Hoe rockmuzikanten na een intens festivalseizoen en tourschema de batterij weer opladen? Goede vraag. Gert-Jan Gutman van Birth Of Joy loopt het liefst met twintig kilo op zijn rug, inclusief talloze bierblikken, een Duitse berg op. Mooie uitdaging! Hieronder zijn relaas. Lees ook deel 2!
Door Gert-Jan Gutman
Iemand van NMTH vroeg me op Werfpop, een festival in mijn eigenste stadje Leiden, of ik misschien interesse had om eens een stukkie neer te krabbelen voor deze site. En het leek me wel geinig om me daar eens aan te wagen. Dus bij deze. Ik ben ook de kwaadste niet.
Echter, op Werfpop werd ik vervolgens zo onbenullig bezopen dat ik me de volgende dag niks meer van dat hele gesprek herinneren kon. Tot ik een mail kreeg. Of het me nog leuk leek om te doen. ‘Kan over alles gaan.’ Nee, dat maakt het godverdomme een stuk makkelijker… Goed, nog steeds de kwaadste niet. Hoe ik als redelijk succesvol muzikant, na alle tours en achterlijke reisschema’s van de afgelopen twee jaar, m’n vakantie heb doorgebracht? Of misschien een stukkie over een politiek thema dat me raakt of de teloorgang van het Nederlands Elftal? Maar daar weet ik niet veel meer van dan van biodiversiteit in de reet van de gemiddelde politicus, dus dan wordt het de vakantie. Iets met kop en zand.
Met een maat van me heb ik al jaren het idee om eens met z’n tweeën de wildernis in te trekken. Met twintig kilo bagage op je rug, bergschoenen en afritsbroek, genoeg water, de broodnodige blikken bier en een mes ter grootte van een gemiddelde lul in Afrika aan je riem, een berg in Duitsland opstiefelen. De Rennsteig dus. Wildkamperen in een klein tentje. Beetje Brokeback Mountain stijl.
Zaterdag eerst nog spelen met Birth of Joy, waar ik ongeveer vier uur ‘s nachts van thuis kwam. Na drie uur slaap en een paar bakken koffie bij hem thuis gingen we op pad. Lange afstanden zijn inmiddels geen probleem meer, dus de plusminus vijf uur rijden naar het beginpunt in Hörschel waren ook zo om. Dus.
Onderweg nog even uitgescholden worden door een dikke Duitse toiletjuffrouw, die als een heuse kampwacht de wacht hield bij de plee van een benzinestation. Ik had alleen vijftig euro in m’n portemonnee en ze wilde alleen wisselen als ik haar vervolgens vijf euro voor het bezoekje aan haar heiligdom betaalde. Logischerwijs vond ik dat een beetje veel. Als ik nou in de wasbak had zitten schijten, had ik het nog wel begrepen, maar dat was dit keer niet het geval. Ik begreep verder weinig van wat ze allemaal naar m’n kop smeet, maar de Duitse taal spreekt redelijk tot de verbeelding, zeker op honderdtwintig decibel.
Op het beginpunt aangekomen snoerden we direct de tassen om en zijn we begonnen aan onze tocht der tochten. Een goed glas Duits bier was geen overbodige luxe geweest, maar aangezien het al twee uur in de middag was en we van plan waren zeker nog vijf uur te lopen de eerste dag, hebben we dat maar gelaten.
Ongetraind in dertig graden een berg op lopen met twintig kilo op je rug is niet iets wat ik direct iedereen zou aanraden. Na een uur lopen stonden we als een stel bejaarden in de schaduw uit te puffen om onze getergde harten en rokerslongen even tot rust te laten komen. Zwaar hijgend word ik aangestoten en attent gemaakt op iemand die zonder enig zichtbare moeite de berg op fietste op een mountainbike. Toen de fietser steeds dichterbij kwam, zagen we dat het een vent was van zeker vijfenzeventig. Beetje typetje Vader Abraham, compleet met baard en al. Toen hij ons zag zwaaide hij enthousiast, wenste ons een vrolijke ‘Gutentag!’ toe en fietste met een flinke vaart langs ons weer het bos in.
Ik spendeer mijn tijd vooral zittend. In de bandbus, backstages, achter m’n orgels, aan de bar en dit alles rokend en drinkend. Logischerwijs weet ik dus wel dat m’n conditie niet helemaal top is, maar er uitgefietst worden door Methusalem zelve doet je wel bejaard voelen. Met je zesentwintig jaar.
Deel twee van deze ongelofelijk zinloze column vind je hier.
Meer Gert-Jan Gutman? Luister hier naar een voordracht uit zijn debuutroman Het kutleven van Freek Grubbelink.
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.