Dirty Fences in Burgerweeshuis, foto Maron Stills
De Luikse punkers Cocaïne Piss en de New Yorkse punkrockers van Dirty Fences strijken gezamenlijk neer in het Burgerweeshuis van Deventer. Onder de noemer ‘Burger Hard’ proberen beide bands de laatste overgebleven zonnestralen aan energie van de voorbije zomer over het aanwezige publiek uit te donderen en de net ingetreden herfst nog even uit te stellen. Een verslag van een kort maar krachtige beleving aan nostalgie, melancholie en betere tijden.
Tekst: Steve Gröniger // Fotografie: Maaike Ronhaar
“So now, less than five years (days) later, you can go up on a steep hill in Las Vegas and look West, and with the right kind of eyes you can almost see the high-water mark—that place where the wave finally broke and rolled back.” ― Hunter S. Thompson
Deze quote is afkomstig uit het slotstuk van het vorige Amenra-artikel, dat ik bewust daar niet gebruikte omdat het teveel afbreuk zou doen de beoogde zweem van melancholisch gevoel die ik daar en toen niet wilde verliezen. De realiteit van nu is dat we dus een kleine week verder zijn, de verwerkingen nog volop gaande, maar niet meer in die hoek van de tijd staan. De makkelijkste manier van troost is natuurlijk die van oogkleppen op en afreizen naar een volgend muzikaal spektakel. Al voelt het voor een groot deel al snel een doekje tegen het langzame bloeden: wie zijn of haar heil in de muziek zoekt, zal enige vorm van heling vinden, dunkt mij. Dus op naar Burgerweeshuis voor een avondje Belgische schreeuwpunk getrokken uit de bouillon van eind jaren zeventig/begin jaren tachtig als voorafje gevolgd door geflambeerde hitmachinegevoeligepowerskatepunk uit New York als hoofdgerecht. Het dessert wordt geserveerd in de vorm van het gevoel dat je jezelf voor een klein moment even bevindt in een CBGB-toevluchtsoord (legendarische muziekclub in New York, red.) waar de waan van de alledaagse dingen er even niet meer toe deden. Met dank aan Anthony Bourdain, ook maar weer eens. HEY HO, LET’S GO!
Cocaine Piss in Burgerweeshuis, foto Maron Stills
COCAÏNE PISS
Na een bliksembezoek aan Hengelo om het spiksplinternieuw aangelegde skatepark te bewonderen, een kat gedag te zeggen en een hapje te eten, is het tijd om met vaste fotografe Maron Stills richting Deventer te denderen voor een partijtje muzikale genoegdoening. Na alle plichtplegingen is het even goed toeven op de maximale maniakale korte explosies aan hyper-punk van het viertal uit Luik. Ondanks dat het niet tot de nok toe gevuld is met publiek, wordt er gans volle bak gespeeld met hier en daar een klein praatje tussen alle bedrijvigheid door. Ik weet niet hoeveel nummers ze spelen, want ik raak de tel een beetje kwijt. Maar geloof me: het zijn er veel. Heel. Erg. Veel… Qua intensiteit is het nog een paar tandjes harder, feller en extraverter. Echter, qua kwantiteit doet het denken aan de ’20-nummers-in-tien-minuten’-knallende Ramones. Dat is tamelijk indrukwekkend te noemen.
Dirty Fences in Burgerweeshuis, foto Maron Stills
DIRTY FENCES
Wie muzikaal dan wel weer in complete lijn ligt met de Ramones is het New Yorkse Dirty Fences, met een dikke skatesaus erover. Dat dan weer wel. Heerlijke compacte nummers die na één refrein mee te blèren zijn en bij een verdwaalde zanger/bassist van Temple Fang – die hier gewoon in het wild rondloopt – op veel enthousiasme, bijval en steun kan rekenen. En dat zijn enthousiasme aanstekelijk werkt op het publiek is gedurende het optreden steeds meer voelbaar wanneer iedereen losser en losser wordt. Opvallend is de afwisseling in zang tussen de bandleden (en bij tijd en wijlen dus broeder Dennis en een andere enthousiasteling, of de band nu wil of niet), die in harmonie een hele positieve vibe geven. Het blijft simpele rock-’n-roll, maar wel één van het blijmakende soort. De ‘feel good R-‘n-R’ werpt je terug naar een tijd van op je bek flikkeren op de skatebaan en nieuwe energie en overtuiging te vinden jezelf op te laden voor een nieuwe poging. “Er zijn flink wat schrammen en godverdomme wat doet het fucking pijn, maar wat is het ongelooflijk fijn om er te mogen zijn”. Even slikken en weer doorgaan…
Rawk On,
Rawkward Steve
Meer foto’s van Maron Stills op haar website en in de galerie
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.