Genreoverstijgend Leprous in TivoliVredenburg met Monuments en Kalandra

Leprous @ TivoliVredenburg, foto Seth Abrikoos

Kalandra @ TivoliVredenburg, foto Seth Abrikoos

Leprous wint met elke plaat weer aan nieuw terrein. De Noorse heavy progrockers zijn alweer twintig jaar bezig, maar hebben een ontzettend loyale en gepassioneerde fanschare opgebouwd. Na een lange lockdown is de band eindelijk weer volop aan het touren, met ook een drukbezette Ronda als gevolg. Op zondag 5 februari stond de band samen met Monuments en Kalandra garant voor een vernuftig staaltje prog voor de liefhebber. Seth Abrikoos was erbij om foto’s te maken.

Tekst/Fotografie: Seth Abrikoos

KALANDRA + MONUMENTS
Ter opener is het eveneens Noorse Kalandra aan de mouw getrokken. De band brak door met hun cover van Helvegen van Wardruna, waarmee ze meer dan 1,9 miljoen views via YouTube in de wacht sleepten. Met muziek die ergens tussen altpop, darkfolk en rock ligt, is het noemenswaardig dat de zaal al stamp vol is. Met zelfs publiek dat al hele teksten meezingt. Niet verkeerd voor een openingsact. Kalandra blinkt het meest uit in de zanglijnen, waarbij er diverse technieken in de strijd worden gegooid. Monuments brengt vervolgens dan weer een ander staaltje muziek teweeg. De band, getekend bij het vermaard Century Media, opereert in de progressieve djent achtige metalcore. Qua energie hakt het er dik in, ondanks dat het eerste gedeelte van de set wat technische problemen met zich meebrengt bij de gitarist. Na dat verholpen te hebben, wordt de show knap volbracht, met zelfs de eerste crowdsurfer van de avond. Een apart voorprogramma wel, zo tussen Leprous en Kalandra in. Qua genre valt het wat uit de boot, maar het mag de pret niet drukken van een prima show.

Monuments @ TivoliVredenburg, foto Seth Abrikoos

Leprous @ TivoliVredenburg, foto Seth Abrikoos

LEPROUS
De muziek van Leprous is niet van de meest makkelijke aard, maar verdomd als de band gefront door Einar Solberg ditniet loepzuiver en strak weet te brengen. Vooral Baard Kolstad weet weer gelaagd de ritmes in te knuppelen, ondanks de zeer complexe drumpartijen. Ook een bijzondere toevoeging is Raphael Weinroth-Browne als cellist, die mee is op deze tour. Hoe hij zich al spelend over het podium weet voort te bewegen is op zijn minst een knappe prestatie te noemen. Solberg, die overigens weer erg zuiver zingt vanavond, spreekt tijdens de setlist ook over hokjesdenken in de muziek. Hij vertelt onder andere dat hij als kind naar extreme metal luisterde, daarna naar black metal en hij benadrukt dat hij nu ook naar hiphop luistert en “dat we ons minder druk moeten maken om genres”. Een mooi sentiment uiteraard, maar het neemt niet weg dat het nieuwe werk van Leprous wel een stuk gelikter en commerciëler uit de hoek komt. Desondanks, dat het qua show helemaal snor zit zie je bij een afsluitend epos als The Sky Is Red, waarbij er veel met rood licht atmosfeer gecreëerd wordt. Fraaie show! Tot slot nog een leuk nieuw concept van TivoliVredenburg, namelijk de graits aftershow van progressieve rockers JunXion beneden bij de uitgang. Zeker eentje om erin te houden voor wie na het concert nog een biertje wil doen in Het Gegeven Paard.