Uit de restanten van Acrostichon en Outburst – beiden konden gerekend worden tot de bovenlaag van de Nederlandse metal-scene – herrees in 2012 Razend. Het kwintet heeft als thuishaven het tegenwoordig goed van metal(bands) gonzende Tilburg. De band maakt melodieuze thrash en knipoogt hierin sterk naar de hoogtijdagen van het genre in de latere jaren tachtig. Het vizier nu op EP White Goat II, thans enkele maanden uit.

Door: Jurgen de Raad

De debuterende promo-cd/EP White Goat (2013) bracht ook melodieuze thrash/speed en alle tracks ervan zijn als extra toegevoegd aan de opvolgende cd. Bijkomend was dat laatste een goede zet van de Brabanders, gezien de promo niet meer verkrijgbaar is.

We beperken ons hier tot het bespreken van White Goat II, dat hoorbare groei (grotere variatie) kent. ´I´ klinkt, kortgezegd, meer basic in muzikale invulling en stijl.

Razends frontvrouw en zangeres Corinne van den Brand voorzag Acrostichon destijds van haar grunts. De death-doomsters waren daarmee bij hun aanvang in 1989 – band ging in 1998 over in Outburst – wereldwijd één van de weinige bands met een vrouwelijke grunter in hun midden. De vervolgens ingezette lijn van melodieuze death/thrash bij Outburst is in zekere zin doorgetrokken naar Razend (minder death metal-aspect aan boord).

 

 

Eerste nummer Girl in the Mirror vuurt direct puntige thrash af. De band maakt met felle, catchy riffs zijn naamgeving waar; de agressie tolt aardig in het rond. En de high-pitched zang van van den Brand gooit er het nodige thrash-venijn tegenaan.

Jaren tachtig Bay Area-thrash houdt er duidelijke sporen op na, in de vaak opgefokt klinkende tracks van de EP. Raakvlakken met een Forbidden, een Flotsam and Jetsam of bijvoorbeeld Lääz Rockit zijn daar. Zeker wat betreft de langsscherende hoge zangnoten, maar daarnaast ook vanwege de prikkende en staccato gespeelde versnellingen. De openingstrack en Wingless, Boktor of Horror en Substantia Nigra vallen vooral op in die old school-invloeden. Met lekker compacte thrash die retestrak en goed vlammend wordt neergezet.

Op Time laat Razend het thrashende gaspedaal meer los. Gedragen, doomy tempo’s zijn de basis voor sluimerende spanning. Dramatische zang etaleert een mooi duister sfeertje; een wat naar The Devil’s Blood neigende vibe. Thrash met death metal-zweem zwengelt het uptempo weer aan. Van den Brand dikt daarbij – net als overigens in Boktor of Horror – de toon aan door grunts te slaken. De zangeres weet ook op andere momenten op de EP goed uit gevarieerde zangvaatjes te tappen. Zo kan ze evengoed aanzetten met een rauwe stem als wel helder klinken (in Wingless zelfs inclusief fraaie tremolo-stem). Op het hoekige en bijtende FYAG (onverbloemd: Fuck You And Goodbye) snijden de pitchende zangnoten opvallend diep: verbeten maakt van den Brand tekstueel korte metten met een stuk psychologische manipulatie.

 

 

De instrumental The Promise of Hope is het baken van rust op White Goat II. Melancholische akoestische gitaartokkels en meeslepende elektrische gitaar draaien mooi om elkaar heen.

Concluderend is White Goat II een prima EP. De ervaren rotten van Razend leveren hecht en degelijk klinkend werk af. En met een grotere variatie binnen de nummers is het album dus zeker een juist vervolg op de promo. Spanningselementen hadden misschien hier en daar toch meer uitvergroot kunnen worden, zodat het materiaal mogelijk nog meer de diepte in was gegaan. Soms lijkt het een beetje ´dringen´ met de ingebouwde variatie, is het net allemaal wat te compact. Lekker pittig en opgefokt is het allemaal wel. Kers op de thrash-taart is Corinne van den Brand. Razend zorgt er met haar voor dat Nederland er een leuke female fronted metalband bij heeft. Eén met pure en besmuikte vocale ballen, welteverstaan. Het soms wat doorklinkende Nederlandse accent neem je dan wel voor lief.

White Goat II is in eigen beheer uitgebracht. De EP is onder andere te beluisteren via Spotify, daar krijg je de promo van vijf tracks dan bij (zie onderaan).

Razend live:

20 augustus:   Tattoofest, Nijverdal

24 september: Docfest, Nirwana in Dronten

15 oktober:     Genne Komm, Eygelshoven (in Limburg)

29 oktober:     Thrashtastic In Parts, Oostende (BE)

25 november: Little Devil, Tilburg

 

  


Deel dit artikel