Het beste van Graspop: Gojira, Rammstein, Alcest, Of Mice & Men, Architects en Steel Panther

Nog een keer terugblikken naar Graspop 2017? Jazeker, bij meerdaagse festivals waarbij we zwaar uitrukken, willen we altijd van onze crew (schrijvers én fotografen) horen wat het meeste indruk maakte. Dat was bij deze Metal Meeting een taaie kluif, maar dat is natuurlijk een goed teken. En zo bieden deze lijstjes een mooie kans voor persoonlijke noten en om even langs de dagverslagen te kijken en de balans op te maken.

Speaking of…
Lees ook de verslagen:
– Ramm-volle vrijdag met pijnlijk hard afscheid en daverende Teutoonse finale
– Zaterdag: Goud van oud, freaky circusclown, revanche van 5FDP en gitaristen Baroness en Architects
– Knetterhete zondag met grootse Scorpions, Steel Panther en Opeth en dure muziek- en levenslessen van Primus tot Suicidal Tendencies

---

INGMAR GRIFFIOEN (HOOFDREDACTEUR/VERSLAGGEVER)

Bijna niet te geloven dat de 22e editie van Graspop pas tot mijn eerste bezoek leidde. Bizar dat ik het festival zolang niet op waarde heb geschat (enig excuusje is dat ik vaak voor de werkgever in hetzelfde weekend naar andere festivals werd gestuurd). Maar wat een beleving. Echt zeldzaam genoten van donderdag t/m maandag, toen we nota bene als laatsten het terrein verlieten met de sleurhut… Ik vond de lat echt buitengewoon hoog liggen, heb in drie dagen op vijf stages geen slechte show gezien en zoveel erg goede. Ook heel fijn om leiding te kunnen geven aan een gretige NMTH-crew en dat op een festival waar alles goed geregeld en vriendelijk is. Genoeg geleuterd, ook veel bands voor het eerst gezien. Uit deze Top 5 zag ik alleen Monster Magnet al eens, maar niet eerder zo goed.

Hierbij een uiteraard arbitraire Top 5:
1. ALCEST
Al sinds vrijdag fier bovenaan in de concertbeleving. Ondanks liefde voor de muziek zag ik Alcest nooit eerder live. Wat blijkt: Neige en co weten die emotionele atmosferische black bijzonder goed te vertolken op het podium, en wat mij betreft nog een extra meeslepende laag mee te geven.

2. EVERY TIME I DIE
Wat een pech met een zieke frontman, en wat zeldzaam goed opgelost: Dezelfde dag nog in de herkansing. Een paar uur later met een paar gastzangers, gewoon een ontzettend intense metalcore-set geven en en passant het aantal stagesurfers in een nummer proberen te verbreken. Petje af. Weinig bands hebben zoveel energie.

3. GOJIRA
Aangezien ik Gojira in Utrecht wist te missen, stond deze ferm bovenaan de wensenlijst voor Dessel. Al was het maar vanwege de geweldige plaat Magma, maar de berichten over ‘hoe geweldig de Fransen live zijn’ waren ook niet te negeren. En guess what? Ze klopten niet, Gojira was op Graspop gewoon nog beter. Vele malen beter dan de meeste bands, die ze zo naar huis speelden. Indrukwekkende strakheid, samenspel, energie, beleving, plezier en gewoonweg de meest complete metalshow in jaren.

4. MONSTER MAGNET
Allejezus wat kwamen Dave Wyndorf en co machtig, smerig en lekker binnen met Dopes To Infinity. De Sabbath-waardige bruutheid gecombineerd met de briljante, beetje stoute film Werewolves On Wheels maakte dat het vanaf de eerste tel aan was EN dat wij er volledig in zaten. En we waren niet de enigen. Iedereen stond te springen en met vuisten/horns in de lucht mee te brullen, en nog net wat luider bij het Powertrippende hoogtepunt: “I’m never gonna work another day in my life / The gods told me to relax / They said I’m gonna be fixed up right.”

5. KVELERTAK
Onmogelijke keuzes natuurlijk, want hier had zeker ook Architects, The Dillinger Escape Plan, Solstafir, Suicidal Tendencies, Helmet of Clutch kunnen staan, terwijl Rammstein, Mastodon, Baroness, Opeth en vele anderen ook meer dan memorabele shows op de grasmat legden. Waarom dan toch Kvelertak? Het was de eerste keer dat ik ze live zag en nadat ik al zwaar gegrepen werd door album Nattesferd, bleek de liveshow nog toffer, ook dankzij ouder werk als Manelyst, Evig Vandrar, Mjød en Blodtørst. Wat een geweldige mix van black, prog en classic heavy metal. Bovendien kan niemand zo lekker “Oeh” uitstoten als die beestachtige zanger van de Noren.

---

LODEWIJK HOEBENS (VERSLAGGEVER)

Mijn eerste keer Graspop, dus eigenlijk was het hele weekend in Dessel één hoogtepunt. Heerlijk weer, Vlaamse gezelligheid en de crème de la crème van de metalscene. Oud en nieuw met een menukaart vol diverse metal. Jeugdsentiment als Europe, Ugly Kid Joe, Deep Purple en de bands van morgen zoals Avatar, Tribulation, The Charm the Fury en Evil Invaders. Te veel fijne bands om op te noemen eigenlijk. Ik weet het, het is cliché, maar goed ik heb natuurlijk wel enkele bands die op verschillende manier indruk hebben gemaakt.

1. WHILE SHE SLEEPS
While She Sleeps is sowieso het hardste concert dat ik heb meegemaakt op Graspop. De metalcoreband uit Sheffield had me met nieuwe plaat You Are We al tuk. Live doen ze er een schepje bovenop. Reden voor de fans om nog een tandje harder te gaan. Dit is echt de next generation metal(core). Een eigen (independent) smoelwerk, straffe songs en synergie tussen band en fans. Altijd belangrijk.

2. FIVE FINGER DEATH PUNCH
Of Mice & Men maakte een mooie terugkeer zonder Austin Carlile maar vlak erna was er de come back van Graspop. Five Finger Death Punch kwam, zag en overwon. Zonder Ivan Moody maar met nieuweling Tommy Vext. Alsof ie al jaren bij één van de grootste metalacts uit de VS aan het werk is. Graspop was pas zijn derde show. Als Ivan dadelijk weer terugkomt kunnen ze samen Jekyll & Hyde spelen.

3. AVATAR
Dag twee begon heftig op de tweede main stage. Niet zo zeer door de hitte. Nee, de gasten van Avatar hadden de taak om de boel op te warmen. Laat dat maar aan de clowneske frontman Johannes Eckerström over. Avatar is een headliner in wording met vier topalbums op rij. Niet voor niets dat ze tijdens de Metal Hammer Golden Gods de award voor best breakthrough act in ontvangst mochten nemen.

4. STEEL PANTHER
Steel Panther is verreweg de meest hilarische band van deze Graspop editie. Spelen kunnen ze en dan niet alleen met vrouwen. Wat een leventje moet dat zijn als rocker. En dan is Steel Panther eigenlijk één grote grap. Typisch Amerikaans. Maar wat wil je ook, daar komt de hele hairmetalscene vandaan. Bovendien is het heerlijk 80ies met veel vette knipogen. Ben heel benieuwd wat Europe van deze gasten vindt. Zij zijn het zelf geweest.

5. RAMMSTEIN
Rammstein. Ja, nein Rammstein. Nein omdat het ondertussen tijd wordt voor wat nieuws Till und co. Jawohl omdat ze gewoonweg een van de grootste (metal)bands ter wereld zijn. De show is inmiddels zo geperfectioneerd, dat je niet anders kan dan van verbazing achterover slaan. Opvallend dat het deze keer een vrij nette show was. Geen Pussy, Bück Dich of Mein Teil… wel (inmiddels) tijdloze klassiekers als Du Riechst So Gut en Du Hast. Wanneer is Nederland weer aan de beurt liebe Leute?

---

ROB SNELTJES (FOTOGRAAF)

1. Steel Panther
2. Dee Snider
3. Rammstein
4. Opeth
5. Scorpions

Eigenlijk had ik Tribulation moeten noemen, maar ik werd echt weer blij van Steel Panther, een band die ook voor de fotograaf een feestje is. En Opeth; waanzinnig, ik wist niet dat het zo goed was, bijna tegen Pink Floyd aan.

---

SANDRA GROOTENBOER (FOTOGRAAF)

Muziek door de ogen en oren van de fotograaf. Tijdens het fotograferen ga ik compleet op tunnelvisie, met de oordopjes erbij (safety first) hoor ik dan bijna niet wat er gespeeld wordt en heb soms zelfs niet eens door dat we al bij het derde nummer zijn beland tot ik van de security een tikje op de schouder krijg en de pit moet verlaten. Ik kijk die paar minuten geconcentreerd door de zoeker en zie kleine details óf pak juist mooie overzichten. In dat ene plaatje probeer ik de muziek te vangen, zonder geluid, zoals ik het ervaar. En probeer dan toch de link te leggen voor de concert bezoeker zodat de foto weergeeft wat zij ervaren hebben.

Dit is mijn top 5:
1. RAMMSTEIN
Rammstein, helaas was ik niet gekozen om er foto’s van te mogen maken. Maar dat gaf me de kans om van de show te genieten zonder bang te hoeven zijn dat ik goede shots miste. Want er was zo veel tofs te zien, zelfs van veraf. Het vip-deck gaf een prachtig overzicht over de weide, het publiek en het gehele podium met allerlei vuurwerkeffecten. Rammstein liet zien wat ze het beste kunnen. Echte showmannen.

2. OF MICE AND MEN
Of Mice And Men, soms hoor je wel eens nummers die je heel tof vindt, maar verdiep je je niet genoeg in wie het was. En dan kun je voor verrassingen komen te staan. Tijdens het foto’s schieten van een enorm energieke show merkte ik dat ik wel heel veel liedjes mee kon zingen. Blijkbaar had ik Of Mice And Men al veel vaker in het gehoor gehad en dan nu in mijn vizier.

3. STEEL PANTHER
Steel panther, wat een show zetten zij neer, met de ene na de andere cheesy oneliner en stereotype. Maar als fotograaf is het heerlijk om daar foto’s van te mogen maken. Er gebeurt zoveel tegelijk dat je zeker weet met meer dan genoeg goed beeldmateriaal naar huis te gaan.

4. THE DILLINGER ESCAPE PLAN
The Dillinger Escape Plan houdt van stroboscoop! Als fotograaf is dat een nachtmerrie, de ene foto is wit uitgeblazen en de andere is zwart. Het is met recht spray and pray… schieten en hopen dat je hét shot pakt! En dat lukte. Waar je hard voor hebt moeten knokken is des te mooier.

5. ARCHITECTS
Architects, shoutout naar de jongen op de front row, die staat te genieten, geëmotioneerd mee staat te zingen, helemaal opgaat in de muziek. Met zo veel passie kunnen houden van een band, dat maakt het voor een fotograaf makkelijk om het moment te zien en te pakken. En zorgt weer voor het plaatje waar je het meest trots op bent.

---

Right, op naar Graspop Metal Meeting 2018 en wel op 22, 23 en 24 juni!

Lees ook de verslagen:
– Ramm-volle vrijdag met pijnlijk hard afscheid en daverende Teutoonse finale
– Zaterdag: Goud van oud, freaky circusclown, revanche van 5FDP en gitaristen Baroness en Architects
– Knetterhete zondag met grootse Scorpions, Steel Panther en Opeth en dure muziek- en levenslessen van Primus tot Suicidal Tendencies

---