Dromen en dronen op dag 2 van Fuzz Club Eindhoven

Eigenlijk hoef je maar een paar uur weg te zijn uit de sferen van Fuzz Club. Gewoon, om te slapen bijvoorbeeld. Met nog puike dj’s en een aansluitende filmmiddag in het Stroomhuis blijf je gewoon in de sferen hangen waar je vrijdagmiddag al in bent beland. Wij maken ons in ieder geval op voor een tweede dag in de Effenaar met wederom een paar prachtbands en natuurlijk moois van eigen bodem.

Tekst: Guido Segers / Fotografie: Justina Lukosiute

Lees ook: Fuzz Club vrijdag ‘van Zweeds psych-genot tot APTBS’ rücksichtslose noise’

---

Het zijn natuurlijk lange dagen, dus we hoeven er niet raar van op te kijken dat we geen volle Effenaar treffen bij binnenkomst. De bijgevulde platenbakken van het label worden geplunderd en met het frissere weer zijn de outfits wat meer comfy vandaag. Het weerhoudt overigens niemand ervan om lekker te genieten van het zonnetje als dat even doorkomt. Naast de films die in het Stroomhuis vertoond worden, heeft Fuzz Club geen zijprogramma zoals Psych Lab dat had. Dat zorgt voor wat meer rust buiten de zalen, waar het gezellig samenzijn toch is waar het om draait.

Sekel
In de kleine zaal staat Sekel klaar om op te starten. De verse band uit Malmö bracht eind 2017 op Fuzz Club hun debuut uit. Self-titled en vol met puike punky kraut-tunes of krauty punktunes, wat jij wil. Speels, maar met de nodige intensiteit die tussen band en publiek gecreëerd wordt. Als dan ook technische problemen ontstaan, valt de opgebouwde dynamiek weg. Het belet de Zweden niet om de lekker door te rammelen.

New Candys
Door naar de grote zaal voor wat meer rust met de lijzige klanken van New Candys. De Italianen werken al jaren aan het perfectioneren van hun sound en het resultaat is een gespannen sound met veel reverb en rek erin. Dat werkt ook prima in de grote zaal, waar het galmende geluid van de heren te midden van de spectaculaire lichtshow en projecties goed tot zijn recht komt. Het gezelschap maakte het afgelopen jaar, voor het eerst in hun 10-jarige bestaan, een aantal wissels door in de gelederen. Merk je niets van gelukkig en de Zuid-Europeanen zetten zo’n set neer om lekker mee te knikken.

Tales of Murder and Dust
We pakken de draad weer op bij Tales of Murder and Dust. Het viertal uit Denemarken zorgt er vandaag voor dat hun naam blijft hangen. De show doet zeker recht aan het donkere, mysterieuze geluid van hun platen. Vergelijkingen met the Velvet Underground zijn al eerder gemaakt, maar door de jaren heen is daar meer een Swans-barrage aan geluid bij gekomen. De muziek smelt als het ware om je heen en gebiologeerd, maar aan de grond genageld, kan je niets anders doen dan de golven van geluid over je heen laten wassen. De band bouwt toe naar een climax en dat is een piepend en fluitend, dronend en beukend slotsalvo, met alle leden op de knieën, hun effecten manipulerend of instrumenten mangelend. Een absolute uitschieter vandaag.

Sonic Jesus
Waar het in de beleving zit bij Tales of Murder and Dust, doet Sonic Jesus het vooral op sonische spierkracht. Het vette, lome geluid van de heren is als een dikke deken. Maar dan waarmee je echt goed ingestopt wordt en lekker knus wil blijven liggen. Muzikaal staat het project rondom Tiziano Veronese als een huis, met een machtig geluid vol subtiliteiten. Toch zal velen vooral de aanwezigheid van ‘unenthousiastic Bez’ op het podium bij blijven. De band heeft één lid op maraccas, maar deze jongeman lijkt zich absoluut niet thuis te voelen op het podium. Toch werkt het, en past deze prima binnen de vibe van de band. Lau Betti van MDME SPKR doet ook even mee als gastvocaliste.

The Wands
Lekker even alles losschudden, dat kan in de kleine zaal bij The Wands. De Deense garagerockers spelen vandaag hun reünieshow en hebben nog niets verleerd of ook maar iets van de podiummagie verloren. Easy-peasy, maar stralend van het plezier, voor een eigenlijk te lege zaal. Laten we hopen dat het geen eenmalig event is.

The Underground Youth
We zitten op een strak schema, dus vervolgens even kijken hoe het met de mannen van The Underground Youth is. Qua geluid is het alsof je nog half verdoofd ben van je laatste tandartsbezoek. Maar dan op een goede Joy Division-achtige manier, met een vlak geluid vol spanning en anticipatie. Het viertal, ook zeker een van de meest stijlvol geklede bands vandaag, maakt er een stevige set van, waarin de drums van Olya Dyer frequent de hoofdrol opeisen. Toch ontbreekt het bij vlagen aan wat echte aanstekelijke energie en is dit een band met een geluid om lekker in te zwelgen. Op een drukke dag moet je dat maar net liggen en veel verloop van het publiek is daar misschien een teken van.

Juju
Juju is één van de lastigste bandnamen om online op te zoeken, maar ook een band die een podium plat kan spelen. Dat is dan ook wat er gebeurt in de kleine zaal op wat een beetje het dode punt van de avond lijkt. Het project van Gioele Valenti, zet een vreemd soort magie neer op het kleine podium in een set die misschien het best te omschrijven is als een hedendaags psych-ritueel.

The Limiñanas
Een goede voorbereiding voor de georganiseerde chaos van The Limiñanas op het hoofdpodium. De zonnige garagepoppers hebben zich opgesteld in een vreemde volgorde, die een soort wilde jamsessie doet vermoeden. Dat is ook wel min of meer waar de set op neerkomt. Het voelt lekker losjes, niet te moeilijk, maar wel feestelijk en vrij. Een man in pak staat achter de band op een verhoging en doet dansjes, terwijl de muziek de heupjes los maakt in het publiek. Op de een of andere manier komt er een gestructureerd en pakkend popgeluid uit de speakers. Een fijne afwisseling, zo tussendoor.

GNOD 
GNOD heeft zich vandaag voorgenomen om dat niet te doen. De mix van samples en drones die de vullingen uit je tanden trillen is niet voor iedereen een aangename beleving. Met handen op de oren of een angstige uitdrukking schieten mensen de kleine zaal weer uit, na enkele tellen te baden in de sonische moerassen die de Britten vandaag optrekken. Ja, dat is nou eenmaal de GNOD-ervaring: altijd anders en zelden wat je wilt. Dat wil ook zeggen dat het boven al vrij rap druk wordt voor toch wel de grote naam van vandaag.

The Black Angels
The Black Angels uit Texas is een must-see band, die helemaal niet zo vaak langskomt. Met een geluid dat ze toch wel de Pink Floyd van de psychscene maakt, is dit ook een band die je eigenlijk alleen maar op handen kan dragen. Vandaar dat het publiek aan de lippen hangt bij zanger Alex Maas, die met zijn breekbare stem aangrijpend klinkt. De visuals nemen ook voor deze show een spectaculaire, hallucinerende vorm aan die als een extraatje de band verder ondersteunen. De groep neemt de bezoekers mee door een arsenaal aan songs die alle kanten van The Black Angels laten horen. Ondanks de latere start, vult de band het uur en dat had best een uur langer mogen worden.

10.000 Russos
We tellen langzaam af naar het einde, met de straffe dronende stonerpsych van 10.000 Russos. De Portugezen brachten zojuist een plaat op Fuzz Club uit samen met RMFTM, maar vandaag krijgen we geen co-op show. Wel een back to back plek op het programma, maar het moge duidelijk zijn dat het publiek een beetje op hun reserves loopt op dit punt. De dromerige dreunende klanken van 10.000 Russos brengt dan ook menig bezoeker aan het knikkebollen.

The Gluts
Nee, dan toch maar even de kleine zaal in voor de alles verzengende energie van The Gluts. Laverend tussen stuiterende riffjes en straight-up Stooges intensiteit, is The Gluts de kopstoot die je rond 2.00 uur even nodig hebt. De laatste beetjes uit de tank worden er dan ook vurig uitgedanst, terwijl frontman Nicolò J. Campana het publiek in duikt om te midden van het tumult zijn vocalen af te leveren. Bassiste Claudia Cesana laat ondertussen aan de lopende band haar waardering voor Chuck Berry zien met een eigen variant op de duck walk en alles en iedereen mag verder nu gewoon kapot. Klaar.

RMFTM
Maar nee, nog even langzaam wegfaden met RMFTM (Radar Men From The Moon), dat een ‘Subversive III: De Spelende Mens’ set af komt leveren. Met dreunende drones, knarsende elektronica en warse synths, brengen de Eindhovenaren het slotsalvo op een bijzonder geslaage eerste editie van Fuzz Club Eindhoven. Hebben we al een nieuwe datum Effenaar?

Lees ook: Fuzz Club vrijdag ‘van Zweeds psych-genot tot APTBS’ rücksichtslose noise’

Meer fotografie van Justina Lukosiute in de galerij hieronder:

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

---