GOLD in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

Sinds begin september toert het Rotterdamse GOLD door Europa met hun nieuwe studioalbum Why Aren’t You Laughing? Het is het vierde album van de band, afgelopen april verschenen. Door de redactieleden van NMTH is de plaat op nummer zes in de NMTH Album Top 28 van 2019 geplaatst en is het zelfs de favoriet van hoofdredactrice Marije Heida. Reden genoeg voor mij om het album eens goed te beluisteren en af te reizen naar Amsterdam om het optreden in zowel woord als beeld vast te leggen. Als concertfotograaf ben ik gewend om optredens te fotograferen waarvan ik af en toe niet precies weet wat het muzikaal inhoudt. Dat vind ik juist leuk, want het gaat mij in dat geval om het plaatje en niet zozeer om de muziek. Maar in dit geval laat ik me graag verrassen door de band en wil ik ook mijn bevindingen in tekst uitdrukken. En dat is gelukt door GOLD in Melkweg, want ik ben namelijk zeer prettig verrast.

Tekst en fotografie: Mia Weerdesteijn

GOLD in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

GOLD verzorgt in Melkweg hun laatste optreden in Nederland van dit jaar. De zaal is goed gevuld en bezoekers zijn duidelijk niet verlegen als het gaat om hun interesse in rock en metal. De Rotterdammers openen de avond met Wide-Eyed van hun nieuwste album en direct siddert er een hypnotische vibe door de zaal. Met een vrijwel donkere, doch volle zaal kan men in de handjes knijpen voor een bijzonder optreden.

Doorgaans wordt een band ondersteund door twee gitaristen, maar bij GOLD is het druk op het podium met drie man sterk op de snaren ondersteund door bas en drums, plus uiteraard de charmante, doch mysterieuze verschijning van frontdame Milena Eva. De drie energieke gitaristen zijn verantwoordelijk voor een wall of sound, die zeer solide wordt ondersteund door de wat meer teruggetrokken muzikanten van de ritmesectie. Het geheel straalt een enorme bak energie uit, brengt het publiek in een trance en wakkert tevens onderbewust headbangachtige bewegingen aan. Die energie uit het publiek vertaalt zich weer terug naar de muzikanten, waarbij de drietal snarenplukkers er vrolijk op los headbangen en met regelmaat van de klok loskomen van de grond in hun eigen zone. De enige die regelmatig van haar plaats komt is Eva, waarbij ze aan de rand van het podium na een aantal nummers van outfit verandert om haar verschijning en haar uitstraling kracht bij te zetten. 

Vanuit het publiek is er tussen de nummers door afdoende geschreeuw van enthousiasme. De gezichten van de bandleden vertonen echter geen enkele emotie. De ‘meh’ smiley bovenaan hun website, verraadt al enigszins de uitstraling van het zestal. Tussendoor wordt er zelden gesproken. Het is een kwestie van het publiek laten juichen en direct weer stoïcijns doorpakken. Alleen aan eigen favoriet Taken by Storm worden een aantal woorden gewijd. Deze methode zorgt er voor dat het publiek de trance waarin ze terecht gekomen zijn niet kwijtraken. Zelf noemen zij het hypnotic, gothic vibes. En hypnotisch zijn ze zeker.

GOLD in Melkweg, foto Mia Weerdesteijn

Na het laatste nummer van de set, Truly, Truly Disappointed, laten ze het publiek ietwat perplex achter. Men ontwaakt uit de hypnose, maar menigeen wil nog graag een paar minuten terug naar die fijne state of mind. De aanwezigen beginnen al snel te roepen om nog één nummer. Een toegift staat echter niet op de planning. Er is met de vingers geknipt, de ogen moeten open en de trance is definitief doorbroken.

Soms moet je een sprong in het diepe wagen om iets moois tegen te komen. Deze sprong blijkt een avond te zijn vol prettige verrassingen: een levendig publiek dat graag nog een extra nummertje mee wil pakken en een band die met hun afgelopen album hun zesde plekje in onze top 28 van harte heeft verdiend.


Deel dit artikel