Het verhaal van Spoil Engine mag bekend zijn. De band onderging een metamorfose in de line-up en gooide met de komst van zangeres Iris Goesens ook muzikaal het roer om. Dat resulteerde in 2017 al in het sterke album Stormsleeper. Nu is er Renaissance Noire. Een album vol moderne thrash metal, waarin het viertal opnieuw een stap vooruit zet. 

Tekst: Gijs Kamphuis

Zonder verdere aankondiging of intro vliegt de band er in middels het stampende R!ot. Een heerlijke opener waarin de band haar bedoelingen direct duidelijk maakt. “This is a revolution. This is the final stance”, brult Goessens. Die op deze manier het album even kort samenvat.  Direct hierna schakelt de groep een versnelling lager voor het groovende Medicine. 

Deze Vlaams-Nederlandse alliantie doet muzikaal niets onder voor pak hem beet: Machine Head en klinkt met vlagen als de oude Arch Enemy. Het is de combinatie van thrash, (metal)core, beukende riffs en mooie pakkende melodieën, die maken dat dit album erg fijn weg luistert. Bandleider Steven Sanders is scheutig met korte, maar venijnige solo’s, terwijl ook bassist Dave de Loco zijn momenten pakt. Renaissance Noire zit vol momenten van potentiële publieksparticipatie die live hun uitwerking niet zullen missen. 

Spoil Engine is er op dit album in geslaagd om de opgekropte woede te kanaliseren en om te zetten in veertien knallende tracks. Tekstueel zijn het een voor een strijdliederen waarin opgeroepen wordt tot publieke ongehoorzaamheid. De barricades op met Spoil Engine. Het gaat gebeuren, dat kan niet anders. Misschien moeten de boeren bij een volgende actie deze band gewoon uitnodigen. Dat heeft waarschijnlijk meer effect dan de Normaal smartlap De Boer Is De Keerl hoog in de Top 2000 stemmen. Maar dat geheel terzijde natuurlijk.

Spoil Engine, foto Gijs Kamphuis

Een van de sterkste nummers van het album is zonder twijfel Venom. Het nummer heeft een fijne donkere ondertoon. Hier komt alles wat deze band zo goed maakt samen. Een excellerende Matthijs Quaars op de drums draagt het nummer, terwijl Goessens mooi switcht tussen cleane stukken en diepe grunt. De cleane zang heeft in de power ballade Golden Age een hoofdrol, fijn voor de afwisseling. Het nummer geeft ook goed aan hoeveel bereik de frontvrouw heeft. Ook zeker vermeldenswaardig zijn het snelle Warzone en sluitstuk Storms Of Tragedy waarin het viertal grooved als een malle. 

Renaissance Noire is door de band zelf geproduceerd. Het geluid is helder en krachtig en de verhoudingen zijn prima. Alle details komen mooi naar voren. Zo hoort een modern metalalbum te klinken. De band heeft vorig jaar veel getoerd en raakt beter en beter op elkaar ingespeeld. Alle ervaringen van het vele optreden zitten in dit album. Ondanks dat de concurrentie binnen dit soort metal moordend is, gaat Spoil Engine met deze laatste langspeler hoge ogen gooien. Het jaar 2020 wordt een druk voor deze band, dat kan haast niet anders.  


Deel dit artikel