Een nieuwe maand en dat toevallig op vrijdag dus dat kan maar één ding betekenen: het is ook weer Bandcamp Friday! We mogen inmiddels wel met recht zeggen dat we een echte moderne traditie te pakken hebben. Het is immers alweer bijna vier jaar geleden dat Bandcamp startte met dit mooie initiatief, midden in de coronapandemie, om noodlijdende muzikanten een extra steuntje in de rug te geven.

1 maart, volgens sommigen de dag waarop de zogenaamde meteorologische lente begint. Het zal wel, maar van een winter was de afgelopen 2 maanden nauwelijks sprake. Het was vooral regen, regen en nog eens regen. Klagen over het weer is natuurlijk typisch Nederlands, maar waar we de laatste jaren ook goed in zijn geworden, is klagen over de ticketprijzen voor concerten en festivals. De afgelopen maand was er veel ophef over AC/DC dat een concert in de Johan Cruijff Arena aankondigde, waar je voor minder dan 150 euro niet binnenkomt en de afgelopen week deed Pearl Jam er nog een schepje bovenop toen de prijzen voor het concert in Berlijn, in hun geliefde Waldbühne bekend werden… 300 euro! Tsja… We kunnen erover blijven klagen, maar feit is gewoon dat sinds we met z’n allen gestopt zijn om cd’s te kopen en massaal zijn gaan downloaden en streamen de bands op zoek moesten naar andere bronnen van inkomsten en ja, dan liggen de concertkaartjes het meest voor de hand. Maar ook T-shirts zijn de afgelopen jaren flink duurder geworden en tikken bij sommige concerten al de 45 of 50 euro aan.
Maar aan de andere kant gunnen we de muzikanten die onze favoriete muziek maken natuurlijk ook een goede boterham en gelukkig is het ook nog steeds mogelijk om goede bandjes te bekijken voor twee tientjes entree in zalen als dB’s, Vera, Little Devil of Baroeg. En juist ook de bandjes die daar spelen, zijn vaak ook terug te vinden op Bandcamp, dus maak gebruik van deze mooie dag om juist die bandjes, die nog geen arena’s vol krijgen en schandalige ticketprijzen kunnen vragen, te steunen. Het kan al door voor een paar euro het digitale album te kopen, maar ook vinyl, cd’s en cassettes worden via Bandcamp aangeboden. En vergeet de T-shirts niet.
Zoals jullie van Never Mind The Hype gewend zijn, helpen we je ook deze maand weer op weg met de beste tips die onze redacteuren konden bedenken. Hardcore, doom, fuzz, stoner en sludge, black en death metal en zelfs Syrische techno hebben we voor je in de aanbieding. Kortom, voor elk wat wils…

Ons archief is inmiddels goed gevuld met maar liefst 28 voorgaande edities, allemaal bommetjevol hard en heavy tips, die je vast nog niet allemaal in huis hebt, dus kijk ook gerust hier nog eens voor inspiratie.


MARTIJN WELZEN – REDACTEUR

Madball – Empire
Komende zondag strijkt de Rebellion Tour, hét hardcorefeest van dit weekend,  neer in de Muziekgieterij in Maastricht. Zes bands, onder de banner Rebellion Tour, met als hoofdact Madball, die zijn onvervalste NYHC over het publiek zal uitstorten.

Sunami – Sunami LP
Sunami, waarvan het gelijknamige album zomer vorig jaar bij Triple B is verschenen. Hardcore als een machinegeweer en met gal geladen kreten die boven dat geweld uittorenen.

The Chisel – What A Fucking Nightmare
The Chisel, What A Fucking Nightmare is nog geen maand oud, maar de heren uit Londen trekken de karakteristieke streetpunkinvloeden een nieuwe jas van asbest aan om zo de heetste vuren te doorstaan. En dat podium in Maastricht gaat gegarandeerd in vlammen op.

Scowl – Reality After Reality…
Scowl. De Bandcamp-pagina is helaas nog niet geüpdatet met de laatste plaat Psychic Dance Routine, maar wat een ware sensatie op het hardcore / punkvlak is deze wervelwind uit Californië.


GIJS KAMPHUIS – REDACTEUR

Hamferð – Men Gu​ð​s hond er sterk
Het uit IJsland afkomstige Hamferð is terug met een nieuwe plaat. Die is de volgende Bandcamp Friday te koop, maar nu al te pre-orderen. Vandaag mag je vast genieten van de eerste twee nummers. Het loodzware Hvølja, dat sinds gisteren uit is, en de intense opener Ábær. Dit belooft wat voor het volledige album!


TIMOTHY AARDBODEM – REDACTEUR

Zack Oakley – Kommune 1 LP
Kommune 1 is alweer het tweede studioalbum van San Diegan Zack Oakley, die eerder al speelde bij JOY, Volcano en Pharlee. Waar JOY als power-trio meer richting de speed-fuelled psychedelia ging, kent Oakley’s band een meer laidback West Coast sound met afrofunk invloeden, en tevens een grotere bezetting aangevuld met toetsen en percussie. Tijden van de Californische jambands als Santana, Quicksilver Messenger Service en The Dead herleven, maar het voelt ook zeker fris aan. Eerste single Further zou zomaar eens kunnen verwijzen naar de legendarische beschilderde schoolbus van Ken Kesey en de Merry Pranksters. Far out!!

Misleading – Face the Psych
…dan naar die andere West Coast, die van het Iberisch Schiereiland welteverstaan. Misleading uit Portugal heeft onlangs langspeler Face the Psych gedropt. Rauwe en ongepolijste heavy psych jams die doen denken aan Hawkwind, maar ook met een duister randje á la Electric Wizard. Tergende vocalen snijden er bij vlagen doorheen, terwijl dit gitaargeweld wordt aangestuwd door een sterke ritmesectie (met een beetje die latin flavour), terwijl een psychotic 60’s orgelgeluid en 70’s spacey synths je dieper de trip in nemen. Right on!!


INGMAR GRIFFIOEN – EINDREDACTEUR

Alcest – L’Envol
Eindelijk weer nieuwe muziek van deze Franse geweldenaren, die in 2019 nog het NMTH album van het jaar verzorgden. Meer goed nieuws, want L’Envol vormt de eerste opmaat naar een volgende langspeler. Neige en co doen waar ze zo in uitblinken: meeslepende shoegaze black maken in heerlijk uitwaaierende songs, vocaal wisselend tussen etherisch schoon en grof gruntwerk. Love it.

Omar Souleyman – Rahat Al Chant Ymme
De hype van Lowlands 2011 (en in dat spoor menig ander festival) en de koning van de Syrische techno. Omar Souleyman is een ware cultfiguur die voordat zijn vaderland door de oorlog (en Assads machtshonger) verscheurd werd, naar verluidt al ruim 500 cassettebandjes uitbracht. Hij ging van die narigheid, en de bruiloftsmuziek die hij eerst maakte, zo naar de grote Europese festivals en schurkte (via een album met producer Four Tet en Amsterdam Dance Event, er is zelfs een Legowelt-remix!) ook tegen de elektronica aan. Het maakt zijn Arabische muziek alleen maar hypnotischer. Deze nieuwe track – herontdekt via Pitchfork – is weer van hoog opzwepend en slangenbezwerend niveau.

Mdou Moctar – Funeral for Justice
Om het maar even bij nerveuze Arabische muziek – en getroubleerde Islamitische landen – te houden: meet Mdou Moctar uit Niger, dat recent nog een staatsgreep beleefde. Moctar komt uit de beroemde Sahara-stad Agadez, uit Toeareg-gebied dus, en zijn muziek valt met enige gemakzucht te beschrijven als typische Toeareg-blues. Op 3 mei komt het nieuwe album Funeral For Justice uit en in het titelnummer gaat het Nigerese kwartet wilder en sneller tekeer met het gitaarwerk.

Slomosa – Rice
Ooit door general manager Wallie Walster ontdekt, deze Noorse stoners, die ons vervolgens live het snot voor de ogen speelden op onder meer Desertfest en Sonic Whip. De melodieuze tracks, kenmerkende meeslepende zang en heerlijk fuzzende riffs zijn instant herkenbaar en regelrecht smullen. Slomosa rules! Hoog tijd voor een tweede plaat en Rice is daarvan alweer de tweede voorbode.

Whispering Sons – The Great Calm
Al jaren een van de meest opmerkelijke bands in de schier eindeloze post-punkhausse: Whispering Sons. De Belgische groep heeft in Fenne Kuppens een frontvrouw met een sterke podiumpresence en vooral een bijzonder donker timbre. Derde album The Great Calm is net een week uit en laat een iets minder zwartgallig geluid horen. De algehele sfeer blijft prettig beklemmend en songs als Walking, Flying en Something, Good vormen kille, felle en gejaagde uitschieters.


MERIJN SIBEN – HOOFDREDACTEUR

Dool – Venus In Flames
Net bevestigd voor Pinkpop of all festivals, maar vooraleer mensen daar gaan meemaken wat Dool te bieden heeft, kijken wij alvast reikhalzend uit naar alweer de derde plaat van dit zestal. Met Venus In Flames een beklemmende 7 minuten aan duistere rock, meeslepend en heavy. Hoor en pre-order via:

Nachtwaker – 1374
In de drukte raken releases nogal eens ondergesneeuwd. Zo ook deze. Nachtwaker, bestaande uit leden van diverse vermaarde bands als Verwoed, Wesenwille, TWINS en Rogue Minor, maakt met 1374 beklemmende pracht en praal rechtstreeks uit de Keistad. Een atmosferische mengeling van goth, shoegaze en doomtinten, die krachtig tussen melancholie en euforie balanceert. Check it:


JOOST SCHREURS – EINDREDACTEUR

Saevus Finis – Facilis Descensus Averno
Death metal verveelt zelden. Of het nu lompe old school is of extreem technisch, er valt altijd wel wat te genieten. En dat het al lang niet meer een Noord-Europees of Amerikaans feestje is, dat bewijst het Portugese Saevus Finis. Liefhebbers van brute, dissonante death metal in de stijl van Morbid Angel, Hate Eternal of Immolation zullen dit zeker kunnen waarderen. Weer een mooie vondst uit de stal van Transcending Obscurity.

The Gathering – Always​.​.​. 30 year anniversary edition
Als je aan symphonische, gothic metal denkt, dan denk je al gauw aan Within Temptation, Epica, Delain, of After Forever. Maar begin jaren ’90 stond The Gathering aan de wieg van deze succesvolle lichting Nederlandse bands. In 1992 debuteerde The Gathering met Always… en zette een standaard in het genre. 30 jaar later kun je, als je er toen nog niet bij was, deze nieuwe ‘anniversary edition’ in huis halen.

Black Tusk – The Way Forward
De swamp metal grootheden uit Savannah, Georgia, Black Tusk zijn na zes jaar eindelijk terug met een nieuw album: The Way Forward. Hoewel het pas op 26 april zal verschijnen, kun je het uiteraard nu al pre-orderen via Bandcamp. Aan het recept van heerlijke southern sludge is weinig veranderd. Liefhebbers van Crowbar, Eyehategod, het oude Corrosion of Conformity en natuurlijk Black Tusk zelf, hebben iets om naar uit te kijken.



Deel dit artikel