Het is maandagavond en de parkeergarage 013-Tivoli in Tilburg is helemaal vol. Bezoekers komen van verre om de Japanse sensatie Babymetal live te zien in poppodium 013. Dat levert een interessante mix van bezoekers op: van de befaamde weaboo’s en ouders met kinderen tot metalheads inclusief battle jackets. Gelukkig maar dat er een tweede show is voor degenen die deze ramuitverkochte avond moeten missen.
Tekst: Guido Segers // Fotografie: Roy Wolters
SKYND
Opwarmer vandaag is Skynd. Een soort rare brug tussen creepy poppentheater, nu-metal en onheilspellende synthwave. De vocalen zijn bijtend en aangrijpend, de sound catchy, maar ook doorspekt met iets teveel akelige referenties voor het jongste deel van het publiek. Elke songtitel is een cult leider, seriemoordenaar of een andere angstaanjagende entiteit uit je nachtmerries en dat wordt ook wel gevat in de look van de band. Toch pakt een track als Tyler Hadley zeker wel met het catchy refreintje.
BABYMETAL
Maar daar zijn we natuurlijk niet voor hier, in die grote zaal van het Tilburgse poppodium. We willen kawai metal en dat zullen we krijgen ook. Hoewel Babymetal als een bom insloeg op de metal scene, is het stijltje natuurlijk niet helemaal nieuw. Het visual kei genre combineert al lange tijd stevige metal met sappige ballads, gepolijste performances en andere cheesy aspecten. Toch is Babymetal van een ander kaliber en je vindt het of bloedirritant of fantastisch. Wat zal het vanavond zijn?
Een spectaculaire intro kondigt de aanvang aan en we stomen eigenlijk meteen het laatste album in, getiteld Metal Galaxy. Het voelt ook een beetje alsof we een videogame ingezogen worden, maar wel een die ontzettend hyper is. Meteen beginnen de drie dames erop los te dansen. Twee van hen zingen, de derde verliet de band en wordt nu vervangen door één van drie roulerende danseressen (het trio heet de Avengers). De band speelt ontzettend strak en de hele show zit goed in elkaar gedraaid. Je ogen worden continue naar het podium gezogen, waar allerlei dansjes worden uitgevoerd met grote projecties op het scherm.
Op Metal Galaxy zijn natuurlijk een aantal befaamde gasten te horen, die niet mee op tour zijn. Dat los je dan op met een maffe animatie. Zo zien we Thaise rapper F. Hero, maar ook een bizarre menigte marcherende Joakim Brodéns van Sabaton. Dat verklaart trouwens ook waarom de maffe folkmetal track Oh! Majinai op het album is beland. En ondertussen maar dansen, dansen, dansen en gillen. De link tussen Sabaton en Babymetal, die lijkt niet eens zo heel raar bedenk je jezelf.
Als we dan bij de grootste hits aanbelanden, gaat het dak ervan af. Megitsune is al een feest, maar met Gimme Chocolate is toch echt de knaller. De songs zijn een bizarre mix van lieflijke Japanese Idol zang, lompe breaks en trap beats. Alles kan, alles mag en het is knotsgek. Maar een volle zaal, met een aanzienlijk groot aandeel metalheads, danst, springt en brult mee met songs die soms de tekstuele kwaliteit hebben van een Dada-gedicht.
En dat is ook het mooie van deze show: je krijgt al het spektakel van een grote performance, muziek die 100% upbeat, energiek en catchy is en toch zwaar metal geweld. Geen wonder dat we iets over tienen ook klaar zijn dus, want zo rondstuiteren en zingen is niet makkelijk. Probeer zelf maar eens drie minuten te gaan staan stuiteren en Vader Jacob te zingen. Hoe je het ook wendt of keert, Babymetal is een beleving!
Nog geen reacties!
Er zijn nog geen reacties geplaatst.