Amon Amarth op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Amon Amarth op Fortarock, foto Rob Sneltjes

Was het de eerste dag al warm, is het zo mogelijk nog broeieriger de dag erna. FortaRock dag 1 heeft zich bewezen in ieder geval. De bands waren uiterst goed, de sfeer top en juist de intieme setting blijkt de grootste kracht van FortaRock dit jaar. Op de zondag bereikt ons het nieuws van een bezoeker die tijdens Children of Bodom een hartaanval kreeg, maar wonder boven wonder het heeft overleefd. Het zorgt bij ons voor extra paraatheid, een flesje water omruilen voor bier, dubbel insmeren en niet te hard gaan. Want er valt nog heel wat moois te beleven op dag 2, met Amon Amarth, Animals as Leaders, Kadavar, Symphony X en meer, en daar is met deze hitte wat stamina voor nodig.

Lees ook:
– het verslag van Fortarock Dag 1: Broeierige hitte en een vlammende BEHEMOTH

Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Rob Sneltjes

Decapitated op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Decapitated op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Hoewel spijtig genoeg te laat voor de eerste bands, speelden Car Bomb, Rhinorino en Savage Messiah naar verluidt een zeer sterke set. Verder kan feestelijke power metal parodie Gloryhammer, in hoeverre je power metal kan parodiëren tenminste, altijd rekenen op een homp mensen die niet vies zijn van Het Foute Metal Uur. Verder speelt de zon een nog grotere hoofdrol. Het is nog een graadje warmer dan gisteren en fel aan het vechten tegen gedonder, totdat een nederlaag aan het eind van de dag onvermijdelijk is.  

DECAPITATED
Op het heetst van de dag treedt Decapitated uit Polen aan. Steevast garant voor brute death metal, met een focus op smerige grooves gespeeld met messcherpe precisie. Ze genieten vandaag een uitstekend geluid, iets waarbij sowieso elke band mee gezegend is in de Tent Stage. Flink de kater eruit rammen dus, als een mokerhamer op je hoofd. De moshpit wordt in de broeierige tent even dusdanig heftig dat een bezoeker, vermoedelijk door de combinatie moshpit en hitte, knock-out is gegaan. Gelukkig is het EHBO-team er dankzij behulpzame metalheads rap bij. De band beukt ondertussen verder en sluit na een krap uurtje een heerlijk lomp optreden af.

Kadavar op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Kadavar op FortaRock, foto Rob Sneltjes

KADAVAR
Naast de voor de hand liggende, grotere bands weet FortaRock, en dit blijkt een grote troef, zo af en toe een verrassende keuze neer te zetten. Werden we gisteren al verrast door een beklijvend Myrkur, vandaag is het Kadavar die tussen de belegen power metal een uiterst stomende show geeft. Het behaarde drietal creëert met hun psychedelische stonerrock een verpletterend, opzwepend geluid van jewelste. Beestachtig geknuppel, fuzzy bassloopjes en fijne psychedelische solo’s. Tot aan de eerste rang van het hoofdpodium is het desondanks merkwaardig rustig. Wellicht door een gebrek aan schaduw, naamsbekendheid of simpelweg de zweterige stonerrock die op een brakke zondag wat teveel wordt. Desondanks blaast Kadavar de hitte voor even weg als een frisse storm, strak en energiek gebracht doch met een hoofdpodiumwaardige nonchalance.

Batushka op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Batushka op FortaRock, foto Rob Sneltjes

KOMATSU
Terwijl Batushka in de tent gaande is en fotograaf Rob een paar mooie platen schiet, is het in Hank’s Garage het moment om wat bruut nationaal product mee te pakken. Dat de sludgende stonermaestro’s van Komatsu al enkele tijd tot een van onze meest veelbelovende bands behoord is alom bekend. Maar met een liveshow als dit in Hank’s Garage is het plaatje compleet, want de Eindhovenaren laten met gemak zien waarom hun geluid staat als een huis. De stoner metal kan namelijk heerlijk catchy uit de hoek komen en weet diverse paden te bewandelen. Een tempowisseling hier of een thrash metalriff daar: het is een feilloos feestje waar je u tegen zegt. Eindigend met het magistrale Komatsu video hier te zienkan de band en het publiek terug kijken op een verbrijzelende show.

Symphony X op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Symphony X op FortaRock, foto Rob Sneltjes

SYMPHONY X
Al zo’n vijfentwintig jaar behoort Symphony X tot een van de grootheden in de progressieve metal. En dat is niet zo gek, want hun prog opereert binnen een zeer breed spectrum, met klassieke invloeden en power metal klanken. Muziektechnische ritmes, ingewikkelde solo’s maar ook een sterk gevoel voor songwriting is nooit ver weg. Voeg daar ook nog eens frontman Russell Allen aan toe en je hoort meteen waarom de band het respect heeft verdiend. Zijn stem heeft een aangename rauwe rand, met meer dan genoeg kracht om met de vele tempowisselingen en solosecties te wedijveren. Dat de band ook een goede ballade weet te schrijven, is te horen aan het plechtige, emotionele Without You, opgedragen aan Adrenaline Mob bassist David Zablidowsky, die overleed na een busongeluk in 2017 waar Allen zelf ook bij betrokken was. Een uitstekend optreden.

KATATONIA
Je zou het bijna niet zeggen, maar ooit is Katatonia nog begonnen als doom metalband. Maar zoals veel van hun soortgenoten er is al lange tijd van het stevige afgestapt. Wat overbleef is een vorm van melancholische rock, dat culmineerde het album Night Is the New Day uit 2009, vandaag integraal gespeeld. Met het door dubbele bass aangedreven Forsaken en het rockende The Longest Year zit er nog wel aardig wat pit in. Dit wordt vervolgt door de ballades Idle Blood en Onward Into Battle. Het is een haast loungy gebrachte melancholie, een bijzondere toevoeging op de zondag. Dat lijkt de gortdroge frontman Jonas Renkse zich ook te beseffen. Zelfs een ondeugende opmerking richting Opeth, wiens zanger Mikael Akerfeldt ooit nog een rapduo vormde met Renkse, blijft niet uit: “We know it’s a Sunday, but it could also be a Monday with Opeth standing here, playing songs from their last three albums exclusively.” Toch blijkt het tijdstip van deze gevoelige, haast breekbare muziek perfect gekozen. Tijdens etenstijd, als het wat afkoelt, met een burger in de hand en Katatonia als aangename achtergrondmuziek.

Katatonia op FortaRock, foto Rob Sneltjes

FortaRock, foto Rob Sneltjes

FortaRock, foto Rob Sneltjes

ANIMALS AS LEADERS
Met het einde van het Fortaweekend in zicht, begint toch wel het besef te komen dat er weinig aan te merken valt op de kwaliteit van bands. Hoogtepunten hier en daar, maar nergens een slecht optreden. Met name in de tent, die een goed geluid biedt en een brede, interessante selectie aan bands. En een van de hoogtepunten sluit daar vandaag af. Want hoewel Animals As Leaders het niet altijd makkelijk maakt met hun instrumentale, jazzy progmetal houden ze het publiek moeiteloos in bedwang. En bij nader gehoor wordt ook duidelijk waarom. Want onder het duizelingwekkende gepingel, drumwerk van een octopus en onnavolgbare solo’s, bevindt zich een duidelijke lijn, een uiterste bekwaamheid en een gevoel voor groove. Zelfs wanneer het teveel dreigt te worden, weet de band onder leiding van meestergitarist Tosin Abasi er zo’n vadsige riff uit te persen, dat het nooit verveeld. Gepaard met een sympathiek ogende band, een hysterische lichtshow en een uitstekend geluid, blijft er van de tent niet veel over.

Amon Amarth op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Amon Amarth op FortaRock, foto Rob Sneltjes

AMON AMARTH
Dat Amon Amarth afsluit voelt als een kers op de taart. Na toch wel een hoop toffe bands, is Amon Amarth hoe dan ook genieten. Want of je er nu wel iets mee hebt of niet, de shows van deze Zweedse mannen staan garant voor een leuk feestje. En ook vandaag klopt het aan alle kanten. Er wordt geopend met het marcherende The Pursuit of Vikings, het furieuze Deceiver Of The Gods en het brute First Kill. Het theatrale aspect, inclusief Vikingfiguranten en een flinke bak pyro, is eveneens dik in orde. Met Legend Of A Banished Man wordt zelfs nog het twintigjarige bestaan van The Avenger gevierd, en het laat zien hoe Amon Amarth is gegroeid in hun songwriting. Voor de ervaren Amon Amarth-ganger, zijn er wellicht weinig spontane momenten of verrassingen, maar het deert niet. Pas wanneer de eerste druppels vallen na Guardians Of Asgaard, komt er een onverwachtse wending. Het veld wordt ontruimd, en de band trekt zich terug. Want de zon heeft het gevecht tegen Thor verloren, en ook Johan Hegg en zijn kornuiten zullen de God Of Thunder niet tarten met een Twilight Of The Thundergod. Zo’n einde verzin je bijna niet, maar een goede beslissing van de organisatie om hiermee de veiligheid te garanderen. En Thor zij geprezen: gelukkig was hij te laat voor het feestje.

En dus zodoende, twee dagen FortaRock. Hoewel velen een doodsteek verwachtten, na de vele verontrustende signalen, misgegrepen headliners en teleurstellende kaartverkoop, is dit nadeel juist in vele opzichten een voordeel gebleken. Geen ellenlange wachtrijen, geen tienduizenden mensen of een enorm ongezellig veld, maar juist goede muziek en een gemoedelijke, sympathieke atmosfeer. Wat de toekomst zal brengen is niet zeker, maar ondergetekende ziet dan liever een BEHEMOTH of Amon Amarth dan de zoveelste keer Volbeat of Slayer. Tot volgend jaar?

Amon Amarth op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Amon Amarth op FortaRock, foto Rob Sneltjes

Lees ook:
FortaRock Dag 1: Broeierige hitte en een vlammende BEHEMOTH


Bekijk hier de uitgebreide fotoserie van fotograaf Rob Sneltjes van dag 2 FortaRock 2019

Deze diashow vereist JavaScript.

  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
 


Deel dit artikel