Reviews
Oh jawel, de NMTH-crew is geland in Antwerpen voor weer een editie van Desertfest Belgium. We reizen eigenlijk ieder jaar in oktober af naar muziekcentrum Trix voor drie dagen vol desert-, psych- en meer heavy rock plus de nodige metal. Wat ook elke editie vaste prik is: stapvoetse frustratie in meerdere files op de route naar het zuiden. Gelukkig hebben we er een prettige roadtrip-playlist bij en dito gezelschap. Let’s
Lees verder..
Na de zware aanslag op het gestel van de eerste Soulcrusher dag hebben we net een ochtend om bij te komen voor er weer een dag losbarst. Op de zaterdag is er ook wat meer experiment in de darkwave en elektronische hoek naast het bekendere gitaarwerk. Ook nieuw is de toevoeging van een derde podium waardoor er twee bands tegelijk in een kleine zaal spelen. Dit geeft net wat meer
Lees verder..
Er zijn drie dingen die ik moet zeggen voor ik aan de slag ga met dit boek. Het eerste is dat dit boek al een paar jaar uit is, sinds 2017, maar ik kwam reviews tegen uit 2022 van boze progfans die mij inspireerden om het te gaan lezen. Kortom, relevantie is niet verminderd (maar dat is niet gek, want prog heeft niet écht een opleving gehad – hoewel één
Lees verder..
Het is jaarlijks de officieuze inluiding van de donkere maanden. Stilletjes aan is het festival de afgelopen jaren uitgegroeid tot een vaste waarde op de festivalkalender. Samen met Roadburn in april staat ook Soulcrusher elk jaar weer garant voor een ijzersterke line-up met zowel vertrouwde namen als nieuwe namen in de meer spannende en experimentele hoek van de heavy muziek. Gitzwarte metal en zwaarmoedige sentimenten voeren als altijd de boventoon,
Lees verder..
Frank Carter en zijn Rattlesnakes kwamen afgelopen donderdag naar Amsterdam voor een exclusief akoestisch concert. 60 superfans konden via Instagram een kaartje winnen. De setting was anders dan we gewend zijn van een Frank Carter-optreden: Melkweg-café MILK stond vol met stoeltjes waar het publiek op kon zitten, ruimte voor een moshpit was er niet. Fotografe Charlotte Grips en schrijver Pepijn Smits waren erbij om deze unieke, exclusieve show in woord
Lees verder..
De hele straat voor de Little Devil is opengebroken. Er wordt aan gewerkt, al een tijdje volgens mij. Maar de Little Devil zal een terras hebben, dus staat er midden op straat een arsenaal hangtafels en de vaste gasten, druk in gesprek verzonken. De Little Devil blijft natuurlijk de Little Devil, om dat nog maar eens te onderstrepen. Bovendien is het vandaag druk want Liturgy zal hun complexe black metal/avant-garde
Lees verder..
Daar is die dan, de langverwachte zesde langspeler van de Zweedse retrorock-pioniers (bah, wat een vreselijke term, ze zijn zoveel meer dan dat, maar you know what I mean…) Graveyard. Simpelweg ‘6’ genaamd, zonder fratsen. Het album is vandaag verschenen via het grote Duitse label Nuclear Blast Records. Het is hun tweede plaat in deze samenstelling, in principe zouden ze dus genoeg tijd gehad moeten hebben om op elkaar ingespeeld
Lees verder..
Op 28 januari 2008 werd het zevende album van Ayreon uitgebracht: 01011001. Dit dubbelalbum vertelt het verhaal over de Planeet Y, en de bewoners ervan. Het is dat album dat in het teken van een reeks dubbel en dwars uitverkochte shows in 013. Ayreon treedt zelden op, maar als ze het doen, doen ze dat meteen goed dus! Het ambitieuze prog-rock project van Arjen Lucassen trad wel vijf keer op
Lees verder..
In de laatste jaren is Misty Fields steeds meer een plekje in het festivallandschap aan het vergaren. Gehouden nabij het nationale park de Groote Peel waar de mistbanken vaak bovenhangen, vond de eerste editie weliswaar alweer plaats in 2006. Een idee ontstaan tijdens een bruiloft zelfs. Afgelopen weekend was daar alweer de zestiende editie, bijna volledig uitverkocht en wel. En toch: nog steeds heeft Misty Fields hetzelfde buurtfeest achtige sfeer,
Lees verder..
Een impressionistische video op het scherm voordat de band opkomt, een rek van vijf gitaren en de wierookstokjes die de bassist vooraan op het podium neerlegt verraden al gelijk dat je bij Oxbow geen regulier optreden te wachten staat. De Amerikaanse band, al sinds eind jaren tachtig samen en nog altijd niet voor één gat te vangen, speelt meer dan een uur lang noise rock serenades om je vingers bij
Lees verder..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.