Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Spill Gold @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Post-rock fans hebben er lang op moeten wachten: de terugkeer van Explosions in the Sky op het podium. Behalve wat festivalshows in 2016 dateert de laatste Europese clubtour alweer uit 2011, met destijds ook een stop in Tivoli Oudegracht. Maar dat niet alleen, want de laatste plaat The Wilderness is ook alweer zeven jaar oud, met bet verse End als de glorieuze opvolger. Een prachtplaat die de inmiddels legendarische Texanen terug naar Utrecht brengen, ditmaal in de volgepakte oude schouwburgzaal van Vredenburg, met het Amsterdamse Spill Gold als opener. En hoe dat was, lees je in ons verslag….

Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Mia Weerdesteijn 

SPILL GOLD
Spill Gold opent alvast lekker. Het experimentele duo uit Amsterdam is een bezige bij in de scene, en krijgt naast ons ook in het buitenland een hoop aandacht vanuit de underground. En het is duidelijk waarom, want Spill Gold speelt veel met eigenaardige electro, krautrock en vleugjes triphop. Haast tribalistisch slagwerk gaat dan ook soepel gepaard met glijdende synths en drones. Het is niet altijd even makkelijk, maar het duo weet behoorlijk naar een pay-off hier en daar toe te werken. Kortom, muziek die een hallucinante, futuristische vibe uitademt, die toch ook nog in goede smaak valt bij de aanwezigen. Het bouwt tot slot op naar een krachtig crescendo met het laatste nummer, een dreunende krauttrip van 10 minuten. Niet mis dus.

Spill Gold @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

EXPLOSIONS IN THE SKY
Ook niet mis? De opkomst voor Explosions in the Sky. De Grote Zaal is wel een stapje ruimer dan het heengegane Tivoli Oudegracht, maar dat de band nog steeds mensen op de been trekt is duidelijk. Het balkon raakt al gauw royaal geproportioneerd gevuld, en voor het podium is het eveneens drukke boel. En met slechts een bondig bedankje richting Spill Gold en enkele Nederlandse woorden, is het vervolgens eigenlijk al gauw anderhalf uur genieten geblazen. Want potverdorie, als die rustieke pianotonen van Loved Ones binnen komen klingelen, worden we toch maar even tot sonische hoogtes geschoten.

Want dat weet Explosions in the Sky toch steevast op een ander niveau dan soortgelijken te doen: composities zo subtiel opbouwen en ze tegelijkertijd zo groots en afwisselend te laten klinken. Verhalen vertellen met enkel muziek en een paar effectieve sfeerlampen, wat heel goed werkt wanneer we de zaal synchroon zien headbangen op het sublieme Yasmin The Light. Maar ook het melancholische Greet Death is er zo een: die tuimelt van beukende grooves zo naar een euforische passage, en weet daarbij te ontroeren.

Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Het is ook duidelijk dat het maken van soundtracks voor films als Lone Survivor en Prince Avalanche heeft geholpen, want de composities van Texanen klinken live immens tegenwoordig. Nog meer dan vroeger resulteert dit in een anderhalf uur durende set die van grote hoogtes naar diepe dalen gaat, maar altijd met licht aan het einde van de tunnel en het besef dat alles goedkomt. Absolute kippenvel gevende hoogtepunten? Toch wel de uptempo klassieker With Tired Eyes, Tired Minds, Tired Souls, We Slept en het intense epos The Only Moment We Were Alone.

Zo 12 jaar na hun laatste clubshow in Nederland mag het duidelijk zijn: Explosions in the Sky is nog steeds een fenomenale liveband. En dan ook eentje die absoluut vaker naar Europa mag komen, want ook een set van een anderhalf uur is voorbij voordat je het doorhebt. Fenomenaal genieten geblazen, zoveel is zeker.

Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Explosions in the Sky @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Spill Gold @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Spill Gold @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn

Spill Gold @ TivoliVredenburg, foto Mia Weerdesteijn


Deel dit artikel