen je bij kunnen of willen helpen. Maar wat nou als je wel vrienden vraagt om hulp. Of is het zo ingebakken dat we het alleen moeten doen? De Nijmeegse punkrockers stellen daar terecht vragen bij en Together is het prachtige resultaat van die zoektocht naar antwoorden. Dat meer dan twintig labels, wereldwijd, Together onder de aandacht brengen zegt genoeg. Die eilandjes-mentaliteit is op zoveel plekken in bedrijven, organisaties en landen terug te vinden dat je er moedeloos van zou worden. En ieder eiland begrijpt elkaar niet meer en trekt bijna ondoordringbare barrieres op. Dat stopt nu met het eerste album van Antillectual in zeven jaar. Zoek een vriend of steek een hand uit voor iemand die het goed kan gebruiken. Het titelnummer ramt woorden van soortgelijke strekking in een dik tempo je brein in. Wat verderop dan weer benadrukt wordt door het trio met een onbevooroordeelde blik op de omgeving in songs als Action Reaction en Helping Hands. Een manier van kijken die in onze gepolariseerde maatschappij niet makkelijk meer is. Wat een heerlijke plaat is het ook, als we van de woorden terug in de muziek duiken. Van stampende punk tot emotie geladen rock brengt Together de wereld bij elkaar, met hoopvolle strijdliederen. Dat alles in losse delen is opgenomen en soms zelfs al digitaal is uitgebracht, maakt het gelukkig geen kaartenhuis dat in elkaar lijkt te donderen. In plaats daarvan krijgt het een aparte ziel die door de samenhangende passie en boodschap het toch al niet geringe oeuvre enorm versterkt. Luister, dans, leer en help en doe dat vooral met degene naast je. (MW)