De concerten zijn alweer in volle gang, en daar genieten we met volle teugen van. Ook Sonic Whip moet in zijn handen hebben gewrongen. Zouden 10000 Russos en The Gluts nog wel kunnen bij hun Sonic Whip Presents avond? Maar enkele weken terug was daar de doorslag. Versoepelingen zonder anderhalve meter op vertoon van je bewijs! Het brengt ons vanavond naar Merleyn, doordeweeks op een woensdag, doch op een schrikbarend laat tijdstip.
Tekst: Merijn Siben / Fotografie: Kamil Parzychowski (The Buried Herald)
Aanvang 22:00, op een woensdag is het niet de meest ideale tijd als je vanaf Utrecht komt. Daar had ondergetekende tijdens zijn Merleyn-ontmaagding eerder rekening mee moeten houden. Het schijnt helaas gebruikelijk te zijn voor Merleyn, het poppodium dat onderdeel is van Doornroosje. Maar toch, na anderhalf jaar zo goed als geen concerten, is zelfs een kleine negentig minuten voordat je de laatste trein pakt een verademing. Vooral als het om de transcendentale muzikale trips van 10000 Russos en The Gluts gaat, in een gezellig concertcafé te Nijmegen. Beide acts hebben een bijzondere link met Nederland, daar de Portugese headliner van vanavond een split met Radar Men From The Moon deed en The Gluts’ gloednieuwe plaat Ungrateful Heart door niemand minder dan Bob de Wit is geproduceerd. Dat ze beiden bij Fuzz Club zijn getekend, is dan ook niet zo gek.
Met een kleine vertraging is het aan de Italianen van The Gluts om de avond te openen. En hoe! 45 minuten lang gaat het gas erop, ongenadig hard. De band maakt een mengeling van punk, noiserock, kraut en psych die in een uiterst solide en geestverruimende vorm gegoten wordt. En dat op een manier die zelden aan pakkende passages inboet. Simpel gezegd: The Gluts rockt, en rockt hard, maar gaat ook feilloos over in donderende intermezzo’s die het kookpunt bereiken. Blikvanger is hierbij frontman Nicolò Campana, die zich herhaaldelijk met zijn microfoonkoord lijkt te wurgen, heen en weer strompelend alsof hij een verwarde zwerver is. Ondanks de ogenschijnlijke chaos, herbergt de muziek van The Gluts steevast een verslavende groove en een meeslepende pay-off, zoals bijvoorbeeld in de ziedende afsluiter FYBBD, wat zorgt voor een adrenalineinjectie van een concert. Hier moeten we even van bijkomen!
Door de vertraging is de pauze tussendoor maar kort, daar om 23:10 er nog maar 50 minuten is voor sluitingstijd. 10000 Russos begint daardoor vlot met spelen, en het is duidelijk waarom de band zo goed past bij Fuzz Club en een evenement als Sonic Whip. Machinale, psychedelische krautrock, die heerlijk noisy binnenkomt. Het is het soort muziek waar je wellicht in de juiste gemoedstoestand voor moet zijn, en je even je hoofd leeg moet maken om mee te gaan in de trance. Dat lukt de band aardig, maar toch valt niet te ontkennen dat het voelt als een cooling down na de energieke en spannende uitspattingen van The Gluts. Iets dat na een festivaldag of een soortgelijke band als support vast beter had gewerkt. Desondanks, dreunen de heren vernuftig door met een grote partij gewonnen zieltjes van dien. Richting het einde bouwt de band op subtiele wijze laag na laag op, tot ook ondergetekende even vergeet dat de laatste trein weldra gaat. Solide set dus!
De climax van de show moesten we toch helaas missen, maar desondanks dikke pluim voor Sonic Whip voor het naar binnenhalen van deze twee Fuzz Club aanwinsten in het knusse Merleyn. Fijne vooruitzichten in 2022 overigens: Sonic Whip Festival zal weer plaatsvinden op 6 en 7 mei, hopelijk weer in volledige capaciteit en met een killer line-up, combitickets hier. Dit is alvast een uitermate heerlijke warming-up!
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.